Wyrok SN z dnia 4 czerwca 1992 r., sygn. II KRN 65/92

Przepis art. 39 k.w. nie daje podstawy do wymierzenia kary zasadniczej z równoczesnym odstąpieniem od orzeczenia kary dodatkowej, której orzeczenie jest obligatoryjne.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 1992 r. sprawy Zorana N., oskarżonego z art. 87 § 1 k.w., z powodu rewizji nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść§ oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w S. z 28 października 1991 r. – zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że: