ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 3 lipca 2006 r.
w sprawie szczegółowego sposobu i trybu finansowania inwestycji z budżetu państwa
Na podstawie art. 116 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 104, poz. 708) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowy sposób i tryb finansowania inwestycji z budżetu państwa, w tym określania wysokości kwot dotacji w kolejnych latach realizacji inwestycji, oraz sposób i tryb aktualizowania wartości kosztorysowej inwestycji.
§ 2.1. Dotacje celowe z budżetu państwa na finansowanie lub dofinansowywanie kosztów realizacji inwestycji:
1) przedsiębiorców - są udzielane z uwzględnieniem przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej;
2) związanych z badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi - są udzielane z uwzględnieniem kryteriów i trybu określonych w odrębnych przepisach;
3) ujętych w kontraktach wojewódzkich - są udzielane z uwzględnieniem przepisów o Narodowym Planie Rozwoju i zawartych umów;
4) w ramach umów o partnerstwie publiczno-prywatnym - są udzielane z uwzględnieniem przepisów o partnerstwie publiczno-prywatnym.
2. Inwestycje realizowane z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, które nie podlegają zwrotowi, są finansowane z uwzględnieniem odrębnych przepisów.
§ 3.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych;
2) Prawie budowlanym - rozumie się przez to ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.1));
3) inwestycji wieloletniej - rozumie się przez to inwestycję, o której mowa w art. 115 ust. 1 ustawy.
Rozdział 2
Warunki finansowania inwestycji ze środków budżetu państwa i efektywność ich wykorzystania
§ 4. Ze środków budżetu państwa przeznaczonych na finansowanie inwestycji państwowych jednostek budżetowych, w tym ich gospodarstw pomocniczych, oraz z dotacji celowych udzielanych z budżetu państwa na dofinansowanie lub finansowanie kosztów realizacji inwestycji, o których mowa w art. 113 ust. 2 ustawy, zwanych dalej „środkami budżetu państwa”, mogą być finansowane:
1) koszty budowy nowych obiektów budowlanych, określonych w art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, zwanych dalej „obiektami budowlanymi”;
2) zakup obiektów budowlanych;
3) zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, z wyjątkiem tych, których wartość początkowa nie przekracza kwoty uprawniającej do dokonania jednorazowo odpisu amortyzacyjnego, określonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem pkt 4;
4) zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych bez względu na ich wartość oraz innych przedmiotów - jeżeli są pierwszym wyposażeniem obiektów budowlanych;
5) koszty transportu i montażu oraz inne koszty ponoszone w celu przekazania środków trwałych do używania;
6) koszty przebudowy, rozbudowy, nadbudowy, odbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji obiektów budowlanych i innych środków trwałych, powodującej ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
7) koszty przygotowania do realizacji inwestycji, o których mowa w pkt 1 i 6, w tym w szczególności koszty opracowania programu inwestycji i pozostałej dokumentacji projektowej, zakupu i przygotowania gruntu pod budowę oraz ekspertyz, studiów, pomiarów geodezyjnych i prac geologicznych oraz prac archeologicznych, dotyczących tych inwestycji;
8) zakup wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli:
a) ich wartość początkowa jest wyższa od kwoty określonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych,
b) są pierwszym wyposażeniem obiektów budowlanych - bez względu na ich wartość;
9) inne koszty, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają finansowaniu ze środków budżetu państwa przeznaczonych na inwestycje.
§ 5.Dysponenci części budżetowych określeni w art. 103 ust. 4 ustawy, zwani dalej „dysponentami”, mogą podjąć decyzję o ujęciu finansowania inwestycji ze środków budżetu państwa w materiałach do projektu ustawy budżetowej, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) z analizy informacji i dokumentów przedstawionych przez jednostkę organizacyjną podejmującą realizację inwestycji, zwaną dalej „inwestorem”, wynika, że:
a) uzasadnione jest realizowanie inwestycji w planowanym terminie i zakresie rzeczowym,
b) inwestycja podlegająca realizacji na podstawie projektu budowlanego, o którym mowa w art. 34 Prawa budowlanego, zwana dalej „inwestycją budowlaną”, jest przygotowana do realizacji co najmniej w zakresie określonym w § 6,
c) inwestor dysponuje środkami finansowymi lub ma zapewnienie ich otrzymania w wysokości umożliwiającej zrealizowanie, w planowanym okresie, efektów rzeczowych inwestycji;
2) finansowanie inwestycji jest możliwe przy uwzględnieniu:
a) poziomu zaangażowania budżetu państwa w finansowanie już realizowanych inwestycji budowlanych oraz uzasadnionego zapotrzebowania inwestorów na środki budżetu państwa przeznaczane na finansowanie innych inwestycji,
b) potrzeby przyznania inwestorowi środków budżetu państwa w kwocie umożliwiającej terminowe regulowanie zobowiązań finansowych i terminowe zakończenie inwestycji.
