Zaniedbanie polegające na niewydaniu decyzji ustalającej wysokość opłaty rocznej z tytułu zarządu gruntu państwowego w roku, za który należna jest opłata, nie wyłącza kompetencji organu do ustalenia tej opłaty w roku następnym, ani też nie zwalnia jednostki zarządzającej od obowiązku ponoszenia opłat za ten rok.
Nie może mieścić się w definicji gruntu leśnego /zawartej w art. 2 ustawy z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa - Dz.U. nr 48 poz. 283/ działka, która nigdy nie była zalesiona. Nie może też być wydana decyzja "o obowiązku odnowienia lasu" w odniesieniu do gruntu nigdy dotąd nie zalesionego.
1. Rozstrzygnięcie dotyczące przebudowy lokalu mieszkalnego przewidziane w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./, następuje w drodze decyzji określonej przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Gramatyczna wykładnia art. 24 ust. 3 cyt. ustawy pozwala na stwierdzenie, że wydanie decyzji o przebudowie
1. Wydanie odrębnej decyzji o odszkodowaniu za wywłaszczoną nieruchomość musi być poprzedzone przeprowadzeniem rozprawy w tym przedmiocie, niezależnie od rozprawy przeprowadzonej przed wydaniem decyzji o wywłaszczeniu. 2. Działalnością usługową w rozumieniu art. 63 ust.2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ jest nie tylko świadczenie
W myśl art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ podlega zwrotowi na rzecz poprzedniego właściciela albo jego następcy prawnego - za ich zgodą - nieruchomość wywłaszczona, która stała się zbędna, na cele określone w decyzji o wywłaszczeniu także w tych wypadkach, gdy może ona być wykorzystana na inny cel wskazany w art
Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntu państwowego, chociaż jest wymierzana decyzją administracyjną /art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99/, jest świadczeniem okresowym w rozumieniu art. 118 zdanie drugie Kc i ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym stała się wymagalna /art. 120 par
Skoro art. 39 oraz art. 40 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ dopuszcza w określonych warunkach "tolerowanie samowoli budowlanych", to obowiązkiem organów administracji państwowej jest w każdym przypadku dokonanie racjonalnej oceny możliwości skorzystania z tych przepisów w sposób godzący interes społeczny z uzasadnionym interesem obywatela. Należy
Wstrzymanie wydawania pozwoleń na prowadzenie samodzielnej działalności projektowej w budownictwie przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, nie mieści się w kompetencjach terenowych organów administracji państwowej.
Wydanie bez zasięgnięcia opinii czynnika społecznego decyzji w przedmiocie przekazania nieruchomości osobie prawnej, która może racjonalnie zagospodarować tę nieruchomość, przy czym taka działalność nie jest sprzeczna z działalnością statutową nie może stanowić rażącego naruszenia prawa.
Z pierwszeństwa nabycia gruntów Państwowego Funduszu Ziemi korzystają ci rolnicy, którzy na przestrzeni dłuższego czasu wykazali, że są solidnymi kandydatami i można na nich liczyć w realizacji planowej gospodarki państwa. Nie spełnia warunków przewidzianych w przepisie par. 7 ust. 2 pkt 4 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i
Odszkodowanie, o którym mowa w art. 80 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./, ustalane jest przez organ administracji państwowej na rzecz właściciela nieruchomości tylko wówczas, gdy nieruchomość, na której powstały straty, została udostępniona określonej jednostce przez właściciela na podstawie jednej z decyzji wskazanych
Odpowiedniość lokalu zamiennego ustala się w stosunku do uprawnień strony w dotychczas zajmowanym lokalu również w sytuacji, gdy lokalem tym było pomieszczenie zastępcze, przydzielone na czas nieokreślony.
1. Organ administracji ma obowiązek wykazać w uzasadnieniu decyzji ustalającej opłatę roczną z tytułu zarządu nieruchomością /lub w załączniku do tej decyzji/, za pomocą jakich obliczeń doszedł do ustalenia wysokości tej opłaty i jakie przepisy prawa uprawniały go do takiej - a nie innej - metody obliczenia. 2. Fakt, że w par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie
Osoba, która nie jest spadkobiercą właściciela mienia pozostawionego za granicą, nie może być przez jego spadkobierców wskazana jako ta, której przysługuje ekwiwalent za to mienie na zasadzie art. 88 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/.
1. Ta sama nieruchomość nie może jednocześnie być przedmiotem własności osoby fizycznej i przedmiotem użytkowania wieczystego. 2. Zniesienie współwłasności nieruchomości osoby fizycznej ze Skarbem Państwa jest regulowane przepisami art. 210-212 Kc i nie może być przedmiotem orzekania organów administracji państwowej.
Zarówno art. 24 ust. 1 pkt 2, jak i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ wyłączają możliwość wydania przez terenowy organ administracji państwowej - z powołaniem się na art. 34 ust. 3 tej ustawy - decyzji o przydziale zwolnionej części lokalu na rzecz najemcy, jeżeli właściciel domu /lokalu/ domaga się umożliwienia mu zamieszkania w opróżnionej
Zezwolenie na niezwłoczne zajęcie nieruchomości, o którym mowa w art. 71 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/, może być udzielone tylko wówczas, gdy organ orzekający ustali, że istnieją wyjątkowe okoliczności uzasadniające naruszenie prawa własności, a przede wszystkim gdy zachodzi obawa popadnięcia w zwłokę, przez co należy rozumieć
Wprawdzie uprawnienia do wykonywania działalności usługowej przez emerytów i rencistów związane jest z warunkiem prowadzenia jej wyłącznie w mieszkaniu uprawnionego, jednakże podjęcie takiej działalności nie stwarza podstawy domagania się przydziału mieszkania obejmującego dodatkowe pomieszczenia lub powierzchnię ponadnormatywną na ten cel.
Wartość nieruchomości zamiennej. o której mowa w art. 65 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/, powinna być ustalana w oparciu o te same zasady szacunkowe, co wartość nieruchomości wywłaszczonej.
