Praktyka organów gminy, polegająca na żądaniu od właścicieli nieruchomości ulegającej podziałowi na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zrzeczenia się roszczeń finansowych z tytułu odszkodowania za grunt przejęty pod ulicę - niezgodna z przepisem konstytucyjnym i przepisami ustawowymi
Uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie jest wystarczającą podstawą do orzekania w drodze decyzji administracyjnej o likwidacji obiektów lub działalności, która - prowadzona dotychczas zgodnie z prawem - może być uznana za sprzeczną z ustaleniami nowego planu.
Wśród aktów prawnych wymienionych w art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie ma wymienionego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 września 1934 r. - Prawo o postępowaniu wywłaszczeniowym /Dz.U. nr 86 poz. 776 ze zm./. Przepisu tego nie można interpretować w sposób rozszerzający.
1. Potwierdzenie sprzedaż nieruchomości w drodze bezprzetargowej z przyczyn określonych w pkt 24 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r., nr 30, poz. 127 ze zm.) może był dokonać w zaświadczeniu wydanym przez właściwy w świetle przepisów tej ustawy organ 2. Sąd rejonowy w postępowaniu o założenie księgi wieczystej i wpis prawa własności
Rejonowa Komenda Państwowej Straży Pożarnej włada przedmiotową nieruchomością w oparciu o tytuł prawny w postaci decyzji o przekazaniu nieruchomości w zarząd na czas nieokreślony. Już ta okoliczność powoduje, że w tym stanie prawnym nieruchomość ta nie może być przedmiotem zwrotu w trybie art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30
Po dniu 5 grudnia 1990 r. odrębna własność budynków i urządzeń znajdujących się na gruntach państwowych, przysługująca przedsiębiorstwu państwowemu, stoi na przeszkodzie skomunalizowaniu całego przedsiębiorstwa w trybie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./.
Następstwem rozwiązania umowy wieczystego użytkowania jest powstanie po stronie wieczystego użytkownika roszczenia o wynagrodzenie za budynki i urządzenia istniejące w dniu zwrotu użytkowanego terenu /art. 242 Kc/, a także o zwrot zrewaloryzowanej pierwszej opłaty rocznej i zwrot opłat rocznych za nie wykorzystany okres użytkowania wieczystego /par. 12 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16
1. Przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie uzależnia oceny zbędności nieruchomości od przyczyn niewykorzystania nieruchomości zgodnie z celem nabycia. Nie ma również znaczenia dla oceny zbędności spornej nieruchomości jej przydatność do realizacji zadań gminy. 2. Wejście w życie ustawy z
Grunty należące do Państwowego Funduszu Ziemi, przekazane przed 1990 r. w użytkowanie Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej są wyłączone spod komunalizacji z mocy prawa /art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./.
Zobowiązany do wypłaty odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość jest podmiot, na którego rzecz następuje wywłaszczenie /art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./. Jeżeli zatem nieruchomość została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa, na Skarbie Państwa, a nie na gminie ciąży obowiązek wypłacenia odszkodowania
Jeżeli określony cel inwestycyjny został już zrealizowany w całości, brak jest ustawowych przesłanek do orzeczenia wywłaszczenia nieruchomości. W takich przypadkach stosunki między inwestorem jako posiadaczem nieruchomości a właścicielem kształtują się według zasad określonych w art. 224-231 Kc, a rozpoznanie wynikających z tych stosunków roszczeń należy do drogi postępowania cywilnego.
Do zobowiązań jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, powstałych z przekształcenia przedsiębiorstw państwowych, z tytułu odpłatności za budynki i inne urządzenia oraz lokale, ustalanych na innej niż przepisy uwłaszczeniowe podstawie prawnej, w tym głównie na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm.
Były współwłaściciel wywłaszczonej nieruchomości /lub jego następca prawny/ może domagać się w trybie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zwrotu przypadającego mu udziału we współwłasności tej nieruchomości niezależnie od tego, czy z wnioskiem takim występują również pozostali byli współwłaściciele
W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o oddaniu w użytkowanie wieczyste gruntu, wszczętym po przeniesieniu przez użytkownika wieczystego swych praw na inną osobę, stroną postępowania prowadzonego w trybie art. 157 par. 2 Kpa jest ta osoba. Prowadzenie postępowania w tej sytuacji z udziałem użytkownika wieczystego wskazanego w decyzji o oddaniu działki w użytkowanie, a następnie skierowanie
O zwolnieniu od opłaty skarbowej lub odmowie zwolnienia decyduje przeznaczenie zakupionego gospodarstwa rolnego wyrażające się w sposobie jego użytkowania bezpośrednio po nabyciu, natomiast późniejsza zmiana przeznaczenia nie może skutkować wstecz pozbawienia prawa do zwolnienia od opłaty. Nie jest również warunkiem zwolnienia od opłaty skarbowej użytkowanie gospodarstwa przez nabywcę.
Decyzje administracyjne o ustaleniu opłaty adiacenckiej /art. 44 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, skierowane do osób, które nie mają przymiotu strony w rozumieniu art. 28 Kpa w tym postępowaniu /byli właściciele/, są nieważne z mocy art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa.
Ustawa z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ przewiduje różne sposoby przejęcia mienia Skarbu Państwa do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. W szczególności rozróżnia przejęcie gruntów zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej /art. 14 i art. 15/ od przekazania nieruchomości
Artykuł 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ma zastosowanie również do zwrotu prawa użytkowania wieczystego.
Jeżeli wywłaszczoną nieruchomość oddano w zarząd lub użytkowanie, to uprawnieniom z art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ należy dać pierwszeństwo. Postępowanie o zwrot takiej nieruchomości może być prowadzone bez konieczności uprzedniego wygaszania zarządu lub użytkowania.
1. Gminie przysługuje w postępowaniu administracyjnym status strony tylko wówczas, gdy zakres rozstrzygnięcia obejmuje sferę jej interesu prawnego. 2. Z faktu przyznania gminie kompetencji do uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie można wyprowadzić jej uprawnień do zaskarżenia decyzji administracyjnych naruszających ustalenia tego planu. 3. Organ ustawowo powołany do współdecydowania
Określony w art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ termin do złożenia wniosku o przyznanie prawa wieczystej dzierżawy lub prawa zabudowy, jest terminem prawa materialnego. Złożenie wniosku o przyznanie własności czasowej po terminie określonym art. 7 powyższego dekretu stanowi okoliczność wystarczającą do orzeczenia
Podział nieruchomości na podstawie art. 10 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ może dotyczyć tylko terenów budowlanych i nie może dotyczyć terenów rolnych. Nie ma w tej mierze znaczenia okoliczność, iż przedmiotowy teren po podziale i bezpośrednio przed nim był wykorzystywany rolniczo, decydującym jest jaki był