§ 6.1. Realizacja inwestycji budowlanej może być finansowana ze środków budżetu państwa, jeżeli:
1) inwestor posiada zaakceptowany program inwestycji, zawierający co najmniej:
a) uzasadnienie celowości inwestycji i jej lokalizacji,
b) dane o planowanym:
- zakresie rzeczowym inwestycji,
- okresie realizacji inwestycji,
c) ocenę ekonomicznej efektywności inwestycji,
d) dane o planowanych efektach rzeczowych inwestycji,
e) harmonogram realizacji inwestycji,
f) planowany łączny koszt inwestycji, zwany dalej „wartością kosztorysową inwestycji”, oraz dane o planowanych z poszczególnych źródeł środkach na jej finansowanie w kolejnych latach realizacji,
g) dane o planowanym okresie zagospodarowania obiektów budowlanych i innych składników majątkowych, po zakończeniu realizacji inwestycji, oraz o planowanej kwocie środków finansowych i źródłach ich pochodzenia, które umożliwiają zagospodarowanie tych efektów rzeczowych inwestycji w planowanym okresie;
2) została dokonana analiza celowości i możliwości wykonania inwestycji etapami;
3) wartość kosztorysowa inwestycji jest zaktualizowana, z uwzględnieniem przepisów ust. 4 oraz § 20 i 21;
4) planowane kwoty środków ze wszystkich źródeł na finansowanie inwestycji w całym okresie jej realizacji są określone w wysokości umożliwiającej inwestorowi terminowe regulowanie zobowiązań finansowych i terminowe zakończenie inwestycji;
5) inwestor posiada dokument stwierdzający prawo dysponowania nieruchomością, o których mowa w art. 3 pkt 11 Prawa budowlanego.
2. Jeżeli inwestycja budowlana podlega zaliczeniu do inwestycji wieloletnich, to program takiej inwestycji wymaga uzgodnienia z dysponentem.
3. Wymóg uzgodnienia, o którym mowa w ust. 2, może mieć zastosowanie do programu inwestycji budowlanej innej niż inwestycja wieloletnia, jeżeli dysponent wskaże taką inwestycję i pisemnie zawiadomi o tym właściwego inwestora.
4. Każda zmiana programu inwestycji, o których mowa w ust. 2 i 3, powodująca wzrost ich finansowania ze środków budżetu państwa, również wymaga uzgodnienia z dysponentem, z zastrzeżeniem art. 114 ustawy oraz § 20 i 21.
5. Wartość kosztorysową inwestycji określa się za pomocą wskaźników cenowych w układzie następujących grup kosztów:
1) pozyskania działki budowlanej;
2) przygotowania terenu i przyłączenia obiektów do sieci;
3) budowy obiektów podstawowych;
4) instalacji;
5) zagospodarowania terenu i budowy obiektów pomocniczych;
6) wyposażenia;
7) prac przygotowawczych, projektowych, obsługi inwestorskiej oraz ewentualnie szkoleń i rozruchu.
§ 7.Jeżeli inwestycja budowlana jest wykonywana etapami, finansowanie ze środków budżetu państwa kolejnego jej etapu może być kontynuowane wyłącznie po pozytywnej ocenie przez dysponenta dotychczasowego przebiegu realizacji inwestycji i wykorzystania jej efektów rzeczowych, które inwestor uzyskał w wyniku zakończenia poprzednich etapów inwestycji.
§ 8.1. W przypadku braku możliwości uzgodnienia programu inwestycji, dysponent może zlecić dokonanie ekspertyzy obejmującej w szczególności:
1) ocenę celowości i ekonomicznej efektywności inwestycji;
2) zasadność planowanego zakresu rzeczowego inwestycji i terminu jej realizacji;
3) prawidłowość obliczenia wartości kosztorysowej inwestycji;
4) realność kwot środków własnych i środków z innych źródeł, planowanych przez inwestora na finansowanie inwestycji;
5) prawidłowość przygotowania inwestycji budowlanej do realizacji.
