Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, M. Sławińskiej, w sprawie z wniosku Henryka M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. o przeliczenie podstawy wymiaru renty inwalidzkiej po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu postanowieniem z dnia 19 marca 1985 r. do rozstrzygnięcia
1. Uprawniona do renty inwalidzkiej lub rodzinnej w myśl art. 26 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267) jest osoba, która ma ustalone prawo do jednej z tych rent. 2. Renta inwalidzka określona w art. 26 ust. 2 pkt 2 wymienionej ustawy oznacza zarówno rentę inwalidzką przewidzianą w tej ustawie, jak i taka rentę określoną
Przepis § 7 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 1981 r. w sprawie urlopów wychowawczych (Dz. U. Nr 19, poz. 97 ze zm.) wprowadzony rozporządzeniem zmieniającym z dnia 27 stycznia 1982 r. (Dz. U. Nr 5, poz. 34) ma zastosowanie tylko do oceny sytuacji, w jakich nastąpiłaby utrata praw do zasiłku wychowawczego. Przepis ten więc nie może mieć zastosowania do oceny, czy osoba ubiegająca
Przepis art. 44 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz. U. Nr 32, poz. 140) nie ma zastosowania w sytuacji, gdy jednostka gospodarki uspołecznionej nabyła odpłatnie w trybie art. 58 w związku z art. 5356 tej ustawy, bez zgody drugiego z małżonków, nieruchomość wchodzącą w skład gospodarstwa rolnego, objętego wspólnością
Zastrzeżenie w nieformalnej umowie kupna-sprzedaży nieruchomości obowiązku zwrotu - w wypadku zażądania przez zbywcę zwrotu nieruchomości - ceny zwaloryzowanej, polegającej na przeliczeniu wartości tej nieruchomości według ustalone, ilości zboża, narusza zasadę nominalizmu świadczeń pieniężnych (art. 358 § 2 k.c.).
Jednorazowe odszkodowanie przewidziane w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144) nie przysługuje osobie pozostającej w konkubinacie z pracownikiem, który uległ wypadkowi przy pracy (art. 12 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy), jak również nie przysługuje dziecku zmarłego pracownika, które
Treść art. 51 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 30, poz. 210) w brzmieniu ustalonym przez art. 22 ustawy z dnia 21 lipca 1983 r. o szczególnej regulacji prawnej w okresie przezwyciężania kryzysu społeczno-ekonomicznego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 39, poz. 176) samodzielnie i wyłącznie rozstrzyga o przesłankach odwołania - w tym trybie - członka zarządu
1. Obliczenie zachowku następuje na podstawie wartości spadku ustalonej według cen z daty orzekania o roszczeniach z tego tytułu. 2. W wypadku gdy w skład spadku wchodzi udział spadkodawcy w majątku dorobkowym, dopuszczalne jest w procesie o roszczenia z tytułu zachowku samodzielne ustalenie przez sąd orzekający stanu i wartości spadku bez uprzedniego postępowania o dział spadku lub o podział majątku
Dyrektor, a następnie prezes Rejonowej Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej nie pełni funkcji związanej ze szczególną odpowiedzialnością w rozumieniu art. 240 pkt 1 k.k.
Ponowne zawarcie związku małżeńskiego przez osoby rozwiedzione wyrokiem, w którym także nakazano eksmisję jednego z małżonków ze wspólnie zajmowanego mieszkania, stanowi zdarzenie uzasadniające pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w części orzekającej eksmisję (art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.).
Za szkodę spowodowaną wyrzuceniem lub spadnięciem jakiegokolwiek przedmiotu z pomieszczenia położonego w stałym hotelu pracowniczym odpowiada ten, kto faktycznie władał tym pomieszczeniem w sposób wyłączny (art. 433 k.c.), a jeśli dostępne ono było dla wszystkich mieszkańców hotelu - zakład pracy prowadzący hotel pracowniczy.
