Art. 9. (uchylony).

Art. 30. [Prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów numeracji w przydziale numeracji, uiszcza:

1) jednorazową opłatę za przydział numeracji, jeżeli wybór podmiotu nastąpił w drodze przetargu,

2) roczne opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji,

– a w razie opóźnienia w uiszczaniu tych opłat – naliczane są odsetki ustawowe.

1a. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o cofnięcie przydziału tej numeracji.

2. Operator publiczny, któremu nie przysługuje prawo do wykorzystywania zasobów numeracji, uiszcza roczne opłaty za posiadanie zezwolenia, a w razie opóźnienia w uiszczaniu tych opłat – naliczane są odsetki ustawowe.

3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, są pobierane przez URTiP.

4. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, odpowiednio do przedmiotu i zakresu działalności telekomunikacyjnej prowadzonej przez operatorów, w tym specyfiki wykorzystania przez nich zasobów numeracji, przyjmując, że opłaty te powinny być uzasadnione kosztami regulacji i kontroli działalności telekomunikacyjnej, której dotyczą.

Art. 31. [Opłaty za prawo do dysponowania częstotliwością] 1. Podmiot, który uzyskał prawo do dysponowania częstotliwością w rezerwacji częstotliwości, uiszcza:

1) jednorazową opłatę za dokonanie rezerwacji częstotliwości, jeżeli wybór podmiotu nastąpił w drodze przetargu,

2) roczne opłaty za prawo do dysponowania częstotliwością.

2. Podmiot nieposiadający rezerwacji częstotliwości, który uzyskał prawo do wykorzystywania częstotliwości w pozwoleniu, uiszcza roczne opłaty za prawo do wykorzystywania częstotliwości.

3. Opłata, o której mowa w ust. 2, nie dotyczy podmiotu świadczącego usługę innemu podmiotowi z wykorzystaniem częstotliwości będącej w dyspozycji tego podmiotu na podstawie rezerwacji częstotliwości, o której mowa w art. 22 ust. 2 pkt 2.

4. Podmiot, który zadeklarował w przetargu, o którym mowa w art. 24 ust. 1, kWotę wyższą niż wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, uiszcza tę opłatę w kWocie zadeklarowanej w przetargu.

5. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie mogą być wyższe niż:

1) służbie radiokomunikacji ruchomej lądowej:

a) za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego w sieci telekomunikacyjnej – 24 000 złotych,

b) za prawo do wykorzystywania jednego dupleksowego kanału radiowego w publicznej sieci telefonii ruchomej o strukturze komórkowej – 3 000 000 złotych,

2) w służbie radiokomunikacji stałej lądowej:

a) w zakresie częstotliwości poniżej 30 MHz, za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego o szerokości 4 kHz – 8000 złotych,

b) dla linii radiowych typu punkt – punkt (PP):

– za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego (1 przęsło) – 400 000 złotych,

– za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego w liniach radiowych przewoźnych, w przypadku linii służących do łączności awaryjnej lub tymczasowej – 100 000 złotych, i w pozostałych przypadkach – 300 000 złotych,

c) dla linii radiowych typu punkt – wiele punktów (PMP) za prawo do wykorzystywania częstotliwości w liniach radiowych typu punkt – wiele punktów (PMP), stosowanych w stacjonarnych sieciach o strukturze komórkowej, za każdy 1 MHz wykorzystywanego widma częstotliwości – 800 zł,

d) dla systemów radiowych dostępu abonenckiego (RSŁA):

– za prawo do wykorzystywania częstotliwości w łączu jednokanałowym RSŁA – 200 złotych,

– za prawo do wykorzystywania częstotliwości przez każdą stację bazową pracującą w systemie radiowego dostępu abonenckiego wykorzystującego standard cyfrowych telefonów bezprzewodowych DECT lub CT2 – 1200 złotych,

