W świetle przepisów art. 135-137 k.c. odrębna własność lokali może być ustanowiona zarówno w drodze umowy, jak i w postępowaniu o zniesienie współwłasności tylko co do wszystkich lokali znajdujących się w małym domu mieszkalnym. Niedopuszczalne jest natomiast ustanowienie takiej własności co do niektórych tylko lokali z postanowieniem pozostałych we współwłasności.
Z zestawienia przepisów art. 1083 k.c. z przepisami tego kodeksu normującymi służebności osobiste wynika, że uprawnionemu z art. 1083 k.c. przysługuje prawo do dalszego zaspokajania potrzeb mieszkaniowych osobistych, jak również potrzeb jego małżonka i małoletnich dzieci, a więc że przysługują mu niejako prawa lokatorskie" do mieszkania, przy czym nie ma on obowiązku płacenia czynszu. Spadkobierca
Przepis art. 66 § 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 39, poz. 231 z późn. zm.) upoważnia okręgowy sąd pracy i ubezpieczeń społecznych do przedstawienia Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia tylko takiego zagadnienia prawnego, które wyłoniło się przy rozpoznawaniu odwołania w rozumieniu art. 32 tejże ustawy.
1. Akt Państwowej Komisji Cen, ustalający marże skupu przysługujące gminnym spółdzielniom "Samopomoc Chłopska", nazwany jest wprawdzie decyzją, w istocie jednak jest to akt o charakterze ogólnym, skierowany do nie oznaczonych imiennie adresatów. 2. Błędne określenie aktu Państwowej Komisji Cen mianem "decyzji" nie odbiera mu charakteru aktu prawnego ogólnego, chociaż wprowadza dezorientację i jest
Zastosowanie w drodze analogii przepisu art. 157 ustawy z dnia 17 lubego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach (Dz. U. Nr 12, poz. 61 ze zm.) do spółdzielni mieszkaniowych lokatorsko-własnościowych realizujących budownictwo jednorodzinne uzasadnia przeniesienie przez te spółdzielnie na ich członków prawa własności domów wraz z działkami zajętymi pod ich budowę, a jeżeli działki nie stanowią własności
Były właściciel, który przekazał swoje gospodarstwo rolne na rzecz Państwa w zamian za rentę, nie jest stroną w postępowaniu w sprawie wyznaczenia osoby trzeciej kandydatem na nabywcę gruntów z tego gospodarstwa. Nie służy mu zatem - zgodnie z art. 197 Kpa - prawo skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzje wydane w tej sprawie.
Sąd powszechny jest właściwy do rozpoznania sprawy cywilnej o odszkodowanie, o jakim mowa w art. 160 § 1 k.p.a., także wtedy, gdy obie strony są jednostkami gospodarki uspołecznionej.
1. Przepis art. 196 par. 1 Kpa dopuszcza zaskarżenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłącznie decyzji administracyjnych, wobec czego Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania skarg na postanowienia organów administracji państwowej, które są zgodnie z procedurą odrębną od decyzji formą aktów administracyjnych. 2. W postępowaniu egzekucyjnym postanowienia służą wykonywaniu obowiązków
Art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8/ przewiduje, iż przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o zaskarżaniu decyzji administracyjnych z powodu ich niezgodności z prawem stosuje się do decyzji wydawanych w sprawach, w których postępowanie zostało wszczęte po dniu 31 sierpnia
Skoro postępowanie w sprawie wszczęte zostało przed dniem 1 września 1980 r. sądowa kontrola jest niedopuszczalna a skarga na podstawie art. 204 par 1 Kpa w związku z art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./ podlega odrzuceniu.
Zaniechanie wniesienia rewizji przez stronę nie jest samo przez się. czynnością procesową mogąca stanowić punkt wyjścia do oceny sprzeczności z nią czynności interwenienta ubocznego polegającej na wniesieniu rewizji. Strona może skutecznie odwołać czynność procesową interwenienta ubocznego w postaci wniesionej przez niego rewizji.
Na postanowienie organów administracji państwowej w przedmiocie zawieszenia postępowania do czasu uregulowania przez sąd powszechny sprawy własności nieruchomości skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie służy.
Nie uiszczenie wpisu w terminie siedmiodniowym powoduje odrzucenie skargi w związku z art. 212 Kpa oraz art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./.
1. W postępowaniu rozgraniczeniowym, prowadzonym na podstawie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, chodzi o ustalenie, do jakiego miejsca na gruncie sięga prawo własności przysługujące właścicielom gruntów sąsiadujących. W postępowaniu tym są więc realizowane przepisy materialnego prawa cywilnego, przy czym jedną z dopuszczalnych form ich
Prawnie bezskuteczne jest przywrócenie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, dokonane przez organ administracji państwowej, stosownie bowiem do art. 204 par. 2 Kpa jedynie sąd administracyjny może przywrócić ten termin z przyczyn i w trybie przewidzianym w kodeksie postępowania cywilnego.
W sprawie o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego niedopuszczalne jest powództwo wzajemne o naruszenie posiadania także w wypadku, gdy zarówno powództwo główne, jak i wzajemne dotyczą tego samego przedmiotu.
Postanowienie oddalające wniosek o wyłączenie biegłego nie podlega uzasadnieniu, nie przysługuje bowiem na nie zażalenie (art. 357 § 1 i 2 w zw. z art. 394 § 1 k.p.c.).
Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. o gospodarce paliwowo-energetycznej /Dz.U. nr 32 poz. 150 ze zm./ "dostawa i odbiór paliw gazowych i energii następuje na podstawie umowy". Skoro więc dostawa gazu odbywa się na podstawie umowy o charakterze cywilnoprawnym, żądanie zawarcia takiej umowy nie może być dochodzone przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Bez znaczenia jest tu okoliczność
Sprawy przydziału samochodów nie są objęte kontrolą Naczelnego Sądu Administracyjnego /nie należą bowiem do kategorii spraw o których mowa w art. 196 par. 2 i par. 3 Kpa/.
Według art. 1 konwencji o rozstrzyganiu w drodze arbitrażu sporów cywilnoprawnych wynikających ze stosunków współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej, podpisanej w Moskwie w dniu 26 maja 1972 r., której uczestnikami są Polska i Czechosłowacja (Dz.U. z 1974 r. Nr 7, poz. 37), należy przyjąć, że sprawa, w której zakład ubezpieczeń należący, do innego państwa będącego członkiem Rady Wzajemnej Pomocy
1.Przewidziana w art. 510 § 1 k.p.c. możliwość odmowy dopuszczenia do wzięcia udziału w sprawie nie dotyczy wnioskodawcy, lecz innych zainteresowanych, którzy stosownie do dyspozycji tego przepisu mogą wziąć udział w każdym stanie sprawy". 2.W rozumieniu art. 1025 § 1 k.c, oraz art. 669679 k.p.c. zainteresowanymi w zgłoszeniu żądania stwierdzenia nabycia spadku zarówno w podstawowym trybie przewidzianym
