Art. 2. [Definicje] Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) jednostka osadnicza – wyodrębniony przestrzennie obszar zabudowy mieszkaniowej wraz z obiektami infrastruktury technicznej zamieszkany przez ludzi;

2) kolonia – jednostkę osadniczą powstałą jako rezultat ekspansji miejscowości poza obszar wcześniej istniejącej zabudowy, w szczególności: kolonię miasta, kolonię wsi;

3) miasto – jednostkę osadniczą o przewadze zwartej zabudowy i funkcjach nierolniczych posiadającą prawa miejskie bądź status miasta nadany w trybie określonym odrębnymi przepisami;

4) miejscowość – jednostkę osadniczą lub inny obszar zabudowany odróżniające się od innych miejscowości odrębną nazwą, a przy jednakowej nazwie – odmiennym określeniem ich rodzaju;

5) miejscowość niezamieszkana – miejscowość, w której nie przebywa stale lub nie jest zameldowana na pobyt stały co najmniej jedna osoba;

6) miejscowość zamieszkana – miejscowość, w której stale przebywa lub jest zameldowana na pobyt stały co najmniej jedna osoba;

7) obiekt fizjograficzny – wyodrębniony składnik środowiska geograficznego, w szczególności: nizinę, wyżynę, wzgórze, pasmo górskie, górę, szczyt góry, przełęcz, dolinę, kotlinę, jaskinię, rzekę, kanał, jezioro, zatokę, bagno, staw, sztuczny zbiornik wodny, wodospad, las, kompleks leśny, uroczysko, półwysep, wyspę;

8) osada – niewielką jednostkę osadniczą na terenie wiejskim o odmiennym (wyróżniającym się) charakterze zabudowy albo zamieszkaną przez ludność związaną z określonym miejscem lub rodzajem pracy, w szczególności: osadę młyńską, osadę leśną, osadę rybacką, osadę kolejową, osadę po byłym państwowym gospodarstwie rolnym; osada może być samodzielna lub może stanowić część innej jednostki osadniczej;

9) osiedle – zespół mieszkaniowy stanowiący integralną część miasta lub wsi;

10) przysiółek – skupisko kilku gospodarstw położonych poza zabudową wsi stanowiące integralną część wsi;

11) rodzaj miejscowości – określenie charakteru miejscowości ukształtowanej w procesie rozwoju osadnictwa, w szczególności: miasto, osiedle, wieś, osada, kolonia, przysiółek i ich części;

12) wieś – jednostkę osadniczą o zwartej lub rozproszonej zabudowie i istniejących funkcjach rolniczych lub związanych z nimi usługowych lub turystycznych nieposiadającą praw miejskich lub statusu miasta.

Art. 3. [Urzędowe nazwy] 1. Urzędowe nazwy ustala się, zmienia i znosi dla:

1) miejscowości zamieszkanych i ich części;

2) miejscowości niezamieszkanych i ich części;

3) obiektów fizjograficznych.

2. Przy ustalaniu urzędowych nazw, o których mowa w ust. 1, określa się również rodzaj danej miejscowości lub obiektu fizjograficznego. Do określenia i zmiany rodzaju miejscowości lub obiektu fizjograficznego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące ustalania i zmian ich nazw.

Art. 5. [Skład Komisji] 1. W skład Komisji wchodzą:

1) przewodniczący, którym jest przedstawiciel nauki z dziedziny językoznawstwa, powoływany na czteroletnią kadencję przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej spośród osób wskazanych przez Prezesa Polskiej Akademii Nauk;

2) zastępca przewodniczącego, powoływany na czteroletnią kadencję przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej na wniosek przewodniczącego Komisji spośród członków Komisji, o których mowa w pkt 4;

3) sekretarz, którym jest przedstawiciel ministra właściwego do spraw administracji publicznej;

4) sześciu członków powoływanych na czteroletnią kadencję przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej spośród przedstawicieli nauki zgłoszonych przez senaty uczelni oraz rady naukowe komitetów i instytutów naukowych Polskiej Akademii Nauk – z zakresu: językoznawstwa, historii, geografii oraz kartografii;

5) po jednym przedstawicielu: Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, Głównego Geodety Kraju oraz Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, powoływanym na czteroletnią kadencję przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej;

6) sekretarz Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych, utworzonej na podstawie przepisu art. 23 ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 823).

2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej odwołuje członka Komisji przed upływem kadencji w przypadku:

1) złożenia rezygnacji;

2) wniosku organu, który zgłosił kandydata na członka.

3. Obsługę administracyjną prac Komisji zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw administracji publicznej.

