Wyrok NSA z dnia 21 września 1999 r., sygn. I SA/Po 2383/98

Ustawodawca do konstrukcji prawnej polskiego podatku od towarów i usług wprowadził najsilniejsze ze wszystkich reguł językowych wykładni - reguły języka prawnego wyrażone w słowniczku ustawy, a nakazujące dla określenia przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosowania klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej.

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonej kontroli w Spółce z o.o. Inspektor Kontroli Skarbowej stwierdzi, iż w dniu 1 kwietnia 1994 r. pomiędzy podatnikiem a firmą niemiecką została zawarta umowa, której przedmiot został określony jako "przekazanie pewnej wiedzy w celu budowy organizacji i kierowania przedsiębiorstwem". Wiedza ta dotyczyć miała procesu technologicznego i miała być przekazywana poprzez oddelegowanych pracowników i doradców w formie instrukcji technologicznych i szkoleń pracowników. Odbiorca został zobowiązany do zachowania tajemnicy o wszystkich uzyskanych informacjach dotyczących technologicznego procesu produkcyjnego. Umowa ta została zawarta na czas nieokreślony, z miesięczną opłatą.

Inspektor Kontroli Skarbowej wskazał, że kontrolowany podatnik jako producent tapicerowanych mebli wypoczynkowych zlecał innym krajowym firmom wyprodukowanie materiałów i podzespołów do produkcji mebli. Krajowi podwykonawcy dostarczali około 70 procent niezbędnych do produkcji materiałów.

Zdaniem Inspektora Kontroli Skarbowej, z uwagi na ten fakt nie można mówić o poufnym charakterze przekazanym informacji o procesie produkcyjnym.