Wyrok NSA z dnia 11 marca 2022 r., sygn. I GSK 109/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Banku Gospodarstwa Krajowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2021 r., sygn. akt V SA/Wa 4224/21 w sprawie ze skargi P. Sp. z o.o. w K. na rozstrzygnięcie Banku Gospodarstwa Krajowego z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie negatywnej oceny projektu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 22 października 2021 r., sygn. akt V SA/Wa 4224/21 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w K. na rozstrzygnięcie Banku Gospodarstwa Krajowego z dnia (...) sierpnia 2021 r. informacji Nr (...)w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu stwierdził, że pozostawienie protestu bez rozpatrzenia było nieuzasadnione i przekazał sprawę do rozpatrzenia przez Bank Gospodarstwa Krajowego, oraz zasądził zwrot kosztów postępowania.

Od przedmiotowego wyroku Bank Gospodarstwa Krajowego złożył skargę kasacyjną wnosząc o jego uchylenie i zmianę poprzez oddalenie skargi ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

1. art. 66 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowych w perspektywie finansowej 2014-2020 ( dalej: ustawa wdrożeniowa) poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że wyczerpanie środków, o których mowa w powyższym przepisie ma miejsce jedynie w przypadku istnienia podpisanych umów o dofinansowanie, które wyczerpują alokację środków w ramach poddziałania,

2. art. 27 ustawy wdrożeniowej poprzez jego wadliwe zastosowanie, polegające na bezpodstawnym uznaniu, że rozstrzygnięcie o pozostawieniu protestu bez rozpoznania z uwagi na wyczerpanie środków (art. 66 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowych w perspektywie finansowej 2014-2020 ( Dz. U. z 2020 r., poz. 818 dalej: ustawa wdrożeniowa) nie zostało uzasadnione w sposób przejrzysty, bezstronny i rzetelny.