2. Dokonanie ekspertyzy może zlecić również minister właściwy do spraw budżetu w porozumieniu z dysponentem.
3. Zlecający ekspertyzę pisemnie informuje inwestora o zamiarze jej zlecenia oraz o sposobie ponoszenia kosztów.
4. Ustalenia zawarte w ekspertyzie są uwzględniane w opinii ministra, o którym mowa w ust. 2, oraz przy podejmowaniu decyzji przez dysponenta.
5. W przypadku gdy inwestor przedstawi uzupełniony program inwestycji, który zostanie uzgodniony z dysponentem, ekspertyza nie jest zlecana.
6. Koszty ekspertyzy inwestycji państwowej jednostki budżetowej lub państwowego zakładu budżetowego są finansowane ze środków ustalonych w części budżetowej dysponenta.
§ 9.1. Wysokość kwot dotacji celowych z budżetu państwa planowanych na finansowanie kosztów inwestycji, w kolejnych latach jej realizacji, jest ustalana z uwzględnieniem:
1) harmonogramu realizacji inwestycji;
2) planowanych wydatków inwestora, w kolejnych latach realizacji inwestycji, na regulowanie zobowiązań finansowych dotyczących inwestycji;
3) kwot środków własnych i środków innych niż dotacje celowe z budżetu państwa, planowanych na finansowanie inwestycji w kolejnych latach jej realizacji; środki te są planowane z podziałem według źródeł ich pochodzenia.
2. Przy ustalaniu kwot dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, dokumentami stanowiącymi podstawę informacji o pozostałych źródłach finansowania inwestycji są:
1) pisemne zobowiązanie inwestora do przeznaczenia środków własnych,
2) umowy zawarte przez inwestora z bankiem lub pożyczkodawcą albo wydane przez nich dokumenty potwierdzające zapewnienie udzielenia kredytu lub pożyczki,
3) dokumenty potwierdzające przyznanie dotacji z funduszów celowych lub innych środków albo zapewnienie ich przyznania
- z uwzględnieniem planowanych kwot i terminów ich przekazywania.
Rozdział 3
Przekazywanie i wykorzystywanie środków budżetu państwa przeznaczonych na finansowanie inwestycji
§ 10. Dysponent uruchamia środki budżetu państwa przeznaczone na finansowanie inwestycji zgodnie z harmonogramem, o którym mowa w art. 129 ust. 1 ustawy, i przekazuje je dysponentowi niższego stopnia, stosownie do przepisów o wykonywaniu budżetu państwa.
§ 11.1. Przy określaniu kwot dotacji celowej, przekazywanych w ciągu roku budżetowego na finansowanie lub dofinansowanie inwestycji, uwzględnia się kwotę:
1) zobowiązań finansowych inwestora, które wymagają uregulowania w określonym terminie;
2) środków przeznaczonych na finansowanie inwestycji, które przechodzą z okresu poprzedniego;
3) środków własnych inwestora i z innych źródeł, które mają być przekazane na finansowanie inwestycji w danym okresie.
2. Jeżeli inwestycja jest finansowana ze środków ujętych w kilku częściach budżetowych, dysponenci informują się wzajemnie o kwotach środków budżetu państwa przekazanych na finansowanie tej inwestycji.
§ 12.Jeżeli wartość kosztorysowa inwestycji została obniżona w czasie jej realizacji, to łączną kwotę środków budżetu państwa, ustaloną na finansowanie tej inwestycji, dysponent zmniejsza o taki sam procent, o jaki była obniżona wartość kosztorysowa inwestycji, oraz pisemnie zawiadamia o tym inwestora.
