Niedopuszczalność automatycznego obniżenia świadczeń emerytalnych i rentowych bez indywidualnej oceny służby funkcjonariusza - Wyrok SN z dnia 4 grudnia 2024 r., sygn. III USKP 59/24
Obniżenie policyjnej emerytury i renty inwalidzkiej na podstawie art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej wymaga indywidualnej oceny zakresu służby funkcjonariusza, a jego automatyczne zastosowanie wobec osób kontynuujących służbę po 1990 r. jest sprzeczne z Konstytucją RP.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Romualda Spyt
w sprawie z odwołania R. G. od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno - Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie o wysokość emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 grudnia 2024 r., skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 1 czerwca 2022 r., sygn. akt III AUa 1514/21,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 maja 2021 r. VIII U 220/20 Sąd Okręgowy we Wrocławiu w punkcie I zmienił zaskarżoną decyzję Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie (organ rentowy) z dnia 1 sierpnia 2017 r., i ustalił wysokość emerytury policyjnej R.G. (odwołujący się lub ubezpieczony) poczynając od dnia 1 października 2017 r., z pominięciem art. 15c ust. 1 do 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r., o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin; w punkcie II zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił wysokość policyjnej renty inwalidzkiej R. G., poczynając od dnia 1 października 2017 r., z pominięciem art. 22a ust. 1 do 3 ww. ustawy; w punkcie III zasądził od organu rentowego na rzecz wnioskodawcy kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie.