1. Wynikające z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ uprawnienia rad narodowych do ustalenia stawek świadczeń na fundusz, w tym świadczeń zróżnicowanych w zależności od rodzaju prowadzonej działalności, także ustalanie świadczeń poniżej granicy określonej ustawą oraz ulg i zwolnień w świadczeniach na fundusz mogą być wykonywane
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, można zlecić urzędnikowi państwowemu wykonywanie przez okres trzech miesięcy w roku kalendarzowym innej pracy niż określona w akcie mianowania, zgodnej z jego kwalifikacjami - jeżeli wymagają tego potrzeby urzędu. Przy ocenie prawidłowości decyzji wydanej na podstawie powołanego
1. Organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego nie jest organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 1 Kpa w stosunku do organu o właściwości ogólnej stopnia podstawowego /z wyjątkiem przypadków, gdy prezydent miasta lub naczelnik gminy łączy kompetencje organu o właściwości ogólnej i szczególnej - art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad
Stosownie do art. 154 ust. 1 pkt 4 ustawy z 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./ uczestnictwo samorządu mieszkańców w postępowaniu administracyjnym odbywa się na zasadach ustalonych dla organizacji społecznych przez Kodeks postępowania administracyjnego w art 31. To zaś oznacza, że podejmowane w tym postępowaniu przez samorząd czynności
Zmiana zakresu czynności urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie należy do spraw poddanych kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasadzie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.
Na mocy art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ parafii rzymskokatolickiej nie dotyczy obowiązek świadczeń na fundusz od takich pomieszczeń, w których odbywa się spowiedź, bowiem w religii rzymskokatolickiej, spowiedź stanowi czynność o charakterze religijnym, toteż należy uznać, że pomieszczenia, w których taka czynność z
Kontroli sądu administracyjnego nie podlega zasadność dokonania ujemnej oceny urzędnika państwowego, lecz zaistnienie przesłanki z art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ czyli wydania dwóch kolejnych ujemnych ocen pracy urzędnika.
Od rozwiązania stosunku pracy w drodze porozumienia stron /art. 15 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 38 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż w takiej sprawie brak jest decyzji o jakiej mowa w art. 104 Kpa.
Ocena zasadności cofnięcia upoważnienia do załatwiania spraw tajnych nie podlega kontroli organów rozpatrujących spory pracownicze, aktualność tej tezy zawartej w IV uchwale Pełnego Składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie wytycznych dotyczących wykładni art. 45 Kodeksu pracy i praktyki sądowego stosowania tego przepisu w zakresie zasadności wypowiedzenia
1. Art. 23 par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy /Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./ wyraża ogólną zasadę odnoszącą się do wszystkich rodzajów stosunku pracy, że czynności prawnych w zakresie stosunku pracy dokonuje w imieniu zakładu pracy jego kierownik lub inny upoważniony do tego pracownik. Tezę taką potwierdza zamieszczenie powyższego przepisu w rozdziale I "przepisy ogólne" Działu Drugiego
Przepisy ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./ nie dają uprawnień sekretarzowi urzędu gminnego do podejmowania decyzji administracyjnych w zastępstwie naczelnika gminy. Uprawnień takich również nie może mieć sekretarz urzędu gminnego w oparciu o par. 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1984 r. w sprawie
Obowiązek świadczenia na fundusz miejski /gminny/ na zasadzie art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ ciąży na każdej osobie prowadzącej działalność rzemieślniczą w ramach umowy spółki, zaś wysokość należności świadczenia na ten fundusz nie jest w myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy krotna opłaty skarbowej jaką skarżący
1. Zarówno zalecenia pokontrolne, jak i ich podtrzymanie nie są decyzjami administracyjnymi lecz czynnościami kontrolnymi podjętymi w ramach uchwały nr 106 Rady Ministrów z dnia 28 maja 1982 r. w sprawie utworzenia Inspektoratu Gospodarki Materiałowej /M.P. nr 16 poz. 127/ i uchwały nr 57 Rady Ministrów z dnia 23 maja 1983 r. w sprawie wykonywania kontroli przez organy administracji państwowej /M.P
1. W razie prawomocnego ukarania karą dyscyplinarną wydalenia z pracy w urzędzie decyzja organu administracji państwowej o rozwiązaniu bez wypowiedzenia stosunku pracy z urzędnikiem państwowym z jego winy ma charakter związany /art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./. 2. Przy wydawaniu tej decyzji organ administracji państwowej
Zgłoszone w imieniu samorządu mieszkańców miasta żądanie wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie dotyczącej innej osoby lub dopuszczenia samorządu do udziału w takim postępowaniu musi mieć podstawę w podjętej w tym przedmiocie uchwale zebrania mieszkańców osiedla /konferencji delegatów/ lub komitetu osiedlowego /art. 169 ust. 1 pkt 5 i ust. 3 oraz art. 171 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983
Mienie gminne może być zbywane jedynie na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1962 r. w sprawie zarządu mieniem gromadzkim oraz trybu jego zbywania /Dz.U. nr 64 poz. 303 ze zm./.
1. W różnego rodzaju przepisach rangi ustawowej sprecyzowany został przedmiotowy zakres pojęcia "mienia gminnego" jak również określono podmioty właściwe w sprawach zarządu, sposobu zagospodarowania oraz zbywania, wydzierżawiania czy pozbawienia użytkowania tego mienia. Gdyby to mienie podlegać miało ogólnie obowiązującym przepisom dotyczącym majątku państwowego - w tym państwowych nieruchomości rolnych
Przepis art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, nie wyklucza możliwości czasowego przeniesienia pracownika m.in. na niższe od zajmowanego dotychczas stanowiska, pod warunkiem wszakże, że zostaną spełnione wszystkie przewidziane w tym przepisie wymogi.
Nie czyni zadość wymogowi wskazania podstawy prawnej decyzji administracyjnej powołanie się w decyzji na plan ogólny zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony uchwałą, opublikowaną w dzienniku urzędowym Wojewódzkiej Rady Narodowej z 1980 r. - bez wskazania numeru i pozycji wojewódzkiego dziennika urzędowego, w którym opublikowano uchwałę gminnej rady narodowej, ustalającą wykaz przepisów prawa miejscowego
1. Do zatrudnionego na stanowisku Głównego Inspektora Ochrony Przeciwpożarowej w Urzędzie Gospodarki Morskiej, zajmującego stanowisko kierownicze i samodzielne - zgodnie z art. 2 ust. 6 dekretu z dnia 27 grudnia 1974 r. o służbie funkcjonariuszy pożarnictwa /Dz.U. nr 50 poz. 321/ i mianowanego na to stanowisko - mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych
Przysługujące organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej /Dz.U. 12 poz. 49/ prawo zgłoszenia sprzeciwu przeciwko działaniom wymienionym w tym przepisie, podejmowanym w sprawach indywidualnych, powinno być realizowane w formie decyzji administracyjnej.
1. Terenowy organ administracji państwowej nie jest uprawniony do odmowy stosowania ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, bez względu na uchybienia, jakie nastąpiły przy jego uchwalaniu. 2. Jeżeli terenowy organ administracji państwowej, przy stosowaniu aktu prawa miejscowego stwierdził, że jest on sprzeczny z prawem, to może sprzeczność tę zasygnalizować w celu spowodowania jej
1. Zalecenie wykonania obowiązku, wynikające z par. 2 ust. 1 uchwały nr 13 Rady Ministrów z dnia 11 lutego 1983 r. w sprawie funduszów surowców wtórnych /M.P. nr 8 poz. 48; zm. M.P. 1984 nr 19 poz. 133/, nie jest decyzją administracyjną. Jest to wystąpienie pokontrolne, wydane na podstawie par. 9 i par. 10 uchwały nr 106 Rady Ministrów z dnia 28 maja 1982 r. w sprawie utworzenia Inspektoratu Gospodarki