– za prawo do wykorzystywania częstotliwości przez każdą stację bazową lub przekaźnikową pracującą w systemach radiowego dostępu abonenckiego z rozproszeniem widma (SS), za każdy 1 MHz wykorzystywanego pasma – 800 złotych,

3) w służbie radiokomunikacji satelitarnej:

a) za prawo do wykorzystywania częstotliwości przez każdą stałą naziemną stację satelitarną pracującą w służbie stałej satelitarnej – 14 500 złotych,

b) za prawo do wykorzystywania częstotliwości w służbie stałej satelitarnej służącej do dosyłania sygnałów radiodyfuzyjnych w relacji „Ziemia – satelita”, wykonywanej za pomocą jednej stałej naziemnej stacji satelitarnej, za każde 10 kHz wykorzystywanego widma częstotliwości – 130 złotych,

c) za prawo do wykorzystywania częstotliwości w służbie radiokomunikacyjnej satelitarnej, przez jedną naziemną stację satelitarną pracującą w sieci typu VSAT:

– dla stacji centralnej zarządzającej siecią stacji końcowych oraz stacji końcowej pełniącej funkcje sterujące siecią, za każdy 1 kHz widma wykorzystywanych częstotliwości – 130 złotych,

– dla stacji końcowej zwykłej – 130 złotych,

d) za prawo do wykorzystywania częstotliwości przez jedną stałą naziemną stację satelitarną używaną przez jednostkę budżetową wyłącznie do celów szkoleniowych – 2400 złotych,

4) w służbie radiokomunikacji morskiej i żeglugi śródlądowej oraz w służbie radiokomunikacji lotniczej:

a) za prawo do wykorzystania jednego kanału radiowego w radiokomunikacji lotniczej w zakresie częstotliwości 117,975–137,000 MHz przez jedną stację lotniskową w relacji „Ziemia – statek powietrzny” – 1000 złotych,

b) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości w systemach radionawigacji i radiolokacji – 600 złotych,

c) za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego szerokości 30,3 kHz przez naziemną stację pracującą w systemie telefonii publicznej dla pasażerów (TFTS) – 1200 złotych,

d) za prawo do wykorzystywania częstotliwości w radiokomunikacji morskiej i żeglugi śródlądowej przez każdą stację nadbrzeżną w relacji „brzeg – statek”:

– za jeden kanał w paśmie morskim ultrakrótkofalowym VHF – 1000 złotych,

– za jedno pasmo poza pasmem morskim ultrakrótkofalowym VHF – 6000 złotych,

e) za prawo do wykorzystywania jednego kanału radiowego w radiokomunikacji morskiej i żeglugi śródlądowej w paśmie ultrakrótkofalowym VHF przez każdą stację przewoźną lub przenośną w relacji „brzeg – statek” nie pracującą na podstawie pozwolenia statkowego – 800 złotych,

5) w radiofonii:

a) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną w zakresie fal ultrakrótkich UKF FM (66–74 MHz i 87,5–108 MHz) – 79 200 złotych,

b) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną w zakresie fal długich (30–300 kHz) – 20 000 złotych,

c) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną w zakresie fal średnich (300–3000 kHz) – 4000 złotych,

d) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną w zakresie fal krótkich (3–30 MHz) – 8000 złotych,

e) za prawo do wykorzystywania jednej częstotliwości przez jedną stację radiofoniczną pracującą zgodnie ze standardem naziemnej radiofonii cyfrowej T-DAB – 2400 złotych,

6) w telewizji:

a) za prawo do wykorzystywania jednego kanału telewizyjnego przez jedną stację telewizyjną analogową – 118 800 złotych,

b) za prawo do wykorzystywania jednego kanału telewizyjnego przez jedną stację telewizyjną pracującą zgodnie ze standardem naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T – 4800 złotych.

