Organ administracji państwowej nie może poprzestać na biernym tylko stwierdzeniu braku dokumentu o uprawnieniach do przebywania w lokalu /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ jeśli okoliczności sprawy wskazują, że zarządca tego lokalu dokumentu takiego nie wydaje wskutek błędu lub naruszenia prawa.
Ta sama przyczyna, która w myśl art. 18 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ umożliwiła organowi cofnięcie zezwolenia rzemieślniczego jest przesłanką uzasadniającą odmowę wydania takiego uprawnienia - przewidzianą w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy, przepis ten nie ogranicza działania owej przesłanki upływem czasu od faktu skazania
Artykuł 47 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jak również inne przepisy prawa materialnego nie dają podstaw prawnych do nałożenia na ewentualnych przyszłych spadkobierców właściciela obiektu budowlanego obowiązku rozebrania elementów budowlanych pozostałych po starym domu mieszkalnym. Dlatego też decyzja organu administracji państwowej nakładająca
1. Art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ jest normą kompetencyjną, mającą zastosowanie także w sytuacji gdy wątpliwości, o jakich mowa w tym przepisie ujawniły się po dokonaniu już czynności materialno-technicznej związanej z zarejestrowaniem faktu zameldowania lub wymeldowania. 2. Obowiązek meldunkowy rozumiany, jako
Stosowanie wymogów, które przewidziane zostały przepisami obowiązującymi od dnia 1 lipca 1984 r. /to jest od dnia wejścia w życie znowelizowanej ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ do sytuacji faktycznych powstałych przed tą datą jest niedopuszczalne. Wystarczającą przesłanką do uzyskania przed dniem 1 lipca 1984 r. zameldowania
Przewidziany w art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ termin do rozpoznania roszczenia o odszkodowanie za szkodę przekraczającą 100 złotych powstałą z przyczyn wymienionych w art. 86 ust. 1 tej ustawy - jest terminem prawa materialnego. Oznacza to, że nie może on zostać na prośbę zainteresowanego przywrócony w trybie przewidzianym w art. 58
Cofnięcie zezwolenia na prowadzenie transportu drogowego udzielonego osobie fizycznej jest dopuszczalne w przypadku ukarania prawomocnym orzeczeniem za inne wykroczenia niż określone w art. 30 i art. 33 ustawy z dnia 27 lipca 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej /Dz.U. nr 53 poz. 297/, jeżeli wykroczenia te pozostają w związku z prowadzoną działalnością. Przesłanką cofnięcia zezwolenia
Mechanizm wyznaczania wielkości należnego podatku przez ustalenie podstawy opodatkowania, wielkości osiągniętego obrotu i dochodu i zastosowanie do tych wielkości odpowiednich stawek procentowych podatku obrotowego i dochodowego nie może stanowić metody decydującej o wysokości stawki karty podatkowej, ponieważ naruszałoby to istotę tej formy opodatkowania, która nie uzależnia bezpośrednio wysokości
Żądanie przyjęcia w poczet członków spółdzielni i przydziału lokalu po byłym członku (art. 145 ustawy spółdzielczej z 1961 r. obecnie art. 221 § 1 prawa spółdzielczego) może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 5 k.c.), jeżeli wielkość tego lokalu mieszkalnego znacznie wykracza poza potrzeby członka, a spółdzielnia zaproponowała odpowiednie mieszkanie o przysługującej mu
Świadczenia "na zamówienia określonych odbiorców i ich potrzeby" nie mogą obejmować produkcji kooperacyjnej, gdyż takie rozumienie przepisu pozbawiłoby rzeczywistego znaczenia obowiązku wykonywania świadczeń wyłącznie za pośrednictwem spółdzielni. Błędna interpretacja przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1982 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od przychodów
Prawo do łącznego pobierania emerytury i renty inwalidzkiej na warunkach przewidzianych w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy MO oraz ich rodzin (jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 46, poz. 210) może być stwierdzone tylko w przypadku, gdy inwalidztwo wywołane chorobą pozostającą w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby w MO
Decyzja organu szkoły wyższej o skreśleniu z listy studentów, jako akt wywołujący zmianę statusu prawnego użytkownika tego zakładu, jest decyzją administracyjną w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego i podlega - w trybie i na zasadach określonych w tym Kodeksie - zaskarżeniu do sądu administracyjnego, jako dotycząca sprawy przewidzianej w art. 196 par. 2 pkt 14 Kpa.
Pracownik izby skarbowej, który brał udział w postępowaniu dotyczącym działalności podatnika, będącej przedmiotem opodatkowania, nie może wchodzić w skład podatkowej komisji odwoławczej, która ma rozpatrzyć odwołanie podatnika w tej samej sprawie /par. 3 ust. 1, par. 6 ust. 1 i 2, par. 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego
Z historii ruchu oporu w czasie wojny 1939-1945 wynika, że w działalności tego ruchu uczestniczyły również dzieci, wobec czego sam wiek osoby ubiegającej się o przyznanie uprawnień kombatanckich nie może być przesłanką przemawiającą na jej niekorzyść. Podstawą rozstrzygnięcia może być jedynie ustalenie faktów.
Zgodnie z par. 3 ust. 1, par. 6 ust. 1 i 2, par. 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powoływania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych /Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./ osoba, która brała udział w postępowaniu dotyczącym działalności podatnika, będącej przedmiotem opodatkowania nie może wchodzić w skład podatkowej
Możliwość kwestionowania treści dokumentu ze stanem zapisów w ewidencji gruntów przed organem administracji państwowej o właściwości szczególnej jest dopuszczalne. Natomiast bezskuteczne są dowody przeciw treści ewidencji gruntów. Zmiany i sprostowania zapisów w ewidencji gruntów mogą być dokonywane jedynie przez właściwy organy administracji państwowej na zasadach i w trybie określonych przede wszystkim
1. Stwierdzenie zawarte w art. 104 par. 1 Kpa, że załatwienie sprawy następuje przez wydanie decyzji, odnosi się tylko do sytuacji, gdy z mocy przepisów prawa materialnego lub innych załatwienie sprawy powinno nastąpić w tej formie prawnej. 2. Z art. 11 ust. 1 oraz art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie wynika, aby
Skuteczna jest urnowa kupna-sprzedaży lub inna umowa związana z obsługą konsumentów zawarta z pracownikiem jednostki handlowej lub produkcyjno-handlowej, który jak się okazało później nie był z mocy zarządzeń tej jednostki uprawniony do zawierania umów, jeżeli transakcja została dokonana w okolicznościach, w których zwyczajowo dokonuje się czynności prawnych. Kontrahent bowiem nie ma w normalnym toku
1. Wyrób który został zwrócony dostawcy podlega wyłączeniu z dotowania z mocy par. 16 ust. 1 uchwały nr 63 Rady Ministrów z dnia 6 czerwca 1983 r. w sprawie zasad udzielania dotacji przedmiotowych /M.P. nr 21 poz. 117/. 2. Wyroby na bazie mięsa, drobiu i podrobów są potrawami mięsnymi, drobiowymi i podrobowymi w rozumieniu pkt 4 decyzji Nr GT 9/84 Ministra Finansów z dnia 10 maja 1984 r. i nie podlegają
1. Pozwolenie na budowę nie może być wydane osobie, która nie wykaże prawa do dysponowania nieruchomością. 2. Sprzeciw współwłaściciela nieruchomości wyłącza możliwość zastosowania przez organy administracji państwowej przewidzianej w art. 36 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ procedury tzw. legalizacji samowoli budowlanej.
Tylko wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko mianowanemu urzędnikowi państwowemu uprawnia kierownika urzędu, w którym ten pracownik jest zatrudniony, do wydania decyzji o zawieszeniu pracownika w pełnieniu obowiązków służbowych na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./. Wydane przez kierownika urzędu polecenie
