Uchwała SN z dnia 16 grudnia 1988 r., sygn. III PZP 42/88

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora Prokuratury Generalnej PRL w sprawie z powództwa Walentego S. przeciwko Zakładowi Doskonalenia Zawodowego R. o wynagrodzenie po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rzeszowie postanowieniem z dnia 25 października 1988 r. IV Pr 263/88 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy ustanowienie dla głównego księgowego Zakładu Doskonalenia Zawodowego wynagrodzenia na poziomie niższym niż wynagrodzenie wiceprezesów Zarządu tego Zakładu, wobec przeprowadzonego wartościowania pracy stosownie do rozporządzenia Rady Ministrów z 16 lutego 1987 r. w sprawie zasad wartościowania pracy (Dz.U. nr 8, poz. 64), nie narusza dyspozycji przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 26 sierpnia 1982 r. w sprawie głównych księgowych przedsiębiorstw ... (Dz.U. nr 25, poz. 179 z późn. zm.) w zw. z § 27 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 22 października 1985 r. w sprawie działalności gospodarczej organizacji społecznych (Dz.U. nr 51, poz. 265)?”