Artykuł 14 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ ma na celu zapobieganie kumulowaniu w ręku jednej osoby prawa własności dwóch lub więcej domów jednorodzinnych lub działek budowlanych przeznaczonych pod budowę takich domów, nie może zatem być interpretowany w ten sposób, że niedopuszczalność nabycia obejmuje wszelkie działki
Jakkolwiek decyzje o sprzedaży lokalu w domu wielomieszkaniowym mają charakter uznaniowy, to jednak ze względu na wąski krąg osób uprawnionych do kupna takich lokali, ustalonych w art. 15a ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach z dnia 14 lipca 1961 r. /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159/ i postanowieniach przepisów art. 31 ust. 1, art. 5 ust. 2 i art. 36 ust. 2 Prawa lokalowego chroniących prawa
Zastrzeżenie w umowie zawartej pomiędzy agentem a jednostką gospodarki uspołecznionej, według którego agent nie będzie - z tytułu prowadzenia punktu sprzedaży detalicznej na podstawie tej umowy - ponosił innych obciążeń podatkowych poza wkalkulowanymi i wynikającymi z zatrudnienia pracowników, dotyczy wyłącznie stosunków wynikających z tej umowy i nie rozciąga się na obowiązki wynikające z art. 1 ust
W przypadku wielokrotnego dokonywania zmian decyzji przez organ administracji państwowej - organ ten - winien szczególnie wnikliwie rozpoznać sprawę zgodnie z treścią art. 7, art. 77 par. 1 Kpa i dokonać równocześnie obiektywnej oceny zebranych w sprawie dowodów zgodnie z treścią art. 80 Kpa.
Rolnik, który nabył w drodze umowy nieformalnej nieruchomość rolną, jednakże nie wszedł w jej posiadanie przed 4 listopada 1971 r., nie mógł nabyć własności tej nieruchomości na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych /Dz.U. nr 27 poz. 250 ze zm./, nie odpowiada bowiem warunkom określonym w tym przepisie.
1. Wprawdzie art. 211 Kpa przewiduje odpowiednie stosowanie przez sąd administracyjny przepisów kodeksu postępowania cywilnego, jednak tylko w sprawach nie uregulowanych w dziale VI Kpa. Sprawę kosztów procesu reguluje natomiast wyczerpująco art. 208 Kpa, który nie dopuszcza zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od skarżącego na rzecz organu administracji państwowej. Przepis ten zmienia zatem na korzyść
Określone w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ prawomocne postanowienie sądu opiekuńczego upoważniające matkę małoletniego do dokonania zmiany nazwiska dziecka, wydane w postępowaniu nieprocesowym, w którym uczestniczył ojciec dziecka, zastępuje zgodę tego ojca wymaganą przez art. 5 ust. 2 tej ustawy, w związku z czym nie jest konieczne
Upoważnienie organów administracji państwowej do umarzania - m.in. posiadaczom gospodarstw specjalistycznych - kredytów bankowych, określone w par. 10 ust. 1 zarządzenia Ministrów Rolnictwa i Finansów z dnia 22 kwietnia 1976 r. w sprawie zasad tworzenia zespołów rolników indywidualnych, specjalizacji i kooperacji w rolnictwie /M.P. nr 19 poz. 88 ze zm./, nie może stanowić podstawy prawnej decyzji administracyjnej
Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ lokal mieszkalny, stanowiący odrębną nieruchomość tylko wówczas wyłączony jest spod szczególnego trybu najmu, gdy zamieszkuje w nim właściciel, jego dzieci lub rodzice.
1. Przekazanie przez organ administracji rolnikowi w nieodpłatne użytkowanie gruntu PFZ oznacza zawarcie umowy określonej w art. 708 Kc, do której mają zastosowanie przepisy o dzierżawie. 2. Brak formy pisemnej umowy o przekazaniu nieruchomości w użytkowanie nie czyni tej umowy nieważną /art. 73 par. 1 Kc/, a okoliczność, że organ administracji zaniedbał sporządzenia umowy, nie może szkodzić prawom
Organ administracji państwowej nie ma podstaw do cofnięcia przydziału lokalu mieszkalnego na podstawie art. 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ z powołaniem się na fakt, że najemca lokalu nie zajmuje i przebywa u swojej rodziny w innej miejscowości, jeżeli przyczyną takiego stanu jest zaniechanie przez ten organ egzekucji wyroku sądu powszechnego o eksmisję ze
1. Z art. 196 par. 2 pkt 11 Kpa wynika dopuszczalność badania przez Naczelny Sąd Administracyjny decyzji ustalającej wymiar opłaty elektryfikacyjnej, przewidzianej w art. 3 ustawy z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli /Dz.U. 1954 nr 32 poz. 135/, jest to bowiem "inne świadczenie pieniężne", do którego mają zastosowanie przepisy o podatkach. 2. Okoliczność, że właściciel
Względami społecznymi i gospodarczymi, uzasadniającymi udzielenie następcy zgody na zbycie części nieruchomości rolnej przed upływem 10 lat od jej przejęcia /art. 49 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin - Dz.U. nr 32 poz. 140/, mogą być również: niekorzystne ukształtowanie i położenie gruntów przeznaczonych do zbycia i
Konieczność zapewnienia dojazdu do nieruchomości stanowiącej własność osoby fizycznej nie jest - w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ - okolicznością uzasadniającą wywłaszczenie na ten cel części nieruchomości innej osoby fizycznej. Posiadacz nieruchomości pozbawionej dostępu do drogi publicznej może
Jeżeli w wyniku odwołania się współnajemcy lokalu od decyzji organu I instancji w przedmiocie potwierdzenia praw do zajmowanego lokalu, organ administracji wyższego stopnia cofnie mu przydział lokalu mieszkalnego, to decyzja taka, jako naruszająca zakaz reformatio in peius zawarty w artykule 139 Kpa podlega uchyleniu.
1. Brak formalnego uchylenia wcześniejszej decyzji o oddaniu działki w użytkowanie wieczyste powoduje nieważność późniejszej decyzji w tej samej sprawie, skierowanej do innej osoby, nawet gdy pierwsza decyzja nie może wywrzeć skutku prawnego ze względu na utratę przez jej adresata uprawnień do zawarcia umowy o ustanowienie użytkowania wieczystego, na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca
