Żaden przepis ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych /Dz.U. 2000 nr 23 poz. 295/ ani rozporządzenia Ministrów Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 20 października 1972 r. w sprawie urządzania cmentarzy, prowadzenia ksiąg cmentarnych oraz chowania zmarłych /Dz.U. nr 47 poz. 299 ze zm./ nie przewiduje orzekania w formie decyzji
Skarżąca Rada Osiedla w zakreślonym przez Sąd terminie nie przedłożyła pełnomocnictwa Zarządu Miasta do wniesienia przez nią skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Brak zdolności sądowej po stronie skarżącej skutkuje odrzuceniem wniesionej przez nią skargi.
1. Stroną postępowania administracyjnego o wydanie pozwolenia na roboty budowlane na nieruchomości należącej do wspólnoty mieszkaniowej, jest wspólnota reprezentowana przez ukonstytuowany zarząd. Przewidziane poszczególnemu członkowi wspólnoty w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388 ze zm./ uprawnienie do sądowego zaskarżenia uchwały wspólnoty, nie
Ochrona interesów osób trzecich na etapie projektowania i wykonania inwestycji nie dotyczy jedynie ochrony przed negatywnym oddziaływaniem inwestycji naziemnych /obiektów budowlanych stojących na gruncie/ i nie jest wyłączona w przypadku inwestycji niewidocznych, usytuowanych w gruncie lub nad nim /art. 143 kodeksu cywilnego/.
Przepis art. 9a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ jest przepisem szczególnym w rozumieniu ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, wyłączającym właściwość kolegium i z dniem wejścia w życie tego przepisu w znowelizowanej treści. Brak przepisów przejściowych w ustawie z dnia
Ściana betonowa między sąsiednimi działkami, jeżeli nie stanowi elementu ogrodzenia między sąsiednimi działkami, to jej budowa w zależności od celu przeznaczenia podlega stosownym przepisom ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i nadzorowi organu budowlanego.
Przepisy rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 14 listopada 1995 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe /Dz.U. nr 139 poz. 686/ określają odległość gazociągu o ciśnieniu gazu nie większym niż 0,4 Mpa układanego w ziemi na 1,5 m od budynku.
1. Wolnostojące urządzenie reklamowe jest budowlą to jest obiektem budowlanym, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. "b" w związku z ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/. 2. Skoro po zgłoszeniu zamiaru zainstalowania urządzenia reklamowego właściwy organ nie podjął działań, o których mowa w art. 30 ust. 1a Prawa budowlanego, ani też stosowną decyzją
Skoro w obrocie prawnym pozostaje ostateczne postanowienie z dnia 5 sierpnia 1997 r., które zastępuje zgodę sąsiada na budowę w ostrej granicy, to jego późniejsze protesty, zgłaszane na etapie udzielenia pozwolenia na budowę nie mogą być uwzględnione.
1. Zgodnie z art. 86c ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ opłatę za usunięcie drzew i krzewów ustala się przy udzielaniu zezwolenia na ich usunięcie. Skoro jednak udzielając zezwolenia na usunięcie drzew i krzewów, nie ustalono kwoty opłaty, ograniczając się do stwierdzenia, iż opłata zostanie ustalona w odrębnej decyzji
Zarząd związku komunalnego gmin nie jest organem właściwym do stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków znajdujących się na tym gruncie, na podstawie art. 200 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/, jeżeli grunt stanowił w dniu 5 grudnia 1990 r. własność Skarbu Państwa.
To, jaki organ jest organem wyższego stopnia, a więc organem właściwym do rozpoznania odwołania, określa co do zasady przepis art. 17 Kodeksu postępowania administracyjnego. Przepis ten reguluje relacje pomiędzy organami administracji publicznej niezależnie od przedmiotu sprawy. Zgodnie z art. 17 pkt 2 Kpa w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych
1. Koszty postępowania rozgraniczającego nie mają charakteru kosztów, które w rozumieniu art. 261 par. 1 Kpa powinny być uiszczone przez stronę z góry pod rygorem zwrotu wniosku na podstawie art. 261 par. 2 Kpa. 2. Dopuszczalność żądania przez organ administracji publicznej złożenia przez stronę zaliczki na poczet kosztów postępowania /art. 262 par. 2 Kpa/ nie stwarza prawa do zwrotu wniosku o rozgraniczenie
W świetle unormowania art. 66 pkt 1 w zw. z art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obowiązek usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie stanu technicznego budynku może być nałożony na jego właściciela, a zagadnienie, kto ponosi winę za zaistniały stan rzeczy jest w tym postępowaniu obojętne.
Przed wszczęciem postępowania z urzędu organ bada swoją właściwość, nie podejmując czynności w razie wyniku negatywnego. Przy wszczęciu na żądanie stron, w razie wyniku negatywnego, przekazuje podanie do organu właściwego w sprawie /art. 65 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego/. W sytuacji, gdy w wyniku wadliwej oceny swojej działalności organ wszczął postępowanie, to jest obowiązany wówczas
Decyzje o przywróceniu poprzedniego sposobu użytkowania obiektu budowlanego wydaje się na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 lub art. 51 ust. 2 w związku z art. 71 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, zatem w takiej sytuacji ustawodawca mógł uznać, iż nie było potrzeby wymieniania w art. 83 ust. 1 przepisu art. 71 ust. 3.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta ustalającej zasady otrzymywania identyfikatorów upoważniających do bezpłatnego postoju w strefach płatnego parkowania w Warszawie.
Aprobata Spółdzielni Mieszkaniowej, czy nawet udzielenie przez Zarząd Spółdzielni zgody na wykonanie krat, nie mają znaczenia dla prawnej oceny nakazu likwidacji krat, bowiem organy Spółdzielni nie są organami państwowego nadzoru budowlanego uprawnionego do wydawania decyzji w sprawach budowlanych.
Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ stanowi, że odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.
Waloryzacji odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, ustalonego na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ dokonuje się na zasadach określonych w art. 32 ust. 3 tej ustawy i jest to sprawa odrębna od sprawy ustalenia odszkodowania.
Budownictwo mieszkaniowe to nie tylko same bloki mieszkalne, ale także ich otoczenie, a więc zieleń urządzona, chodniki, szkoły, przedszkola oraz pawilony handlowe.
Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ stanowi, że odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.
Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ stanowi, że odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.
Stosownie do art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./, odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej według stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.