§ 13.1. Inwestor inwestycji wieloletniej, który w wyniku dokonanej analizy stwierdzi, że realizacja tej inwestycji powinna być przejściowo wstrzymana albo należy zaniechać jej kontynuowania, przedstawia dysponentowi wniosek o podjęcie decyzji w tej sprawie oraz dołącza do wniosku co najmniej następujące dokumenty:
1) rozliczenie inwestycji sporządzone z uwzględnieniem § 18 ust. 1 i 2;
2) uzasadnienie potrzeby wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji;
3) analizę przewidywanych skutków wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji, w tym skutków finansowych, z wyodrębnieniem i uzasadnieniem kwot środków budżetu państwa, które będą potrzebne w poszczególnych latach na następujące cele:
a) uregulowanie zobowiązań finansowych związanych z realizacją inwestycji przed jej wstrzymaniem albo zaniechaniem,
b) zabezpieczenie majątku uzyskanego w wyniku realizacji inwestycji przed jej wstrzymaniem albo zaniechaniem,
c) zagospodarowanie majątku, o którym mowa w lit. b, jeżeli inwestor we wniosku występuje o podjęcie decyzji o zaniechaniu realizacji inwestycji;
4) opinię banku, jeżeli inwestycja jest finansowana, również z udziałem kredytu.
2. Dysponent, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku inwestora, o którym mowa w ust. 1, dokonuje oceny zasadności wniosku, a następnie pisemnie zawiadamia inwestora o przyjęciu albo odrzuceniu wniosku, uzasadniając przyczyny jego odrzucenia.
3. W przypadku odrzucenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, inwestor może ponowić wniosek, przedstawiając dysponentowi dodatkowe informacje. 4. W przypadku przyjęcia wniosku, o którym mowa w ust. 1 i 3, dysponent przedstawia Radzie Ministrów do rozstrzygnięcia wniosek inwestora oraz ocenę jego zasadności.
5. Jeżeli inwestorem inwestycji wieloletniej jest dysponent, wniosek w sprawie, o której mowa w ust. 1, jest sporządzany przez dysponenta i przedstawiany przez niego Radzie Ministrów wraz z dokumentami wymienionymi w tym przepisie.
§ 14.Przepis § 13 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy inwestor, w związku z planowanym wstrzymaniem albo zaniechaniem realizacji inwestycji niezaliczonej do inwestycji wieloletnich, występuje do dysponenta o przyznanie środków z budżetu państwa na cele określone w § 13 ust. 1 pkt 3.
Rozdział 4
Rozliczanie inwestycji finansowanych ze środków budżetu państwa
§ 15. 1. Niewykorzystane środki finansowe przyznane w ramach dotacji celowej są zwracane przez inwestora do budżetu państwa w terminie 7 dni od dnia uregulowania zobowiązań związanych z realizacją inwestycji, nie później jednak niż w terminie:
1) 50 dni od dnia odbioru końcowego inwestycji budowlanej albo
2) 30 dni od dnia zakończenia inwestycji innej niż inwestycja budowlana
- wraz z odsetkami określonymi w art. 145 ust. 1 ustawy, liczonymi od dnia upływu tych terminów, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dotacje udzielone z budżetu w części niewykorzystanej do końca roku budżetowego lub w terminie określonym w przepisach o wydatkach niewygasających z upływem roku budżetowego podlegają zwrotowi do budżetu państwa w terminach określonych w art. 144 ust. 1 i 2 ustawy.
§ 16.1. Inwestor, po zakończeniu i przekazaniu do użytku inwestycji budowlanej, sporządza, w terminie 60 dni od dnia, w którym był dokonany odbiór końcowy inwestycji, rozliczenie zawierające co najmniej:
1) porównanie rzeczywistych kosztów, podstawowych efektów rzeczowych, okresu realizacji i źródeł finansowania inwestycji z odpowiednimi wielkościami planowanymi przy jej rozpoczynaniu oraz określonymi w wyniku zmian dokonanych w okresie realizacji tej inwestycji;
2) analizę i uzasadnienie różnic między wielkościami, o których mowa w pkt 1;
3) omówienie ważniejszych działań, które inwestor podjął w celu usunięcia nieprawidłowości występujących w okresie realizacji inwestycji;
4) informację dotyczącą podatku od towarów i usług zapłaconego i zwróconego zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług.
2. Inwestor sporządza rozliczenie, według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, i przekazuje je:
1) dysponentowi, który finansował inwestycję ze środków budżetu państwa;
2) bankowi, jeżeli inwestycja była finansowana również z udziałem kredytu bankowego.
3. Informacje, w zakresie określonym we wzorze stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia, mogą być przekazywane właściwym adresatom również w formie elektronicznej.
