Na podstawie art. 25b ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238 oraz z 2001 r. Nr 72, poz. 748, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 973 i Nr 111, poz. 1194) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Indywidualny program wychodzenia z bezdomności, zwany dalej „programem”, zapewnia osobie bezdomnej wsparcie w procesie wychodzenia z bezdomności i jego realizacja przez tę osobę jest warunkiem korzystania przez osobę bezdomną ze świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.

2. Program, o którym mowa w ust. 1, opracowuje pracownik socjalny ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu ma miejsce pobytu osoby bezdomnej, zwany dalej „pracownikiem socjalnym”, korzystając w miarę możliwości z informacji i konsultacji podmiotów, o których mowa w art. 12a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2.Pracownik socjalny przed przystąpieniem do opracowania programu dokonuje szczegółowej analizy sytuacji życiowej oraz indywidualnych cech osoby bezdomnej zgłaszającej gotowość przystąpienia do programu, w której należy uwzględnić:

1) sytuację rodzinną i materialną,

2) płeć i wiek,

3) wykształcenie,

4) zdolność do zatrudnienia,

5) sytuację zdrowotną, w tym występujące uzależnienia od alkoholu lub innych środków odurzających,

6) powody i okres pozostawania w bezdomności.

§ 3.Program opracowuje się z uwzględnieniem analizy, o której mowa w § 2. Program ten powinien zawierać:

1) zakres i rodzaj działań osoby bezdomnej, uwzględniający aktywne współdziałanie osoby bezdomnej z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu własnych problemów życiowych,

2) zakres i rodzaj działań pracownika socjalnego dostosowany do potrzeb życiowych osoby bezdomnej, polegający w szczególności na pracy socjalnej oraz pomocy w:

a) uzyskaniu należnych świadczeń,

b) kierowaniu na leczenie uzależnień oraz w trakcie trwania leczenia,

c) uzyskaniu zatrudnienia,

d) uzyskaniu konsultacji prawnej i psychologicznej,

e) rozwiązaniu problemów rodzinnych, mieszkaniowych,

3) wykaz podmiotów, o których mowa w art. 12a ustawy, lub osób wspierających osobę bezdomną w realizacji programu,

4) dane i zakres działań osoby wspierającej osobę bezdomną w realizacji programu, wskazanej przez osobę bezdomną lub przez podmioty, o których mowa w pkt 3,

5) harmonogram działań podejmowanych przez osobę bezdomną i inne osoby uczestniczące w programie oraz etapy i czas ich realizacji, dostosowane do potrzeb i sytuacji osoby bezdomnej,

6) terminy spotkań pracownika socjalnego z osobą bezdomną związane z etapami realizacji programu.

§ 4.1. Kierownik ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce pobytu osoby bezdomnej po zatwierdzeniu programu, o którym mowa w § 3, zawiera z osobą bezdomną umowę w sprawie realizacji indywidualnego programu wychodzenia z bezdomności, na okres nie krótszy niż trzy miesiące.

2. Umowa powinna zawierać:

1) datę i miejsce jej zawarcia,

2) określenie stron umowy,

3) oznaczenie okresu, na jaki została zawarta,

4) zobowiązanie stron do realizacji działań ustalonych w programie,

5) zobowiązanie osoby bezdomnej do informowania pracownika socjalnego o zamiarze opuszczania miejsca pobytu, w którym program jest realizowany,

6) zobowiązanie osoby bezdomnej, w razie potrzeby, do podjęcia terapii lub leczenia, w uzgodnionym w programie terminie,

7) informację o dacie objęcia osoby bezdomnej ubezpieczeniem zdrowotnym,

8) powody i warunki rozwiązania umowy, w szczególności związane z zaprzestaniem przez osobę bezdomną realizacji programu lub zakończeniem programu.

3. Program stanowi załącznik do umowy.

§ 5.1. W czasie realizacji programu ośrodek pomocy społecznej właściwy ze względu na miejsce pobytu osoby bezdomnej współdziała z osobą bezdomną, osobami przez nią wskazanymi i podmiotami, o których mowa w § 3 pkt 3, uczestniczącymi w programie.

2. Osoba bezdomna w czasie realizacji programu informuje pracownika socjalnego o występujących trudnościach w jego realizacji.

3. Pracownik socjalny sprawdza bieżąco, nie rzadziej niż co dwa tygodnie, realizację programu.

§ 6.1. Dniem rozpoczęcia realizacji programu jest dzień podpisania umowy, o której mowa w § 4 ust. 1.

2. Zaprzestanie realizacji programu następuje w dniu:

1) stwierdzenia, że nastąpiło uporczywe naruszanie przez osobę bezdomną postanowień programu uniemożliwiające jego dalszą realizację,

2) opuszczenia przez osobę bezdomną miejsca, w którym program jest realizowany, bez udzielenia informacji, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 5,

3) oświadczenia osoby bezdomnej o odstąpieniu od realizacji programu.

3. Zakończenie programu następuje w dniu, w którym osoba objęta tym programem przestała być osobą bezdomną.

§ 7.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.