Wyrok SA w Szczecinie z dnia 23 września 2010 r., sygn. III AUa 442/10

Jeżeli ocena ważności umowy o pracę nakładczą - dokonana w świetle przepisów 83 § 1 k.c. - przesądza o jej nieważności, to nie ma podstaw do oceny jej ważności także w oparciu o przepis art. 58 k.c.

Przewodniczący:  sędzia SA Barbara Białecka (sprawozdawca)

Sędziowie: SA Urszula Iwanowska  SO del. Beata Górska

Sąd Apelacyjny, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2010 r. sprawy z odwołania Marka B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych, przy udziale zainteresowanej GF spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O., o ustalenie obowiązku ubezpieczenia, na skutek apelacji ubezpieczonego od wyroku Sądu Okręgowego w Sz. z dnia 10 maja 2010 r., oddalił apelację i zasądził od ubezpieczonego na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym. 

Uzasadnienie:

Decyzją z dnia 10 lutego 2009 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłączył Marka B. z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych z tytułu umowy o pracę nakładczą w okresie od dnia 1 sierpnia 2006 r. do nadal u płatnika GF spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. Jednocześnie organ rentowy stwierdził, że Marek B., jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu w okresie od dnia 1 czerwca 2006 r. do nadal i ustalił podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, ubezpieczenie wypadkowe oraz Fundusz Pracy w okresie od dnia 1 sierpnia 2006 r. do grudnia 2008 r.

W uzasadnieniu decyzjiwskazano, że strony umowy o pracę nakładczą faktycznie nie zamierzały realizować obowiązków wynikających z zawartej umowy, zaś celem zawartej umowy nie było wykonywanie pracy nakładczej, a jedynie stworzenie pozorów jej wykonywania dla uniknięcia opłacania pełnych składek z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

W odwołaniu od powyższej decyzji Marek B. wniósł o jej zmianę w całości i przyznanie prawa do objęcia ubezpieczeniem społecznym z tytułu umowy o pracę nakładczą. Ubezpieczony wskazał, iż możliwość wyboru tytułu ubezpieczenia zapewniał mu art. 9 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, którego zmiana nastąpiła dopiero w dniu 1 marca 2009 r. Ponadto, postępowanie wyjaśniające organu było niewystarczające i z tego względu nie pozwalało na dokonanie oceny umowy o pracę nakładczą jako pozornej. Dostarczone przez nakładcę materiały były niewystarczające dla osiągnięcia minimalnego wynagrodzenia.