Uchwała SN z dnia 27 kwietnia 2001 r. sygn. I KZP 8 /01
Wniosek skazanego o warunkowe przedterminowe zwolnienie nie może być skutecznie cofnięty i podlega rozpoznaniu.
Wniosek skazanego o warunkowe przedterminowe zwolnienie nie może być skutecznie cofnięty i podlega rozpoznaniu.
1. Sprawa o odsetki od dodatkowego wynagrodzenia za wykonywanie przez funkcjonariusza służby więziennej zleconych zadań wykraczających poza obowiązki służbowe /art. 104 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o służbie więziennej - Dz.U. nr 61 poz. 283 ze zm./ nie jest sprawą administracyjną, której rozpoznanie należy do właściwości organów administracji publicznej. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi
Użyte w art. 161 § 3 k.k.w. określenie „nie rozpoznaje się” wniosku skazanego lub jego obrońcy o warunkowe zwolnienie oznacza, że do czasu upływu terminu bądź okresu wymienionego w tym przepisie, sąd nie podejmuje żadnej decyzji w sprawie.
Skazany, wobec którego z powodu choroby psychicznej lub innej przewlekłej, ciężkiej choroby zawieszono postępowanie wykonawcze na podstawie art. 15 § 2 k.k.w., po rozpoczęciu odbywania przez niego kary pozbawienia wolności orzeczonej w wysokości nie przekraczającej 3 lat i odbyciu co najmniej 6 miesięcy tej kary, może skorzystać z warunkowego zwolnienia z reszty kary, w oparciu o przepis art. 155 §
Rozpoczęcie odbywania kary pozbawienia wolności nie stoi na przeszkodzie ani złożeniu wniosku o warunkowe zawieszenie jej wykonania na podstawie art. 152 kkw, ani jego merytorycznemu rozpoznaniu.
Instytucja nieważności orzeczeń, określona w art. 101-104 kpk, nie ma zastosowania do postanowień wydawanych w postępowaniu wykonawczym.
Przewidziany w § 3 art. 161 k.k.w. okres 3 miesięcy, przed upływem którego nie rozpoznaje się wniosku skazanego lub jego obrońcy o warunkowe przedterminowe zwolnienie biegnie od dnia wydania przez sąd penitencjarny postanowienia o odmowie warunkowego zwolnienia. Jednak w wypadku, gdy decyzję o odmowie warunkowego zwolnienia podjął sąd odwoławczy, uwzględniając zażalenie na postanowienie o warunkowym
Przewidziana w art. 152 kkw możliwość warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności nie przekraczającej dwóch lat istnieje także wówczas, gdy co najmniej roczny okres odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności dotyczył takiej kary, której wykonanie w wyroku sąd warunkowo zawiesił, a następnie zarządził jej wykonanie, i to także w sytuacji, gdy zarządzenie wykonania kary było obligatoryjne
Zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej za przestępstwo popełnione w związku z uzależnieniem od alkoholu lub innego środka odurzającego nie uprawnia sądu orzekającego w postępowaniu wykonawczym do orzeczenia na podstawie art. 96 § 1 kk środka zabezpieczającego w postaci umieszczenia sprawcy w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego.
W sprawach zakończonych prawomocnym wyrokiem, w których kara nie została wykonana, w zakresie orzekania o warunkowym przedterminowym zwolnieniu z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, do osób odbywających kary pozbawienia wolności, stosuje się od dnia 1 września 1998 r. przepisy kodeksu karnego z dnia 6 czerwca 1997 r. (arg. ex art. 14 pkt 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające
Przez skazanie za przestępstwo popełnione w warunkach określonych w art. 60 § 1 kodeksu karnego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U. nr 95, poz. 475), rozumieć należy także wypadki skazania z zastosowaniem przy wymiarze kary art.
1. Wynikający z treści art. 4 lit. a Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzonej w Berlinie dnia 19 maja 1978 r. (Dz.U. z 1980 r., nr 8, poz. 21), warunek podwójnej karalności czynu dotyczy wszelkich typów przestępstw, a zatem również przestępstw skarbowych (w tym celnych i dewizowych). 2. Sąd państwa przejmującego
1. Sąd nie może zarządzić wykonania kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz.U. nr 64, poz. 390), jeżeli skazany w okresie próby nie wykonuje nałożonych na niego obowiązków lub uchyla się od dozoru. 2. Sądem właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie w przedmiocie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności
1. Chwilą warunkowego zwolnienia w rozumieniu art. 97 k.k. jest chwila zwolnienia z zakładu karnego. 2. Jeżeli w dacie orzekania o warunkowym przedterminowym zwolnieniu skazany przebywa na wolności, to przez chwilę warunkowego zwolnienia rozumie się datę uprawomocnienia się postanowienia o warunkowym przedterminowym zwolnieniu, chyba że postanowienie to podlega niezwłocznemu wykonaniu (art. 79