Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2000 r., sygn. I SA 251/99

Utworzenie wspólnej rady narodowej dla miasta i sąsiadującej z nim gminy w trybie art. 21 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183 ze zm./ nie prowadziło w skutkach do powstania nowej jednostki podziału terytorialnego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Zarządu Gminy R. na decyzje Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1998 r. i 30 grudnia 1998 r. w przedmiocie nieodpłatnego przekazania Gminie R. i Gminie Miasta R. na współwłasność nieruchomości i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 2 pkt 1 i art. 29 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił obie zaskarżone decyzje.

UZASADNIENIE

Zarząd Gminy R. skarży do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzje Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1998 r. nr (...) oraz z dnia 30 grudnia 1998 r. nr (...), orzekające o nieodpłatnym przekazaniu Gminie R. i Gminie Miasta R. na współwłasność nieruchomości położonej w B., oznaczonej jako działka nr ewid. 107/2 o powierzchni 44.981 m2.

Na podstawie akt administracyjnych /których uporządkowanie zasługuje na docenienie/ Sąd ustali, że decyzją z dnia 14 czerwca 1995 r. nr G.XI.7222/45/20/95 Wojewoda (...) stwierdził nieodpłatne nabycie z mocy prawa własności opisanej nieruchomości, uregulowanej w księdze wieczystej Kw nr 19979, przez Gminę i Miasto R. "wraz z urządzeniami wysypiska śmieci". W uzasadnieniu decyzji wydanej na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ Wojewoda stwierdził, że w dniu 27 maja 1990 r. Miasto i Gmina R. stanowiły jedność administracyjnoprawną, zanim jednak doszło do wydania decyzji deklaratoryjnej o nabyciu przez nie własności, nastąpił ich podział na dwie odrębne osoby prawne, które nabyły osobowość prawną z dniem 1 stycznia 1992 r. W czasie między tą datą a datą wydania decyzji komunalizacyjnej gminy nie doszły do porozumienia co do podziału mienia, a zatem należało orzec według stanu z dnia 27 maja 1990 r., mając świadomość, że w razie braku porozumienia sprawa będzie wymagała decyzji Prezesa Rady Ministrów. Decyzja ta nie została zaskarżona i stała się prawomocna.