W demokratycznym państwie prawnym pozostawienie ministrów poza zasięgiem obowiązku reagowania na krytykę prasową ich dotyczącą jest nie do przyjęcia i nie ma uzasadnienia w przepisach. Milczenie Urzędu Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów wobec takiej krytyki skierowanej przeciwko ministrowi jest w istocie odmową udzielenia informacji, o której mowa w art. 4 ust. 3 i 4 prawa prasowego, i uzasadnia
1. Organem właściwym do wydawania decyzji administracyjnej o przyznaniu koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego jest przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji; uchwała samej Rady nie jest decyzją administracyjną, nie podlega zatem odrębnemu, bezpośredniemu zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Do
Przepisy art. 201 Kpa nie określają przesłanek, od których zależy rozstrzygnięcie w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji ani nie zawierają kryteriów jakimi właściwy organ lub sąd powinien kierować się orzekając w tej kwestii. Oznacza to, że rozstrzygnięcie w tym przedmiocie zależy od konkretnych okoliczności danej sprawy, od jej charakteru, występowania w niej stron o przeciwstawnych
1. Postępowanie administracyjne w sprawach udzielania i cofania koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych toczy się w ramach i na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji /Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34/, w rozporządzeniu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 2 czerwca 1993 r. w sprawie zawartości wniosku oraz szczegółowego trybu postępowania
