Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 kwietnia 2020 r., sygn. III SAB/Gl 45/20

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.) Sędzia WSA Iwona Wiesner po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 kwietnia 2020 r. sprawy ze skargi "A" w W. na bezczynność "B" sp. z o.o. w G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2) w pozostałym zakresie skargę oddala.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 22 listopada 2019 r. sygn. akt I OSK 1062/18 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 3 października 2017 r., sygn. akt IV SAB/Gl 198/17, wydany po rozpoznaniu sprawy ze skargi "A" w W. (skarżąca, Fundacja) na bezczynność "B" Sp. z o.o. w G. (organ, szpital) w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi. Wyrokiem tym WSA stwierdził bezczynność organu bez rażącego naruszenia prawa i zobowiązał Szpital do udzielenia wnioskowanej przez skarżącą [...] r. informacji w terminie 14 dni. NSA uznał, że Sąd I instancji uwzględniając skargę ograniczył się w zasadzie do ogólnego stwierdzenia, że w okolicznościach sprawy brak jest podstaw do zaakceptowania stanowiska organu, że wnioskowane dane nie stanowią informacji publicznej, skoro odnoszą się do statystycznych danych, liczbowo określonych zabiegów czy skonkretyzowanych nie osobowo a przedmiotowo świadczeń, a także do zaaprobowania stanowiska wyrażonego w wyroku WSA w Gdańsku z 13 września 2017 r., sygn. akt II SAB/Gd 57/17 (gdzie jednak również jest brak pogłębionej refleksji nad naturą żądanej przez wnioskodawcę informacji). W ocenie NSA szczególne wątpliwości budzi żądanie udzielenia informacji o rozpoznaniu chorób współistniejących z podziałem na lata, począwszy od roku rozpoczęcia wykonywania zabiegów przerywania ciąży włącznie, skończywszy na roku obecnym, które w istocie może zmierzać do analizy dokumentacji medycznej poszczególnych przypadków i wskazania dokonanych rozpoznań współistniejących, w wyniku których doszło do wykonania tego zabiegu a które są objęte tajemnicą lekarską uregulowaną w art. 40 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tj. Dz. U. z 2011 r. nr 277, poz. 1634 z późn. zm.) oraz w art. 13 ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (tj.: Dz. U. z 2012 r. poz. 159 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy przez osoby wykonujące zawód medyczny, w tym udzielające mu świadczeń zdrowotnych, informacji z nim związanych, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu medycznego. W przypadku przedmiotowych żądań niekoniecznie odnoszą się one w całości do informacji publicznej.