KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/671/EWG odnoszącą się do obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa i urządzeń przytrzymujących dla dzieci w pojazdach (¹), w szczególności jej art. 7a,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 24 marca 1998 r., zgodnie z decyzją Rady 97/836/WE (²), Wspólnota Europejska przystąpiła do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań (zwanego dalej „zrewidowanym porozumieniem z 1958 r.”).

(2) Zgodnie z pkt 1 załącznika II do decyzji 97/836/WE, wymagania techniczne zawarte w regulaminach EKG ONZ wynikających ze zrewidowanego porozumienia z 1958 r. obowiązują alternatywnie w stosunku do załączników technicznych do odpowiednich dyrektyw unijnych, w przypadku gdy te ostatnie posiadają ten sam zakres oraz w przypadku gdy dla wymienionych powyżej regulaminów istnieją odrębne dyrektywy unijne. Jednakże dodatkowe przepisy dyrektyw, takie jak te dotyczące wymagań odnośnie do wyposażenia lub procedur homologacyjnych, pozostają w mocy.

(3) Nowy regulamin EKG ONZ w sprawie jednolitych przepisów dotyczących homologacji ulepszonych urządzeń przytrzymujących dla dzieci stosowanych na pokładach pojazdów silnikowych (zwany dalej „ regulaminem nr 129”) został ustanowiony i przyjęty pod auspicjami EKG ONZ.

(4) Regulamin nr 129 wszedł w życie w dniu 9 lipca 2013 r. jako załącznik do zrewidowanego porozumienia z 1958 r.

(5) Standardowe wymagania regulaminu nr 129 stanowią alternatywne rozszerzone wymagania w stosunku do wymagań ustanowionych na mocy regulaminu nr 44 w sprawie jednolitych przepisów dotyczących homologacji urządzeń przytrzymujących dla dzieci przebywających w pojazdach o napędzie silnikowym („urządzeń przytrzymujących dla dzieci”) (³) i uwzględniają postęp techniczny pod względem różnych aspektów urządzeń przytrzymujących dla dzieci, takich jak testy w zakresie zderzeń bocznych, umiejscowienie dzieci w wieku do 15 miesięcy tyłem do kierunku jazdy, kompatybilność z różnymi pojazdami, manekiny testowe i stanowiska do badań oraz dostosowanie do różnych rozmiarów dzieci;

(6) Jako że dyrektywa 91/671/EWG określa wymagania dotyczące homologacji i obowiązkowego stosowania systemów przytrzymujących dla dzieci w pojazdach silnikowych w Unii, powinna ona w związku z tym zostać zmieniona w celu uwzględnienia stosowania urządzeń przytrzymujących dla dzieci homologowanych zgodnie z wymaganiami technicznymi zawartymi w regulaminie nr 129.

(7) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią komitetu powołanego zgodnie z art. 7b dyrektywy 91/671/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W art. 2 dyrektywy 91/671/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) pkt 1 lit. a) ppkt (i) otrzymuje brzmienie:

„(i) w przypadku pojazdów kategorii M1, N1, N2 oraz N3, państwa członkowskie wymagają, aby wszyscy użytkownicy pojazdów znajdujących się w użyciu stosowali systemy zabezpieczenia znajdujące się w pojeździe.

Dzieci poniżej 150 cm wzrostu, które korzystają z pojazdów kategorii M1, N1, N2 oraz N3 zaopatrzonych w systemy zabezpieczenia, muszą być przytrzymywane integralnymi lub nieintegralnymi urządzeniami przytrzymującymi dla dzieci, w rozumieniu art. 1 ust. 4 lit. a) i b), które są odpowiednie do cech fizycznych dziecka zgodnie z:

– klasyfikacją przewidzianą w art. 1 ust. 3, w przypadku systemów przytrzymujących dla dzieci homologowanych zgodnie z lit. c) ppkt (i) niniejszego ustępu;

– przedziałem wielkości i maksymalną masą użytkownika, dla których przeznaczone jest urządzenie przytrzymujące dla dzieci, zgodnie z zaleceniami producenta, w przypadku systemów przytrzymujących dla dzieci homologowanych zgodnie z lit. c) ppkt (ii) niniejszego ustępu.

W pojazdach kategorii M1, N1, N2 oraz N3, które nie są wyposażone w systemy zabezpieczenia:

– nie można przewozić dzieci poniżej trzeciego roku życia;

– bez uszczerbku dla ppkt (ii), dzieci trzyletnie i starsze, które mają mniej niż 150 cm wzrostu, zajmują miejsce inne niż na przednim siedzeniu; ”;

2) pkt 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c) w przypadku gdy stosowane jest urządzenie przytrzymujące dla dzieci, musi ono posiadać homologację zgodną z normami wynikającymi z:

(i) regulaminu EKG ONZ nr 44/03 lub dyrektywy 77/541/EWG lub

(ii) regulaminu EKG ONZ nr 129;

lub ich wszelkich późniejszych modyfikacji.

Urządzenie przytrzymujące dla dzieci musi być zainstalowane zgodnie z informacjami dotyczącymi montażu (np. instrukcją, ulotką lub publikacją elektroniczną) dostarczonymi przez producenta urządzenia przytrzymującego dla dzieci, stwierdzającymi, w jaki sposób i w jakich typach pojazdów urządzenie może być bezpiecznie stosowane.” .

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w terminie sześciu miesięcy od momentu jej wejścia w życie. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 lutego 2014 r.