Wyrok NSA z dnia 3 listopada 1987 r., sygn. IV SA 438-439/87

Możliwość wymierzenia jednostce gospodarki uspołecznionej kary pieniężnej na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96/ związana jest z samym naruszeniem zakazu produkcji urządzeń energetycznych bez uzgodnienia wymaganego przez art. 22 tej ustawy, bez względu na to, czy naruszenie to spowodowało straty w gospodarce energetycznej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargi Ryszarda S. oraz Spółdzielni Pracy Usług Motoryzacyjnych "A" w K. na decyzję Ministra Gospodarki Materiałowej i Paliwowej z dnia 5 marca 1987 r. w przedmiocie nałożenia kar pieniężnych z tytułu produkowania kotłów centralnego ogrzewania bez wymaganego uzgodnienia.

UZASADNIENIE

Minister Gospodarki Materiałowej i Paliwowej decyzjami z dnia 5 marca 1987 nr Pr-4-060/79/R2/87 i Pr-4/060/3/80/R3/87 utrzymał w mocy decyzje Okręgowego Inspektoratu Gospodarki Energetycznej w K. z dnia 10 listopada 1986 nr ZI. 1/40/K/86 o nałożeniu na Ryszarda S. - prezesa Spółdzielni Pracy Usług Motoryzacyjnych "A." w K. - kary pieniężnej w wysokości 10.000 zł i nr ZI. 1/30/K986 o nałożeniu na tę Spółdzielnię kary w wysokości 300.000 zł. W uzasadnieniu decyzji Ministra podano, że w czasie kontroli przeprowadzonej w dniach 22 i 26 września 1986 r. stwierdzono, iż w Spółdzielni Pracy Usług Motoryzacyjnych "A." w K. są produkowane bez uzgodnienia z Ministrem Gospodarki Materiałowej i Paliwowej stalowe kotły centralnego ogrzewania opalane mieszanką węglowo-miałową. W okresie od IV kwartału 1984 r. do dnia kontroli wyprodukowano ogółem 103 sztuki kotłów, w tym w 1984 r. - 22, w 1985 r. - 55, w 1986 r. - 26 sztuk. W okresach tych zużyto paliw i energii o łącznej wartości: w 1984 r. - 3.248.000 zł, w 1985 r. - 3.219.000 zł i w 1986 r. /9 miesięcy/ - 2.302.000 zł. Powyższe stanowi naruszenie art. 38 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 22 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96/ oraz par. 1 i 2 zarządzenia Głównego Inspektora Gospodarki Energetycznej z dnia 20 lipca 1984 r. w sprawie uzgodnienia produkcji i importu urządzeń energetycznych oraz nabycia za granicą licencji na ich produkcję /M.P. nr 20 poz. 139/, gdyż z przepisów tych wynika obowiązek uzgodnienia produkcji urządzeń energetycznych, w tym kotłów parowych i wodnych, do których należą również wodne kotły centralnego ogrzewania niskotemperaturowe na paliwo stałe, produkowane w kontrolowanej Spółdzielni, skoro przeznaczone są do eksploatacji w kraju. Także przepisy poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 30 maja 1962 r. o gospodarce paliwowo-energetycznej /Dz.U. nr 32 poz. 150/ i wydanego na jej podstawie zarządzenia Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 1 marca 1966 r. w sprawie dopuszczania do ruchu lub do obrotu niektórych urządzeń energetycznych oraz obowiązku ich oznaczania /M.P. nr 9 poz. 65/ przewidywały obowiązek dokonywania odpowiednich uzgodnień w zakresie dopuszczania do ruchu lub obrotu urządzeń energetycznych. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96/ i cytowane zarządzenie Głównego Inspektora Gospodarki Energetycznej z dnia 20 lipca 1984 r. określają w zakresie gospodarowania paliwami i energią obowiązki jednostek gospodarki uspołecznionej i nie uspołecznionej oraz osób fizycznych i innych podmiotów, a zatem przepisy te są wiążące również dla kontrolowanej Spółdzielni. Niedopełnienie przez Prezesa Spółdzielni, będącego jednocześnie jej kierownikiem /par. 63 ust. 3 statutu/, obowiązku uzgodnienia produkcji kotłów c.o. pociąga za sobą wymierzenie mu kary pieniężnej na podstawie art. 39 w związku z art. 38 ust. 1 pkt 4 ustawy o gospodarce energetycznej. Podstawą zaś nałożenia na Spółdzielnię kary pieniężnej za produkowanie tych kotłów bez uzgodnienia jest art. 40 powyższej ustawy, którego ust. 3 stanowi, że kara ta nie może przekraczać 30 procent wartości kosztów paliw i energii zużywanych rocznie w danej jednostce gospodarki uspołecznionej. Nałożona na kontrolowaną Spółdzielnię kara nie przekracza 10 procent wartości kosztu paliw i energii zużywanych w Spółdzielni w ciągu roku.