Odwołanie od orzeczenia karnego wydanego przez finansowy organ orzekający w sprawie o przestępstwo skarbowe, nie rozpoznane przed dniem wejścia w życie kodeksu karnego skarbowego, rozpoznaje sąd właściwy według przepisów tego kodeksu oraz kodeksu postępowania karnego, to jest sąd okręgowy (art. 25 § 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 i art. 115 § 2 k.k.s.).
Zaskarżony wynik kontroli dotyczy w istocie wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych. Wynik kontroli o jakim mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ nie może stanowić konkurencyjnego trybu konkretyzacji obowiązków podatkowych.
Uznając, że nie dochowanie przez skarżącego terminu do wniesienia skargi nie jest następstwem okoliczności od skarżącego niezależnych, lecz jest konsekwencją niedostatecznej staranności w prowadzeniu własnych spraw, uznać też należało, iż nie zachodzą ważne powody do przywrócenia uchybionego terminu.
Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4. Oczekiwane przez skarżących działanie organu odwoławczego polegające na zdyscyplinowaniu organu pierwszej instancji poprzez ukaranie go karą porządkową nie mieści się w formach działalności
