Wyrok NSA z dnia 18 lipca 2001 r., sygn. SA/Rz 236/01

Czynność Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego udzielająca lub odmawiająca sędziemu Sądu Najwyższego w stanie spoczynku zgody na podjęcie zatrudnienia nie jest czynnością o charakterze cywilnoprawnym z zakresu prawa pracy, a nosi znamiona czynności wymienionej w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, czyli czynności z zakresu administracji publicznej. Publicznoprawny akt, w sprawie zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia przez sędziego w stanie spoczynku podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Mariana W. na uchwałę Kolegium Sądu Okręgowego w R. z dnia 10 stycznia 2001 r. w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia uchyla zaskarżoną uchwałę i poprzedzające ją rozstrzygnięcie Prezesa Sądu Okręgowego w R. z dnia 4 grudnia 2000 r. (...).

UZASADNIENIE

Marian W. sędzia w stanie spoczynku Sądu Okręgowego w R., pismem z dnia 21 listopada 2000 r. wystąpił do Prezesa tego Sądu o wyrażenie zgody na podjęcie zatrudnienia w charakterze radcy prawnego. Powołując się na art. 68 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./ wskazał, że wymienione wyżej zatrudnienie nie będzie przeszkadzało w pełnieniu obowiązków sędziego w rozumieniu art. 68 par. 2 powyższej ustawy, a zgoda jest mu potrzebna do uzyskania wpisu na listę radców prawnych warunkującego rozpoczęcie wykonywania obsługi prawnej.