Data publikacji: 20.10.2001
Krótkoterminowe papiery dłużne - aspekty podatkowe
Wśród funkcjonujących na rynku papierów wartościowych można wyróżnić pewną ich grupę, którą można określić zbiorczą nazwą krótkoterminowych papierów dłużnych. Są to dokumenty, w których emitent potwierdza przyjęcie lokaty gotówkowej, tj. zaciągnięcie pożyczki, i zobowiązuje się do jej zwrotu w ustalonym terminie, krótszym niż jeden rok, oraz do zapłacenia odpowiednich odsetek1.
Krótkoterminowe papiery dłużne są papierami wartościowymi o cechach zbliżonych do obligacji, od których różnią się jednak pewnymi istotnymi szczegółami. Termin wykupu w porównaniu z obligacją jest krótki, nie przekraczający jednego roku. Papiery te są bowiem emitowane na okres np. 13, 26 czy 52 tygodni. Różnica przejawia się również w sposobie emisji i w zasadach ich obrotu.
Wśród podmiotów dokonujących emisji krótkoterminowych papierów dłużnych można wymienić Skarb Państwa, banki oraz przedsiębiorstwa. Należy zauważyć, że aby emitowane papiery wartościowe znalazły nabywców, podmiot dokonujący emisji powinien posiadać wysoką wiarygodność, odpowiednią popularność oraz solidność płatniczą. Nie odnosi się to oczywiście do wszystkich uprawnionych podmiotów. Emitowane przykładowo przez Skarb Państwa dłużne papiery wartościowe zawsze znajdują nabywców. Bardzo często popyt na tego typu papiery wartościowe jest dużo większy od ich podaży. Natomiast na emisję krótkoterminowych papierów dłużnych wśród przedsiębiorstw mogą sobie pozwolić tylko te podmioty, które mają mocną pozycję na rynku i cieszą się zaufaniem inwestorów.
POTRZEBUJESZ POMOCY?