Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. I FSK 465/11

Sąd krajowy stosując prawo krajowe powinien w zakresie, w jakim jest tylko możliwe interpretować prawo krajowe, tak aby zgodne ono było z prawem wspólnotowym, ma to szczególne znaczenie w przypadku dyrektyw, które wiążą państwa członkowskie co do rezultatu, który nimi powinien być osiągnięty.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk - Sadowski, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maciej Jaśniewicz, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 258/10 w sprawie ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 30 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz T. S.A. z siedzibą w W. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 5 listopada 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 258/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z [...] r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że ww. spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, wskazując we wniosku, że organizuje i prowadzi zakłady wzajemne, które są przyjmowane w punktach przyjmowania zakładów, zgodnie z zezwoleniami Ministra Finansów. Udział uczestnika w ww. zakładach polega na wytypowaniu wyników zdarzeń znajdujących się w ofercie zakładów i wpłaceniu odpowiedniej stawki. Po dokonaniu tych czynności uczestnik otrzymuje potwierdzenie, stanowiące dowód zawarcia zakładu, a tym samym, wyraża zgodę na uczestnictwo w zakładach. Przychodem spółki jest wysokość kwot uzyskanych za zawarcie zakładów, pomniejszona o podatek od gier oraz wielkość wygranych, które - zgodnie z regulaminem - są wypłacane grającym w określonym terminie. Wnioskodawca podniósł, że ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm., dalej u.p.t.u.) nie rozstrzyga w sposób wyraźny, jak należy ustalić obrót z tytułu świadczonych w takim przypadku usług. Na wysokość kwot, które spółka może zatrzymać z tytułu wpłaconych przez graczy stawek wpływa bezpośrednio obowiązek odprowadzenia podatku od gier oraz wypłaty wygranych. Wielkość obrotu ma wpływ na ustalenie mającej zastosowanie w odliczaniu częściowym proporcji, o której mowa w art. 90 u.p.t.u. Skoro wyliczenie wskaźnika następuje przy uwzględnieniu udziału obrotu ze sprzedaży opodatkowanej w obrocie ogółem (gdzie uwzględniana jest sprzedaż zwolniona), istotnym pozostaje ustalenie, jak obliczyć obrót ze sprzedaży usług, w którym wielkość rocznego obrotu jest pomniejszana o wygrane wypłacone nabywcom usług. W związku z tym, spółka zapytała, czy do wyliczenia obrotu z tytułu działalności dotyczącej prowadzenia zakładów wzajemnych kwoty uiszczone przez nabywców (wpłacone stawki przy zawieraniu zakładów) pomniejsza się o pobrany podatek od gier oraz wypłacone wygrane, przy czym w przypadku: 1) zakładów bukmacherskich - o faktycznie wypłacone wygrane, wyliczone według ustalonych kursów, 2) totalizatorów - o kwoty przeznaczone na wypłatę wygranych tzw. pulę, którą dzieli się między graczy w zależności od stopnia wygranej. Zdaniem spółki kwota należna od klientów zawierających zakłady wzajemne jest zmniejszana o: 1) podatek od gier, którego niewyłączenie z podstawy opodatkowania VAT prowadziłoby do podwójnego opodatkowania, 2) wypłaty wygranych. Korekty te następują automatycznie, bez dokumentowania ich fakturami korygującymi, a w oparciu o wygrane kupony. Należność od klienta jest pomniejszana o wszelkiego rodzaju obniżki dokonywane po zapłacie za usługę. Przedstawiając swoje stanowisko strona powołała się na wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości C-38/93, z którego wynika, że należności uzyskiwane w związku z zawarciem zakładów należy pomniejszyć o wypłacone wygrane. Tak ustaloną wartość usług zwolnionych należy - zdaniem strony - uwzględnić przy wyliczeniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 u.p.t.u. W związku z tym, obrót z tytułu czynności polegającej na przyjmowaniu zakładów wzajemnych stanowi kwota wpłacona przez nabywców usług pomniejszona o wygrane.