Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2023 r., sygn. III FSK 981/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia WSA (del) Mirella Łent (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 marca 2023 r. sygn. akt I SA/Łd 68/23 w sprawie ze skargi T. M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 16 listopada 2022 r. nr 1001-IEE-2.711.160.2022.10.KJR w przedmiocie zabezpieczeń zobowiązań podatkowych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 marca 2023 r. sygn. I SA/Łd 68/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę T. M. (dalej jako: skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 16 listopada 2022 r. w przedmiocie oddalenia skarg na czynności zabezpieczające organu egzekucyjnego.

W uzasadnieniu wyroku, sąd pierwszej instancji wskazał, że przedmiotem kontroli sądu było postanowienie w przedmiocie oddalenia skarg na czynność egzekucyjną zajęcia ruchomości w postaci samochodów marki Mitsubishi Grandis, Mazda 5 oraz przyczepy specjalnej Hobby. Sąd ten zauważył, że z akt sprawy wynika, że organ egzekucyjny, w oparciu o protokoły zajęcia ruchomości z 11 lipca 2022 r., dokonał zajęcia zabezpieczającego ruchomości należących do skarżącego, w postaci dwóch samochodów oraz przyczepy specjalnej. W opinii sądu, analiza zgromadzonych w sprawie dokumentów zaprowadziła do wniosku, że ww. czynność egzekucyjna została dokonana prawidłowo. Zawiadomieniami z 11 lipca 2022 r. o numerach od [...] do [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego L. poinformował o zajęciu zabezpieczającym ww. środków transportu Starostwo Powiatowe w L. Wydział Komunikacji i Transportu, a skarżący otrzymał zarówno odpisy zarządzeń o zabezpieczeniach, jak i protokoły zajęcia tych ruchomości. Protokoły zajęcia ruchomości z 11 lipca 2022 r., zawierały wszystkie niezbędne informacje i pouczenia wynikające z przepisu art. 67 § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, t.j. ze zm.) - dalej "u.p.e.a.", a także zostały sporządzone na właściwym formularzu wynikającym z Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 1 grudnia 2020 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych w egzekucji należności pieniężnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1314), przy uwzględnieniu specyfiki postępowania zabezpieczającego. W dalszej kolejności WSA w Łodzi stwierdził, że brak numeru PESEL w zarządzeniach zabezpieczania i dokonanie zabezpieczenia pomimo braku podstaw wskazanych w art. 154 § 1 u.p.e.a., nie podlegały badaniu w ramach skargi na czynność egzekucyjną, wniesioną na podstawie art. 54 § 1 u.p.e.a. w postępowaniu wszczętym skargą na czynności egzekucyjne, stanowiącym fragment postępowania egzekucyjnego, a ocenie podlegały tylko zastrzeżenia odnoszące się do konkretnej czynności egzekucyjnej. Sąd ten nie podzielił również zarzutu zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego w związku z zajęciem zabezpieczających przedmiotowych ruchomości. Dodatkowo sąd pierwszej instancji zauważył, że wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 grudnia 2022 r. (sygn. akt I SA/Łd 723/22) na skutek rozpoznania skargi wniesionej przez skarżącego na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 26 kwietnia 2021 r. w przedmiocie określenia przybliżonych kwot zobowiązań w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2020 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w L. z dnia 28 września 2020 r. i okoliczność ta była dla sądu okolicznością znaną z urzędu, jednakże podkreślił, że sąd administracyjny orzeka na podstawie akt sprawy, co oznacza, że sąd ten rozpatruje sprawę na podstawie stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dniu wydania zaskarżonego aktu (czynności). Zmiana stanu faktycznego lub prawnego, która nastąpiła po wydaniu zaskarżonego aktu (czynności), zasadniczo nie podlegała uwzględnieniu. Mając na uwadze powyższe sąd pierwszej instancji stanął na stanowisku, że zaskarżone postanowienie odpowiadało prawu. Wyrok ten w całości dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej w skrócie CBOSA).