Art. 208 jednoznacznie określa na czyją rzecz i w jakich okolicznościach sąd administracyjny orzeka zwrot kosztów postępowania. Nie mogą więc mieć w tym zakresie zastosowania przepisy art. 351 Kpc, gdyż przepisy postępowania cywilnego z mocy art. 211 Kpa mają zastosowanie jedynie do spraw nie unormowanych w dziale VI Kodeksu postępowania administracyjnego.
Zasiłki chorobowe wypłacane przez przedsiębiorstwa państwowe z ich własnych środków w czasie trwania stosunku pracy, są częścią wynagrodzeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 7 poz. 54/ i zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 7
1. Przewóz pasażerów taksówką osobową z niesprawnym i nielegalizowanym taksometrem, pobieranie zawyżonych opłat za usługi i brak ważnych dokumentów eksploatacyjnych samochodu w czasie świadczenia usług są okolicznościami uzasadniającymi cofnięcie przewoźnikowi zezwolenia na prowadzenie transportu drogowego na podstawie par. 42 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej
Odmowa wykonania taksówką osobową usługi przewozowej bez uzasadnionych przyczyn lub wyczekiwanie na korzystne kursy zamiast wykonywania normalnych usług są naruszeniem przepisów par. 13 i par. 17 ust. 1 załącznika do zarządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 30 czerwca 1967 r. w sprawie przepisów porządkowych przy przewozie osób i bagażu taksówkami samochodowymi /M.P. nr 38 poz. 187/ i uzasadniają
1. Organ administracji państwowej nie jest uprawniony do wydawania decyzji administracyjnej w sprawie adaptacji strychu na mieszkanie w sytuacji, gdy budynek nie stanowi wyłącznie własności Państwa lecz współwłasność Państwa i osoby fizycznej. Fakt zarządzania budynkiem przez Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej nie ma wpływu na zmianę stanu prawnego nieruchomości. 2. Wydanie decyzji
1. Gdy stroną postępowania administracyjnego jest osoba ubezwłasnowolniona częściowo jej kurator powinien być wezwany do udziału w postępowaniu administracyjnym w każdym przypadku, gdy osobiste działanie strony wskazuje, że nie zdaje ona sobie w pełni sprawy z celu i skutków tego postępowania. 2. Nie istnieje natomiast prawny wymóg aby kurator osoby częściowo ubezwłasnowolnionej brał udział w każdym
1. Miesięczne opłaty podstawowe i dodatkowe związane z "kontynuowaniem" abonamentu telefonicznego stosuje się pod rządami obowiązującej taryfy wobec wszystkich abonentów, bez względu na datę założenia stacji telefonicznej lub rozpoczęcia świadczenia usługi, za którą obecna taryfa wymaga ponoszenia opłaty miesięcznej "pobieranej niezależnie od opłat podstawowych". 2. Konstrukcja nadużycia prawa z art
Magazynowanie nadsyłanych paczek z zagranicy, ich konfekcjonowanie oraz dostarczanie odbiorcom na obszarze kraju mieści się w pojęciu "świadczenia usług", o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /Dz.U. nr 19 poz. 146
Nie narusza prawa decyzja organu administracji państwowej o uchyleniu - w wyniku wznowienia postępowania - decyzji ostatecznej o stwierdzeniu nabycia prawa własności nieruchomości przez posiadacza samoistnego, nie zawierająca wszakże nowego rozstrzygnięcia o istocie sprawy /art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa/, jeżeli w wyniku wznowienia postępowania i uchylenia decyzji dotychczasowej sprawa podlega przekazaniu
Skarżący nie jest w sprawie i nie mógłby być stroną uprawnioną do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na ostateczną decyzję Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk. W kwestii tej nie obowiązują bowiem przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, gdyż została ona uregulowana w sposób szczególny /art. 11 ustawy o kontroli publikacji i widowisk/. Mianowicie w wydanej - zgodnie z upoważnieniem
Artykuł 42 ust. 1 i 2 w związku z art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /Dz.U. nr 19 poz. 146/ upoważnia przedsiębiorstwa utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów do żądania, aby okres zwolnienia ich od podatku dochodowego