Dieta, bez względu na jej rodzaj (zryczałtowana czy niezryczałtowana), treściowo odpowiada pojęciu strawne". Pod rządem § 3 rozporządzenia Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 19 sierpnia 1968 r. w sprawie obliczania podstawy wymiaru emerytury lub renty, zasiłków z ubezpieczenia społecznego w brzmieniu ustalonym w § 4 pkt 118 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13
Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, E. Bijowskiej, w sprawie z wniosku Ryszarda L. przeciwko Przedsiębiorstwu Robót Górniczych w W. o nagrodę jubileuszową i odprawę emerytalną po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu postanowieniem z dnia 23 stycznia 1985 r. do rozstrzygnięcia
Przepisy art. 23 prawa lokalowego oraz art. 200 prawa spółdzielczego, stanowiące, że ta sama osoba lub małżonkowie nie mogą zajmować dwóch lub więcej lokali mieszkalnych, mają na celu przeciwdziałanie skupieniu przez jedną osobą lub małżonków dwóch lub więcej lokali. U podłoża tych przepisów leży założenie, że zaspokojenie potrzeby mieszkaniowej zostaje zrealizowane przez posiadanie jednego mieszkania
Stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem przepisu art. 156 § 1 k.p.a. albo na skutek stwierdzenia nieważności takiej decyzji, przysługuje roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę z mocy art. 160 k.p.a. Przepis ten odsyła - jeżeli chodzi o odszkodowanie - do przepisu art. 417 k.c., normującego odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną przez
Trzyletni termin do rozpoczęcia budowy przewidziany w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi /t.j. Dz.U. 1969 nr 27 poz. 216 ze zm./ wiąże także następców prawnych pierwszego nabywcy.
Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, E. Oborskiego, rozpoznał wniosek Prokuratora Generalnego PRL z dnia 11 grudnia 1984 r. o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie prawne: postanowił podjąć następującą uchwałę i nadać jej moc zasady prawnej: Przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi (Dz. U. z 1969 r. Nr 27, poz
1. Od pozwu w sprawie o przyjęcie do spółdzielni i o przydział lokalu po byłym członku (art. 221 § 1 prawa spółdzielczego) pobiera się: od roszczenia o przyjęcie do spółdzielni - wpis tymczasowy określony stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, i od roszczenia o przydział lokalu - wpis stosunkowy obliczony od wartości lokatorskiego prawa do lokalu (art. 30 powołanej
Paragraf 3 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lutego 1978 r. w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności Cywilnej rolników (Dz. U. Nr 5, poz. 13; zm.: Dz. U. z 1982 r. Nr 38, poz. 251) statuuje odpowiedzialność PZU za szkody na osobie lub na mieniu wyrządzone przez rolnika lub osoby bliskie w życiu prywatnym, czyli bez związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, jeżeli są oni
Przez stawkę osobistego zaszeregowania w rozumieniu art. 81 § 1 k.p. należy rozumieć wynagrodzenie zasadnicze, jak również dodatek funkcyjny.
Artykuł 49 ust. 2 w związku z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. Nr 3, poz. 6) daje uprawnionemu możliwość domagania się w postępowaniu sądowym realnej ochrony przed hałasem, jaką stanowi zainstalowanie urządzeń zabezpieczających przed przekraczaniem dopuszczalnego natężenia hałasu.
W razie śmierci powoda będącego członkiem spółdzielni mieszkaniowej, posiadającego lokatorskie prawo do lokalu stanowiące jego majątek odrębny, postępowanie w sprawie o eksmisję pozwanej byłej jego żony z tego lokalu podlega umorzeniu.
Uchwalenie przez walne zgromadzenie spółdzielni, zrzeszonej w określonym związku, uchwały niezgodnej z wiążącą ją - jako członka związku - uchwałą zjazdu delegatów lub rady związku podjętą w sprawach, o których mowa w art. 255 § 1 prawa spółdzielczego - może w świetle art. 43 prawa spółdzielczego - stanowić podstawę zaskarżenia do sądu uchwały walnego zgromadzenia przez zarząd właściwego centralnego
Przy zwiększeniu emerytury na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267) uwzględnia się okresy zatrudnienia w Polsce Ludowej, łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia, po dniu 22 lipca 1944 roku.