4. Dysponent, w razie stwierdzenia nieprawidłowości w rozliczeniu, poleca inwestorowi ich usunięcie i wyznacza termin przekazania poprawionego rozliczenia; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
5. Jeżeli inwestycja była realizowana poza granicami kraju, dysponent na wniosek inwestora może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 1, nie więcej jednak niż o 30 dni.
6. Jeżeli inwestor uzyskał zwrot podatku od towarów i usług, to środki te zwraca na rachunek dochodów budżetu państwa, w wysokości proporcjonalnej do kwoty uzyskanej dotacji na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.
7. Zwrot, o którym mowa w ust. 6, następuje w terminie 7 dni od dnia wpłynięcia środków na rachunek inwestora.
§ 17.1. Jeżeli inwestycja wieloletnia nie została zakończona w terminie określonym w wykazie, o którym mowa w art. 115 ust. 1 ustawy, zwanym dalej „terminem planowanym”, inwestor sporządza rozliczenie w terminie 50 dni po upływie tego terminu.
2. W rozliczeniu inwestycji, o której mowa w ust. 1:
1) informacje o rzeczywistych kosztach, podstawowych efektach i źródłach finansowania inwestycji są wykazywane według stanu na koniec roku, w którym upłynął termin planowany;
2) inwestor przedstawia co najmniej:
a) analizę i uzasadnienie różnic między wielkościami, o których mowa w § 16 ust. 1 pkt 1,
b) przyczyny niezakończenia inwestycji w terminie planowanym,
c) ważniejsze działania podjęte przez inwestora w celu usunięcia nieprawidłowości powodujących niedotrzymanie terminu planowanego.
3. Przepisy § 16 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio do rozliczenia, o którym mowa w ust. 1.
4. Inwestor po zakończeniu inwestycji, o której mowa w ust. 1, sporządza także rozliczenie według zasad określonych w § 16.
§ 18.1. Inwestor sporządza rozliczenie, również gdy realizacja inwestycji została zaniechana albo przejściowo wstrzymana.
2. W rozliczeniu inwestycji, o której mowa w ust. 1, informacje o rzeczywistych kosztach, podstawowych efektach rzeczowych i źródłach finansowania inwestycji są przedstawiane:
1) według stanu na koniec miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym inwestor zamierza przedstawić wniosek dotyczący inwestycji wieloletniej w sprawie określonej w § 13 ust. 1;
2) według stanu w dniu wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji, jeżeli inwestycja nie jest inwestycją wieloletnią.
3. Jeżeli realizacja inwestycji wstrzymanej zostanie wznowiona, inwestor po jej zakończeniu sporządza także rozliczenie według zasad określonych w § 16.
§ 19.1. Dysponent, do dnia 31 marca każdego roku budżetowego, opracowuje informację o wszystkich inwestycjach wieloletnich, które zostały zakończone w poprzednim roku budżetowym, i o inwestycjach wieloletnich, które nie zostały zakończone w terminie planowanym, oraz przekazuje tę informację ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego.
2. Dysponent przedstawia w informacji, o której mowa w ust. 1, co najmniej:
1) dane i wyjaśnienia w zakresie określonym w § 16 ust. 1 pkt 1 i 2, w tym dotyczące inwestycji niezakończonych w terminie planowanym, z uwzględnieniem § 17 ust. 2;
2) ocenę przebiegu realizacji inwestycji, a w odniesieniu do inwestycji niezakończonych w terminie planowanym - również przyczyny niedotrzymania tego terminu;
3) zestawienie ważniejszych działań, które były podjęte przez inwestora i dysponenta w celu usunięcia nieprawidłowości występujących w okresie realizacji inwestycji.
3. Na podstawie danych, wyjaśnień, ocen i zestawień określonych w ust. 2 do dnia 30 kwietnia każdego roku budżetowego jest sporządzana dla Rady Ministrów informacja zbiorcza o inwestycjach, o których mowa w ust. 1, oraz wnioski wynikające z jej analizy.
Rozdział 5
Zwiększanie wartości kosztorysowej inwestycji wynikające ze zmiany cen
§ 20. 1. Wartość kosztorysowa może być zwiększona w trakcie realizacji inwestycji, przy zastosowaniu wskaźnika określonego w prognozie cen, o której mowa w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 120 ust. 5 ustawy; wskaźnik ten stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, do wartości kosztorysowej robót budowlano-montażowych i innych nakładów na inwestycję, pozostałych do wykonania po roku budżetowym, w którym jest zwiększana wartość kosztorysowa inwestycji.
