ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1420/1999
z dnia 29 kwietnia 1999 r.
ustanawiające wspólne zasady i procedury stosowane do wysyłki niektórych rodzajów odpadów do niektórych krajów nienależących do OECD
(DUUEL. z 2000 r., Nr 138, poz. 7; DUUEL. z 2000 r., Nr 302, poz. 35; DUUEL. z 2001 r., Nr 11, poz. 14; DUUEL. z 2001 r., Nr 244, poz. 19; DUUEL. z 2001 r., Nr 303, poz. 11; DUUEL. z 2003 r., Nr 318, poz. 5;ostatnia zmiana: DUUEL. z 2005 r., Nr 20, poz. 9)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 113 i 130s ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189c Traktatu (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 1 ust. 3 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 259/93 z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar (4) wyłącza z zakresu zastosowania tego rozporządzenia wysyłki odpadów przeznaczonych tylko do odzysku i wymienionych w załączniku II do tego rozporządzenia, z wyjątkiem przypadków przewidzianych między innymi w art. 17 ust. 1–3.
(2) Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 259/93 Komisja notyfikowała każdemu krajowi, do którego nie stosuje się decyzja Rady OECD z dnia 30 marca 1992 r. w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku, wykaz odpadów określonych w załączniku II do tego rozporządzenia i zwróciła się o potwierdzenie, że takie odpady nie podlegają procedurom kontroli w kraju przeznaczenia, lub o wskazanie, które z rodzajów odpadów powinny podlegać takim procedurom kontrolnym, mającym zastosowanie do odpadów wymienionych w załączniku III lub IV do tego rozporządzenia lub procedurze ustanowionej w art. 15 tego rozporządzenia.
(3) Niektóre kraje poinformowały, że takie odpady powinny podlegać tej lub innej procedurze kontroli, a w dniu 20 lipca 1994 r. Komisja na mocy art. 17 ust. 3 tego rozporządzenia, przyjęła decyzję 94/575/WE (5) celem ustalenia właściwych procedur kontroli.
(4) Artykuł 17 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (EWG) nr 259/93 przewiduje, że jeśli takie potwierdzenie nie zostanie otrzymane, Komisja przedstawia Radzie odpowiednie wnioski; z tego względu konieczne jest ustanowienie systemu obejmującego całą Wspólnotę regulującego handel takimi odpadami ze Wspólnoty, ustanawiając właściwe wspólne zasady i procedury odnoszące się do wywozu takich odpadów.
(5) W przypadku krajów, które odpowiedziały, że nie chcą otrzymywać niektórych lub wszystkich rodzajów odpadów wymienionych w załączniku II do wymienionego rozporządzenia, trzeba uszanować ich wolę i z tego względu nie wolno wywozić tych rodzajów odpadów do tych krajów.
(6) W przypadku krajów, które nie udzieliły odpowiedzi, nie można przyjąć, że milczenie oznacza zgodę i dlatego też należy przyjąć podobne ramy regulacyjne, by kraje te mogły dokonać oceny takich wysyłek na podstawie poszczególnych przypadków.
(7) W przypadku krajów, które odpowiedziały, że nie chcą otrzymywać niektórych lub wszystkich rodzajów odpadów wymienionych w załączniku II lub które nie odpowiedziały, możliwe jest, że zmienią swoje stanowisko lub przekażą je w przyszłości i z tego względu musi istnieć w ramach procedury komitologicznej mechanizm umożliwiający zmianę niniejszego rozporządzenia.
(8) Komisja możliwie najszybciej, a najpóźniej do dnia 1 lipca 1998 r., dokona przeglądu i uzupełnienia załącznika V do rozporządzenia (EWG) nr 259/93, w pełni uwzględniając odpady występujące w wykazie odpadów przyjętym zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. w sprawie odpadów niebezpiecznych (6), i każdym wykazie odpadów określonych jako niebezpieczne do celów Konwencji bazylejskiej oraz dostosuje odpowiednio rozporządzenie (EWG) nr 259/93.
(9) Komisja regularnie dostarcza krajom objętym niniejszym rozporządzeniem informacje o zmianach w treści załączników A i B.
(10) W odniesieniu do wysyłek odpadów do krajów AKP, art. 39 Czwartej Konwencji AKP-WE zakazuje wywozu wszystkich odpadów wymienionych w załącznikach I i II Konwencji bazylejskiej; ponadto niektóre z tych odpadów zostały wymienione w załączniku II rozporządzenia (EWG) nr 259/93; w takich okolicznościach oraz by uszanować międzynarodowe zobowiązania Wspólnoty, należy zakazać wysyłania takich odpadów do krajów AKP.
(11) Należy jasno stwierdzić, że takie odpady są wyłączone z zakresu niniejszego rozporządzenia.
(12) Uzgodnienia objęte niniejszym rozporządzeniem podlegają okresowemu przeglądowi ze strony Komisji,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wywóz odpadów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 259/93 i wymienionych w załączniku A do niniejszego rozporządzenia do krajów wymienionych we wspomnianym załączniku A jest zakazany.
