Na podstawie art. 55a ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 88, poz. 961 i Nr 97, poz. 1050) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Minimalny plan zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, zwany dalej „planem”, sporządza się dla ubezpieczonych w kasach chorych z obszaru objętego tym planem.

2. Plan ustala zapotrzebowanie na określone rodzaje świadczeń zdrowotnych z zakresu ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, zwane dalej „świadczeniami”, oraz zasady ich realizacji, uwzględniając:

1) rodzaj i liczbę świadczeń udzielanych co najmniej w okresie ostatnich 2 lat,

2) istniejącą i niezbędną liczbę osób udzielających świadczeń gwarantujących odpowiednią jakość i kompleksowość świadczeń,

3) strukturę demograficzną i sytuację epidemiologiczną na danym obszarze,

4) infrastrukturę, w tym istniejący system dróg i połączeń komunikacyjnych środkami transportu publicznego,

5) możliwe do zrealizowania formy całodobowego zabezpieczenia świadczeń, w tym dostęp do świadczeń w godzinach nocnych, w dni wolne od pracy wynikające z pięciodniowego tygodnia pracy, niedziele i święta.

§ 2.1. Plan, z zastrzeżeniem ust. 3, zapewnia:

1) całodobowy dostęp do świadczeń lekarskich i pielęgniarskich, w tym realizację tych świadczeń, w razie potrzeby, w domu chorego,

2) ciągłość leczenia ambulatoryjnego osobom przewlekle chorym oraz realizację innych świadczeń w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej i opieki specjalistycznej, w szczególności:

a) badania diagnostyczne, w tym analityki medycznej,

b) rehabilitację leczniczą,

c) profilaktykę, w tym: szczepienia ochronne, profilaktykę stomatologiczną,

d) opiekę medyczną nad: noworodkiem, niemowlęciem, dzieckiem, młodzieżą, kobietą ciężarną i kobietą w okresie połogu trwającego do 42 dni od dnia porodu oraz osobami niepełnosprawnymi.

2. W zakresie realizacji świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej i leczenia stomatologicznego w planie uwzględnia się:

1) że ubezpieczonemu, w przypadku zachorowania, jeżeli wymaga tego stan zdrowia, świadczenia udzielane są w dniu zgłoszenia,

2) możliwości dojazdu środkami transportu publicznego przez ubezpieczonego do osoby udzielającej świadczeń w czasie nie dłuższym niż 1 godzina,

3) realizację badań określonych w odrębnych przepisach w zakresie opieki nad dziećmi, młodzieżą i kobietami w ciąży oraz kobietami w okresie połogu trwającego do 42 dni od dnia porodu.

3. W zakresie zasad realizacji świadczeń w dni powszednie w godzinach wieczornych i nocnych oraz w dni wolne od pracy wynikające z pięciodniowego tygodnia pracy, niedziele i święta w planie uwzględnia się pozostawanie świadczeniodawców w gotowości do realizacji świadczeń w przypadku nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia.

§ 3.1. W planie określa się liczbę świadczeniodawców w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej, w tym lekarzy rodzinnych, lekarzy medycyny ogólnej, chorób wewnętrznych, lekarzy pediatrów oraz lekarzy stomatologów, pielęgniarek i położnych, umożliwiającą realizację zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej.

2. Przy ustalaniu liczby osób udzielających świadczeń, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem osób udzielających świadczeń pozostających w gotowości do realizacji świadczeń w przypadkach, o których mowa w § 2 ust. 3, należy uwzględnić następujące parametry:

3. Przy ustalaniu liczby osób udzielających świadczeń, o których mowa w § 2 ust. 3, należy uwzględnić pozostawanie w gotowości lekarza dla nie więcej niż 20,0 tys. mieszkańców.

4. Liczba osób udzielających świadczeń, innych niż wymienione w ust. 1, ustalona planem, ma gwarantować realizację zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, określonego w planie danego rodzaju świadczeń, przy spełnieniu zasad i warunków określonych w rozporządzeniu.

§ 4.W planie, ustala się, z wyjątkiem świadczeń, o których mowa w § 2 ust. 3, zabezpieczenie dostępności do świadczeń z zakresu dziedzin medycyny, określonych w przepisach odrębnych, uwzględniając:

1) na poziomie gminy - zabezpieczenie świadczeń z zakresu:

a) podstawowej opieki zdrowotnej,

b) położnictwa i ginekologii,

c) stomatologii,

2) na poziomie powiatu lub powiatów (dla populacji 100,0 tys. ubezpieczonych) - zabezpieczenie świadczeń specjalistycznej opieki zdrowotnej w następujących dziedzinach medycyny:

a) alergologia,

b) chirurgia ogólna,

c) choroby płuc,

d) dermatologia i wenerologia,

e) diabetologia,

f) kardiologia,

g) neurologia,

h) okulistyka,

i) ortopedia i traumatologia narządu ruchu,

j) otolaryngologia,

k) położnictwo i ginekologia,

l) psychiatria,

m) rehabilitacja medyczna,

n) reumatologia,

3) na poziomie województwa - zabezpieczenie świadczeń specjalistycznej opieki zdrowotnej w zakresie uzupełniającym świadczenia, o których mowa w pkt 2, oraz z zakresu pozostałych dziedzin medycyny, które mogą być realizowane w ramach ambulatoryjnej opieki zdrowotnej.

§ 5.Aktualizacji planu dokonuje wojewoda co najmniej raz w roku przy uwzględnieniu zasad i warunków określonych w rozporządzeniu.

§ 6.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.