6. Limity opłat, o których mowa w ust. 5, obniża się do 50% w przypadku:

1) stacji nadawczych i nadawczo-odbiorczych zlokalizowanych na obszarach administracyjnych miast liczących poniżej 100 000 mieszkańców,

2) stacji radiofonicznych i telewizyjnych o mocy promieniowanej poniżej 0,1 kW zlokalizowanych na obszarach administracyjnych miast liczących poniżej 100 000 mieszkańców oraz na obszarach odległych o ponad 20 km od środka obszaru administracyjnego miasta liczącego ponad 100 000 mieszkańców,

3) służb radiokomunikacji lądowej przeznaczonych wyłącznie do świadczenia doraźnej pomocy przy ratowaniu życia i zdrowia ludzkiego przez jednostki służby zdrowia,

4) prowadzenia akcji przez jednostki organizacyjne, których statutowym obowiązkiem jest planowanie, prowadzenie i uczestnictwo w akcjach zapobiegania i łagodzenia skutków klęsk żywiołowych i katastrof,

5) operatorów ogólnokrajowych sieci radiokomunikacji ruchomej lądowej o jednolitej strukturze działania na obszarze kraju,

6) przeprowadzania badań, eksperymentów oraz dla zapewnienia okazjonalnego przekazu informacji.

7. Komórki organizacyjne, organy i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5 i 7 wnoszą opłaty za prawo do dysponowania częstotliwością. Opłaty za prawo do dysponowania częstotliwością przez jednostki sił zbrojnych państw obcych, przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie odrębnych przepisów, zawarta jest w opłacie ryczałtowej za prawo do dysponowania częstotliwością, wnoszonej przez Ministra Obrony Narodowej.

8. Opłaty, o których mowa w ust. 1, 2 i 7, są pobierane przez URTiP i stanowią dochód budżetu państwa.

9. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystania częstotliwości oraz za prawo do dysponowania częstotliwością w rezerwacji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku o rezygnację z prawa do wykorzystywania częstotliwości albo z prawa do dysponowania nią w rezerwacji.

10. W przypadku utraty prawa do wykorzystywania częstotliwości wskutek cofnięcia pozwolenia, uiszczone opłaty nie podlegają zwrotowi.

11. W razie opóźnienia w uiszczaniu opłat są naliczane odsetki w wysokości jak dla zaległości podatkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452 oraz z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387).

12. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, minimalną wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, oraz terminy i sposób ich uiszczania, rodzaje podmiotów lub zakresy częstotliwości zwolnione z tych opłat, mając na uwadze kWoty określone w ust. 5, warunki wykorzystania częstotliwości przez te podmioty, kierując się przy tym kosztami prowadzenia gospodarki zasobami częstotliwości, a także potrzebą zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów częstotliwości.

13. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 7, oraz rodzaje podmiotów lub zakresy częstotliwości zwolnione z tych opłat, z uwzględnieniem specyfiki wykorzystania częstotliwości przez te organy, komórki i jednostki.

Art. 32. [Dochód środka specjalnego URTiP] 1. Opłaty określone w art. 25 ust. 5, art. 27 ust. 3 oraz art. 30 stanowią dochód środka specjalnego URTiP, z przeznaczeniem na:

1) finansowanie prowadzenia egzaminów na świadectwo operatora urządzeń radiowych,

2) finansowanie kosztów związanych z prowadzeniem przetargów, o których mowa w art. 24 i 25, w tym kosztów związanych z przygotowaniem dokumentacji przetargowej,

3) zakup aparatury pomiarowo-kontrolnej,

4) finansowanie prac naukowych i badawczo-rozwojowych oraz opinii i ekspertyz, w zakresie działania Prezesa URTiP, o którym mowa w art. 110 ust. 1,

5) premie dla pracowników URTiP– do wysokości 20% środków zgromadzonych na wydzielonym rachunku środka specjalnego.

2. Szczegółowy sposób rozdysponowania wpływów, stanowiących dochód środka specjalnego, określa Prezes URTiP, z zastrzeżeniem art. 112 ust. 5 i 6 .

Art. 33. [Zastosowanie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym] Do opłat, o których mowa w art. 30 i w art. 31, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.

Art. 62. (uchylony).