4. Koszty działalności Komisji są pokrywane z budżetu państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw administracji publicznej.

Art. 7. [Rozporządzenie w sprawie urzędowej nazwy] 1. Urzędowe nazwy, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2, ustala, zmienia lub znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw administracji publicznej, po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 8.

2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać dotychczasową nazwę urzędową, nazwę po zmianach, rodzaj miejscowości lub obiektu fizjograficznego, pierwszy i drugi przypadek deklinacji, a w przypadku nazw miast i wsi – również formę przymiotnika utworzonego od tej nazwy.

Art. 8. [Organy uprawnione do zainicjowania ustalenia urzędowej nazwy] 1. Urzędowa nazwa jest ustalana, zmieniana lub znoszona na wniosek rady gminy, na której obszarze jest położona miejscowość lub obiekt fizjograficzny.

2. Rada gminy przedstawia wniosek, o którym mowa w ust. 1, ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej za pośrednictwem wojewody. W przypadku wniosku dotyczącego nazwy miejscowości zamieszkanej rada gminy jest obowiązana uprzednio przeprowadzić w tej sprawie konsultacje z mieszkańcami tej miejscowości, w trybie, o którym mowa w art. 5a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 i 1309).

3. Urzędowa nazwa może być ustalona, zmieniona lub zniesiona przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej z jego inicjatywy, a także z inicjatywy Komisji. Przed ustaleniem, zmianą lub zniesieniem urzędowej nazwy minister występuje do rady gminy, starosty, właściwego miejscowo wojewody i Komisji, a w przypadku obiektu fizjograficznego także zarządu województwa – o opinię. Opinia rady gminy jest poprzedzana przeprowadzeniem konsultacji z mieszkańcami miejscowości, której sprawa dotyczy.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) uchwałę rady gminy w sprawie wystąpienia o ustalenie, zmianę lub zniesienie urzędowej nazwy, wraz z uzasadnieniem;

2) w przypadku obiektu fizjograficznego – także opinie zarządów województw, na których terenie obiekt się znajduje;

3) omówienie wyników konsultacji przeprowadzonych z mieszkańcami miejscowości, której wniosek dotyczy;

4) opinię starosty powiatu, na którego terenie jest położona miejscowość lub obiekt fizjograficzny, jako właściwego w sprawach geodezji i gospodarki gruntami;

5) mapę topograficzną z zaznaczonymi granicami miejscowości, jej części lub obiektu fizjograficznego, będących przedmiotem wniosku;

6) informację o kosztach finansowych proponowanej zmiany.

5. Wymóg zasięgnięcia opinii uznaje się za spełniony:

1) w przypadku niewyrażenia opinii, o których mowa w ust. 3, w terminie 60 dni od dnia otrzymania wystąpienia o opinię;

2) w przypadku niewyrażenia opinii, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 4, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wystąpienia o opinię.

6. Wojewoda jest obowiązany przekazać ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej wniosek, o którym mowa w ust. 1, nie później niż w ciągu 30 dni od jego otrzymania, dołączając swoją opinię. Wniosek przekazany przez wojewodę podlega zaopiniowaniu przez Komisję.

7. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej w terminie do dnia 31 marca roku poprzedzającego rok, w którym ma nastąpić ustalenie, zmiana lub zniesienie urzędowej nazwy.

8. Ustalenie, zmiana lub zniesienie urzędowych nazw następuje z dniem 1 stycznia.

9. W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw administracji publicznej zawiadamia niezwłocznie, za pośrednictwem wojewody, wnioskodawcę o przyczynach nieuwzględnienia wniosku.

Art. 11. (pominięty)

Art. 12. [Komisja Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych] Do czasu powołania składu osobowego Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych, nie dłużej jednak niż przez rok od dnia wejścia w życie ustawy, jej zadania wykonuje Komisja Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych utworzona na podstawie rozporządzenia wymienionego w art. 15.

Art. 13. [Przepis przejściowy] Wnioski w sprawie ustalania lub zmiany urzędowej nazwy, złożone i nierozpatrzone przed dniem wejścia w życie ustawy, uznaje się za złożone w terminie i trybie określonym w ustawie.

Art. 14. [Przepisy wykonawcze] Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, jednak nie dłużej niż przez rok od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc przepisy wydane na podstawie rozporządzenia wymienionego w art. 15.

Art. 15. [Utrata mocy] Traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o ustalaniu nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych oraz o numeracji nieruchomości (Dz. U. poz. 850, z 1948 r. poz. 251, z 1971 r. poz. 115 oraz z 1990 r. poz. 198).

Art. 16. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.