Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2024 r., sygn. I FSK 1091/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia WSA del. Adam Nita, Protokolant Grzegorz Ziemak, po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Kr 1190/19 w sprawie ze skargi M.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 30 sierpnia 2019 r. nr 1201-IOV-3.4103.46.2019.15 w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, kwiecień, lipiec, sierpień, listopad, grudzień 2012 r. luty, kwiecień, lipiec, październik, grudzień 2013 r. oraz marzec, kwiecień, maj i czerwiec 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M.B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 16 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Kr 1190/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę M.B. (dalej "strona" lub "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 30 sierpnia 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, kwiecień, lipiec, sierpień, listopad i grudzień 2012 r., luty, kwiecień, lipiec, październik i grudzień 2013 r. oraz poszczególne miesiące od marca do czerwca 2014 r.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie, sąd pierwszej instancji podzielił w pełni stanowisko organów podatkowych obu instancji co do tego, że skarżącemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez FUH F. (dalej "FUH F.") tytułem wykonania usług budowlanych. Zdaniem sądu przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że przedmiotowe faktury nie dokumentowały rzeczywistego wykonania takich usług przez ich wystawcę, a skarżący wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności mógł wiedzieć, że bierze udział w procederze, w którym dokonywano oszustw podatkowych.