Upadłość banku w praktyce
Kryzys finansowy powoduje, że przedsiębiorcy obawiają się o zdeponowane w bankach środki. Często obawy te są bezpodstawne - limit gwarancji środków zgromadzonych w banku przez jednego deponenta wynosi 50 000 euro. Ostrożność i przezorność jednak nie zawadzą, stąd warto wiedzieć, jak postąpić w sytuacji upadłości banku.
ROBERT NOGACKI - radca prawny, KPMG D. Dobkowski
Stan prawny na 30 grudnia 2008 r.
Zła sytuacja banku
W razie powstania straty bilansowej bądź groźby jej nastąpienia albo powstania niebezpieczeństwa niewypłacalności, zarząd banku niezwłocznie zawiadamia o tym Komisję Nadzoru Finansowego oraz przedstawia jej program postępowania naprawczego, zapewniając jego realizację (art. 142 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawa bankowego, t.j. Dz.U z 2002 r. nr 72, poz. 665 z późn. zm.). Jeżeli program postępowania naprawczego nie jest wystarczający lub jego realizacja nie jest należyta, Komisja Nadzoru Finansowego może m.in. wystąpić do zarządu banku z żądaniem zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy (walnego zgromadzenia) w celu rozpatrzenia sytuacji banku, powzięcia decyzji o pokryciu straty bilansowej oraz podjęcia innych uchwał, w tym zwiększenia funduszy własnych, w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy.
Jeżeli po upływie 6 miesięcy od daty nadzwyczajnego walnego zgromadzenia zwołanego strata przekraczać będzie połowę funduszy własnych, Komisja Nadzoru Finansowego może podjąć decyzję o przejęciu banku przez inny bank, za zgodą banku przejmującego, albo o uchyleniu zezwolenia na utworzenie banku i jego likwidacji (w przypadku banku państwowego - o wystąpieniu do Rady Ministrów o likwidację banku).
Zarząd nad majątkiem likwidowanego banku obejmuje likwidator powołany przez Komisję Nadzoru Finansowego, na którego przechodzą uprawnienia zastrzeżone w prawie bankowym i statucie dla organów banku. Likwidator reprezentuje bank w likwidacji w sądzie i poza nim.
POTRZEBUJESZ POMOCY?