Artykuł 2
Procedura kontroli ustanowiona w art. 15 rozporządzenia (EWG) nr 259/93 ma zastosowanie do wywozu do krajów wymienionych w załączniku B do niniejszego rozporządzenia odnośnie do kategorii odpadów przeznaczonych tylko do odzysku i wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 259/93.
Artykuł 3
1. Na wniosek kraju przeznaczenia do procedury kontroli mającej zastosowanie do kraju objętego niniejszym rozporządzeniem wprowadza się zmiany zgodnie z niniejszym artykułem.
2. Komisja, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18 dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (7), i we współpracy z zainteresowanym państwem, ustala, która z procedur kontroli ma zastosowanie, to jest:
i) procedura mająca zastosowanie do odpadów wymienionych w załącznikach III lub IV do rozporządzenia (EWG) nr 259/93, lub
ii) procedura ustanowiona w art. 15 rozporządzenia (EWG) nr 259/93, lub
iii) żadna z powyższych procedur określonych w i) oraz ii).
3. Komisja informuje Państwa Członkowskie o zmianie stanowiska kraju przeznaczenia w ciągu 21 dni od otrzymania wniosku tego kraju i przedstawia komitetowi ustanowionemu na mocy art. 18 dyrektywy 75/442/EWG swoją proponowaną decyzję możliwie najszybciej w ciągu trzech miesięcy od otrzymania wniosku.
4. Ponadto, w przypadku gdy dojdzie do wyjątkowej zmiany okoliczności, na przykład wojny, katastrofy naturalnej lub embarga handlowego nałożonego przez Organizację Narodów Zjednoczonych, która będzie mieć wpływ na procedurę kontroli stosowaną na mocy niniejszego rozporządzenia, procedura kontroli może być zmieniona. Komisja ustala, po konsultacji z krajem przeznaczenia, w stosownym przypadku, oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18 dyrektywy 75/442/EWG, która z procedur określonych w ust. 2 niniejszego artykułu ma zastosowanie.
5. Komisja, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18 dyrektywy 75/442/EWG, dokonuje regularnego przeglądu załączników A i B niniejszego rozporządzenia w celu doprowadzenia do ich zgodności ze zmianami wprowadzonymi do załączników rozporządzenia (EWG) nr 259/93.
Artykuł 4
Procedury kontroli ustanowione niniejszym rozporządzeniem podlegają okresowemu przeglądowi dokonywanemu przez Komisję, po raz pierwszy nie później niż w ciągu dziewięciu miesięcy od jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym, przy uwzględnieniu uzyskanych doświadczeń. Jeśli wyniki przeglądu wskażą, że występuje taka potrzeba, Komisja może bez uszczerbku dla przepisów art. 3 przedstawić Radzie nowe wnioski.
Artykuł 5
Komisja zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18 dyrektywy 75/442/EWG dokonuje, możliwie najszybciej, przeglądu i wprowadza zmiany do niniejszego rozporządzenia w celu doprowadzenia do jego zgodności z rozporządzeniem (EWG) nr 259/93.
Artykuł 6
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dziewięćdziesiątego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 29 kwietnia 1999 r.
|
(1) Dz.U. C 214 z 10.7.1998, str. 74.
(2) Opinia wydana dnia 29 kwietnia 1998 r. (Dz.U. C 169 z 16.6.1999).
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 17 lipca 1997 r. (Dz.U. C 286 z 22.9.1997, str. 23), wspólne stanowisko Rady z dnia 4 czerwca 1998 r. (Dz.U. C 333 z 30.10.1998, str. 1) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 9 lutego 1999 r. (Dz.U. C 250 z 28.5.1999).
(4) Dz.U. L 30 z 6.2.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 120/97 (Dz.U. L 22 z 24.1.1997, str. 14).
(5) Dz.U. L 220 z 25.8.1994, str. 15.
(6) Dz.U. L 377 z 31.12.11, str. 20. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 94/31/ (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28).
(7) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Decyzja ostatnio zmienione decyzją Komisji 96/350/WE (Dz.U. L 135 z 6.6.1996, str. 32).
ZAŁĄCZNIK A
Kraje i terytoria, które poinformowały Komisję, że nie chcą otrzymywać wysyłek niektórych rodzajów odpadów przeznaczonych do odzysku, wymienionych w załączniku II do rozporządzenia Rady (EWG) nr 259/93 [1]
ZAŁĄCZNIK B
Kraje i terytoria, które nie odpowiedziały na komunikat Komisji, w sprawie wysyłek niektórych rodzajów odpadów przeznaczonych do odzysku wymienionych w załączniku II do rozporządzenia Rady (EWG) nr 259/93
[1] Załącznik A w brzmieniu ustalonym przez art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 105/2005 z dnia 17 listopada 2004 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1420/1999 oraz rozporządzenie (WE) nr 1547/1999 w zakresie wysyłek niektórych rodzajów odpadów do Chin i Arabii Saudyjskiej (Dz.Urz.UE L 20 z 22.01.2005, str. 9). Zmiana weszła w życie 11 lutego 2005 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00