1. Błędny jest pogląd jakoby podstawą odmowy wydania zezwolenia mógł być przepis par. 41 ust. 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234/, który przewiduje możliwość "cofnięcia", a nie "odmowy wydania" zezwolenia i to "w razie zmiany okoliczności uzasadniających cofnięcie zezwolenia
1. Dla oceny związku pomiędzy wykroczeniem a "prowadzoną działalnością transportową" nie ma doniosłości fakt, czy w czasie popełnienia wykroczenia w samochodzie znajdował się pasażer. 2. Okoliczność ukarania podlega ocenie przez organ administracji państwowej w postępowaniu wszczętym wnioskiem o "przedłużenie ważności zezwolenia" będącym w istocie wnioskiem o wydanie "nowego" zezwolenia na prowadzenie
1. Zasady odpowiedzialności podatkowej małżonków /art. 41 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ dotyczą małżonków pozostających przy życiu, przy czym - w braku uregulowań szczególnych - chodzi tu o odpowiedzialność solidarną w rozumieniu art. 366 i nast. Kc. 2. Z istoty i treści odpowiedzialności solidarnej wynika, że nie może ona powstać, jeżeli
Paragraf 42 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234/ nie może stanowić podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej w sprawie cofnięcia zezwolenia lub potwierdzenia zgłoszenia osobie fizycznej, w stosunku do której postępowanie karne zostało warunkowo
Magazynowanie nadsyłanych z zagranicy paczek, ich konfekcjonowanie oraz dostarczanie paczek odbiorcom na obszarze kraju mieści się w pojęciu świadczenia usług, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /Dz.U. nr 19 poz
1. Wyrażenie przez Ministra Sprawiedliwości zgody na wykonywanie przez adwokata zawodu indywidualnie lub wspólnie z innym adwokatem /art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze - Dz.U. nr 16 poz. 124/ jest rozstrzygnięciem w drodze decyzji administracyjnej sprawy indywidualnej przy zastosowaniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego /art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa/, podlegającym
1. Decyzje Ministra Sprawiedliwości wydane w związku z art. 47 ust. 2 prawa o adwokaturze na podstawie kodeksu postępowania administracyjnego mogą być zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skoro bowiem są to decyzje w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, a kategoria rzeczowa spraw, których dotyczą, mieści się w art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa, to takie wyłączenie musiałoby wynikać
Reprezentowany w niektórych orzeczeniach pogląd doszukujący się oparcia ustawowego dla przepisów uchwały nr 107 Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 1978 r. w sprawie specjalizacji indywidualnych gospodarstw rolnych i zespołów rolników oraz kooperacji w rolnictwie /M.P. nr 30 poz. 108/, dotyczących kredytowania, w treści art. 9 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. - Prawo bankowe /Dz.U. nr 20 poz. 108/ jest
Zrzeczenie się ograniczonego prawa rzeczowego jest jednostronną czynnością prawną i z punktu widzenia prawa materialnego nie wymaga ono żadnej szczególnej formy. Oświadczenie o zniesieniu ograniczonego prawa rzeczowego, jeżeli ma mieć ono skutek w stosunku do wszystkich, musi jednak być bezwarunkowe.
Stosownie do par. 4 ust. 2 i par. 11 uchwały Rady Państwa z dnia 17 września 1981 r. w sprawie regulaminu sprawowania kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 24 poz. 126/ Okręgowy Urząd Kontroli Publikacji i Widowisk ma obowiązek odmówić przyjęcia do kontroli publikacji m.in. także wtedy, gdy wydawca publikacji nieperiodycznej nie wskaże we wniosku /piśmie przewodnim/ nazwy zakładu poligraficznego
Nie można podzielić poglądu, że ustawodawca dopuścił możliwość zatrudnienie już po wejściu w życie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145/ osób, które nie mając uprawnień radcowskich sprawowałyby funkcję radcy prawnego. Sytuacja, w której obsługę prawną może wykonywać inna osoba niż radca prawny przewidziana została w przepisie art. 9 ust. 3 ustawy o radcach prawnych