2. Wartość kosztorysowa nakładów pozostałych do wykonania jest aktualizowana przy zastosowaniu przewidywanego wskaźnika wzrostu cen w roku, w którym jest zwiększana wartość kosztorysowa realizowanej inwestycji.
§ 21.1. Jeżeli inwestor zamierza zwiększyć wartość kosztorysową inwestycji z powodu zmiany cen, w sposób inny niż określony w § 20, zwiększenie może być dokonane wyłącznie po uzyskaniu akceptacji dysponenta, z którego części budżetowej jest finansowana inwestycja.
2. Wniosek o zaakceptowanie zwiększenia wartości kosztorysowej inwestycji, w sposób inny niż określony w § 20, inwestor składa w terminie określonym przez dysponenta, lecz nie później niż w terminie umożliwiającym uwzględnienie zmiany w limitach wydatków budżetowych, ujętych w ustawie budżetowej na rok następny.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać co najmniej:
1) dane dotyczące inwestycji, w tym:
a) nazwę i siedzibę inwestora,
b) nazwę i lokalizację inwestycji,
c) dane o planowanych efektach rzeczowych inwestycji,
d) termin rozpoczęcia i planowany termin zakończenia inwestycji,
e) wartość kosztorysową inwestycji: aktualną i przewidywaną po jej zmianie,
f) łączną kwotę planowanego zwiększenia wartości kosztorysowej inwestycji, wyłącznie z powodu zmian cen, stanowiącą różnicę między aktualną a przewidywaną wartością kosztorysową inwestycji,
g) planowane kwoty środków na finansowanie zwiększenia wartości kosztorysowej, o którym mowa w ust. 1, oraz ich uzasadnienie, w tym:
- łączne kwoty środków finansowych z poszczególnych źródeł,
- kwoty środków budżetu państwa oraz kwoty środków z innych źródeł w roku budżetowym następującym po roku, w którym jest składany wniosek, i w kolejnych latach realizacji inwestycji;
2) szczegółowe omówienie i uzasadnienie sposobu zwiększania wartości kosztorysowej inwestycji, innego niż określony w § 20.
§ 22.1. Dysponent, do dnia 28 lutego każdego roku budżetowego, sporządza oraz przekazuje ministrowi właściwemu do spraw budżetu i ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego informację o dokonanych w poprzednim roku budżetowym zwiększeniach wartości kosztorysowej inwestycji, które są realizowane przez podległych i nadzorowanych inwestorów; informacja powinna zawierać co najmniej:
1) dane o wysokości zwiększeń wartości kosztorysowej poszczególnych inwestycji wieloletnich oraz dane łączne o takich zmianach, dotyczące innych inwestycji, które są finansowane ze środków budżetu państwa;
2) analizę przyczyn i skutków zwiększeń wartości kosztorysowej inwestycji, o których mowa w pkt 1;
3) omówienie działań dysponenta, podjętych w celu zwiększenia realności i stabilności wartości kosztorysowej inwestycji finansowanych ze środków budżetu państwa.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, jest sporządzana według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia i może być przekazywana właściwym adresatom również w formie elektronicznej.
§ 23.Wartość kosztorysowa inwestycji wieloletnich, uwzględniająca zmianę cen, jest przedstawiana przez dysponenta w materiałach do projektu ustawy budżetowej, opracowywanych według zasad określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 120 ust. 5 ustawy.
§ 24.Dysponent kontroluje prawidłowość dokonywania zmian wartości kosztorysowej inwestycji, które są finansowane ze środków budżetu państwa.
Rozdział 6
Przepis końcowy
§ 25. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 lipca 2006 r.2)
Prezes Rady Ministrów: K. Marcinkiewicz
|
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 92, poz. 881, Nr 93, poz. 888 i Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 113, poz. 954, Nr 163, poz. 1362 i 1364 i Nr 169, poz. 1419 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 63.
2) Niniejsze rozporządzenie poprzedzone było rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 października 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania inwestycji z budżetu państwa (Dz. U. Nr 133, poz. 1480).
Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 3 lipca 2006 r (poz. 831)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00