Wyrażona w art. 15 Kpa zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego nie ma zastosowania do decyzji wydanych w trybie określonym w art. 36 i 38 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./. Od decyzji tych nie przysługuje więc odwołanie do organu wyższej instancji i sąd administracyjny nie jest sądem właściwym do rozpoznawania skarg na tego rodzaju
1. Rozstrzygając sprawę zgodnie z art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ w pierwszym rzędzie należy ustalić jaki był stan wody w gruncie istniejący od co najmniej 5 lat, jakiego rodzaju zmian w zakresie stosunków wodnych dokonał właściciel gruntu i czy zmiany te mogły w szkodliwy sposób oddziaływać na nieruchomości sąsiednie. 2. Brak gospodarczego
Możliwość zbliżenia budynku do granicy działki jest uprawnieniem, z którego można korzystać po rozpoznaniu zamierzeń zainteresowanych stron. Jest to konieczne ze względu na równość praw właścicieli sąsiednich działek, przeznaczonych do zaspokojenia ich potrzeb. Ta równość praw wynikająca z Konstytucji PRL, znajduje swe odbicie w.in. w Kodeksie postępowania administracyjnego. Zbliżenie budynku do granicy
Wycofanie ze sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi /"skreślenie" jej z wykazu/ jest odpowiednikiem /korelatem/ uprawnienia naczelnika gminy do przeznaczenia gruntów do sprzedaży osobom fizycznym. Z tego względu stanowisko w przedmiocie wycofania określonej działki ze sporządzonego wcześniej "wykazu" również nie jest decyzją administracyjną i w konsekwencji nie podlega sądowej kontroli
Jeżeli przepis ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ przewiduje stosowanie określonego nakazu, zakazu lub innego środka dyscyplinującego nie precyzując podmiotowo wobec kogo, środek taki orzec, należy w zależności od uwarunkowań faktycznych, wobec osoby odpowiedzialnej za wadliwy stan rzeczy, przy czym może nią być obok właściciela /zarządcy/ także inwestor
Prawo pierwokupu przysługuje także względem dzierżawionych państwowych nieruchomości rolnych. Dopuszczalne jest oddanie dożywotnio użytkowanej działki gruntu stanowiącej własność Państwa osobie trzeciej w dzierżawę, a taka umowa nie wymaga dla swej ważności żadnej zgody organu administracji państwowej. Prawo pierwokupu przewidziane w art. 695 par. 2 Kc przysługuje również osobie dzierżawiącej od rolnika
Użyte w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /Dz.U. nr 17 poz. 71 ze zm./, określenie "władanie Państwa" i "objęcie przez Państwo we władanie" nieruchomości, może oznaczać jedynie działanie prawne, a więc objęcie nieruchomości we władanie zgodnie
Na podstawie art. 22 pkt 4 ustawy z dnia 26 marca o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ w par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 20 poz. 149/ wymieniono główne elementy decyzji określające warunki wyłączenia gruntów rolnych z produkcji, w tym i powierzchnię gruntów
Wyłączenie z produkcji gruntów przeznaczonych na cele nierolnicze następuje w drodze decyzji organu stopnia podstawowego, określającej warunki tego wyłączenia. Osoba wyłączająca takie grunty z produkcji rolnej obowiązana jest uiścić jednorazową należność i stosowne opłaty roczne /art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/. Okoliczność
1. Przepisy art. 7 i art. 13 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych określające tryb, w jaki następuje zmiana przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze oraz ich wyłączenie z produkcji rolnej, mają charakter przepisów szczególnych w stosunku do unormowań zawartych w ustawie o planowaniu przestrzennym. 2. Przepisy art. 7 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów
Decyzje wydane na podstawie ustawy z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa /Dz.U. nr 48 poz. 283 ze zm./ ani cena nabycia gruntów leśnych, nie mają wpływu na sposób wymierzenia jednorazowej należności i opłat rocznych z tytułu przeznaczenia tych gruntów na inne cele w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych
W sprawie w której występują sprzeczne interesy stron a przepisy prawa mające w niej zastosowanie nie rozstrzygają bezpośrednio o pierwszeństwie jednego z tych interesów, wybór w tym zakresie należy do organów administracyjnych, orzekających w sprawie w ramach ich swobodnego uznania, to jest uznania opartego na dokładnym wyjaśnieniu stanu faktycznego i jego wszechstronnej analizie, oceniającej słuszność
Prawo budowlane nie określa bliżej przedmiotu i treści decyzji wydawanych w celu korygowania stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie utrzymania obiektów budowlanych w należytym stanie technicznym. Zawiera ono ogólne kompetencje organów administracji państwowej do wydawania decyzji odpowiednich do istniejących potrzeb. Podstawę do wydania takiej decyzji powinien stanowić protokół oględzin obiektu
1. Skoro zarówno skarżący jak i ich kontrkandydaci mają jednakowe uprawnienia do nabycia odnośnych gruntów wynikające z par. 7 ust. 2 pkt 4 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /Dz.U. nr 23 poz. 205 ze zm./, /wywiązywanie się z zawartych umów kontraktacji produktów rolnych/, to
1. Nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi nie mogą być nabywane w celach tezauryzacyjnych ani w celu zabezpieczenia się na przyszłość, lecz jedynie w celu zorganizowania i realizowania produkcji rolnej osobiście przez nabywcę nieruchomości. 2. Skoro zrealizowanie celu, w jakim została wydana decyzja o wyznaczeniu kandydata na nabywcę gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, stało się niemożliwe ze względu
Obok prowadzenia towarowej produkcji rolnej podstawową funkcją rodzinnego gospodarstwa rolnego jest także zabezpieczenie godziwych warunków życiowych właścicielowi i jego bliskim, utrzymującym się wyłącznie z prowadzenia takiego gospodarstwa. Okoliczność ta nie może być obojętna przy dokonywaniu wyboru spośród zgłaszających się a równouprawnionych w świetle pozostałych przesłanek kandydatów na nabywców
Pozwolenia wodnoprawnego wymaga korzystanie z wód wykraczające poza korzystanie powszechne lub zwykłe /szczególne korzystanie z wód/. Pozwolenie takie nie może jednak naruszać przepisów prawa dotyczących ochrony wód przed zanieczyszczeniem, a w szczególności art. 62 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./.
Zgoda ministra właściwego w sprawach budownictwa na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych lub norm upoważnia jedynie organ orzekający do odstępstwa, ale tego odstępstwa nie nakazuje - zgodnie z zasadą, że każdy organ administracji samodzielnie stosuje prawo i samodzielnie za treść decyzji odpowiada. Organ administracji "dysponując" zgodą na odstępstwo, rozpoznając sprawę na podstawie całokształtu
Stosownie do treści par. 7 ust. 2 pkt 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/ pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości przysługuje takim dzierżawcom, którzy racjonalnie prowadzą gospodarstwo osobiście lub przy pomocy członków rodziny. Interpretacja celowościowa
Artykuł 43 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, który wskazuje między innymi zobowiązanego do ponoszenia kosztów przeprowadzki z budynku poddanego remontowi, nie stanowi podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej w sprawie tych kosztów.
Zgodnie z art. 1 ust. 1, art. 2 i art. 173 ustawy z 30 maja 1962 r - Prawo wodne, z dniem 11 czerwca 1962 r. właściciele wód płynących utracili prawo własności tych wód na skutek ustawowej nacjonalizacji. Roszczenia o przyznanie byłym właścicielom prawa nieodpłatnego korzystania z wód płynących dla celów rybackich, mogły być zgłaszane w ciągu 3 lat od wejścia w życie ustawy z 24 października 1974 r
1. Jeżeli istniejący w dacie decyzji stosunek zobowiązaniowy stwarzał po stronie skarżącego prawo pierwszeństwa w nabyciu państwowej nieruchomości rolnej /wyznaczonej do sprzedaży na rzecz rolników prowadzących indywidualne gospodarstwa rolne - par. 7 ust. 2 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych
