Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 września 2024 r., sygn. II SA/Wr 581/23
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek (spr.) Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński Protokolant: asystent sędziego Michał Sikora po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 września 2024 r. sprawy ze skargi Gminy S. na zarządzenie zastępcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 8 sierpnia 2023 r. nr 4/2023 w przedmiocie wprowadzenia obszaru udokumentowanego złoża kopaliny do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy S. oddala skargę w całości.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi jest zarządzenie zastępcze Wojewody Dolnośląskiego nr 4/2023 z dnia 8 sierpnia 2023 r. w sprawie wprowadzenia obszaru udokumentowanego złoża kopaliny do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy S.
Wojewoda działając na podstawie art. 208 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2023r. poz. 633 ze zm.) dalej jak p.g.g. w związku z art. 98a ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2023r. poz. 40 ze zm.), dalej u.s.g. wprowadził do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy S., przyjętego uchwałą Nr [...] Rady Gminy S. z dnia [...] października 2022r. (zwanego dalej Studium) obszar udokumentowanego złoża granitów leukokratycznych i gnejsów [...] "[...]" (zawiadomienie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego z dnia 12 marca 2007 r., znak: [...] o przyjęciu bez zastrzeżeń dokumentacji geologicznej).
Opisane wyżej zarządzenie – jak wynika z akt sprawy - stanowi kontynuacją postępowania nadzorczego rozpoczętego przez Wojewodę Dolnośląskiego w 2017 r. w wyniku którego wydane zostało:
1. zarządzenie zastępcze nr 2/2018 r. z dnia 11 lipca 2018 r., uchylone wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2019r. (sygn.akt II SA/Wr 704/18) od którego Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 2 marca 2021 r. (sygn. akt II OSK 2797/20) oddalił skargę kasacyjną,