Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2014 r., sygn. II SA/Wa 186/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Janusz Walawski, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi P. B., A. B., M. B. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego K. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] października 2013 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...] czerwca 2013 r. K. B. o przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku na rzecz małoletnich dzieci P., A. i M. B., na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu podał, że świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane, na podstawie art. 83 ww. ustawy. Przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy jest możliwe, gdy spełnione są następujące przesłanki:

- wnioskodawca jest lub był osobą ubezpieczoną w rozumieniu ustawy emerytalnej lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym,

- nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczenia wskutek szczególnych okoliczności,

- nie może podjąć pracy lub innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym z uwagi na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek,

- nie posiada niezbędnych środków utrzymania.