W żadnym razie organy administracji państwowej nie mają uprawnień do kwotowego ustalania ceny ani nakazywania notariuszowi, jakie z zarządzeń ma stosować odnośnie cen jednostkowych nieruchomości przy sporządzaniu aktu notarialnego. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego prawidłowe sprecyzowanie kwotowe ceny należy do kompetencji notariusza przy sporządzaniu aktu notarialnego.
Przez "opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu" należy rozumieć nie tylko fizyczne nieprzebywanie w lokalu ale zamiar opuszczenia tego lokalu i skoncentrowanie swoich spraw życiowych w innym miejscu z jednoczesnym zerwaniem wszelkich związków z lokalem dotychczasowym.
Okoliczność, że około 20 arów omawianej działki - do czasu przekazania jej do zasobów Państwowego Funduszu Ziemi - użytkowali jako ogródki działkowe pracownicy Państwowego Gospodarstwa Rolnego nie może stanowić podstawy do przyjęcia tezy, że fakt ten pozbawia dzierżawcę priorytetu określonego w par. 7 ust. 2 pkt 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w
1. Decyzją administracyjną nie jest protokół o ustaleniu szkody, ale rozstrzygnięcie w rozumieniu art. 104 par. 1 Kpa o ustaleniu wysokości odszkodowania lub odmowie przyznania odszkodowania za szkodę łowiecką. 2. Organ I instancji jest zobowiązany do wydania decyzji zarówno pozytywnej, a więc ustalającej wysokość odszkodowania jak też negatywnej, to jest odmawiającej takiego ustalenia z powodu braku
Upoważnienie do umorzenia w całości lub w części ustalonych kar pieniężnych ma charakter uznaniowy. Nie zwalnia to jednak organu od oceny całokształtu okoliczności sprawy, jak również od uzasadnienia wydanej decyzji, z której powinno wynikać, że ocena taka została dokonana.
Użycie materiałów do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako podstawy do wydania decyzji /art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze. zm./ powinno być udokumentowane w aktach sprawy przez określenie co najmniej rodzaju materiałów, stanu zaawansowania prac nad planem, zamierzonego przeznaczenia danego terenu na tle projektowanej struktury
1. Wymienienie przez organ w uzasadnieniu decyzji tylko numeracji artykułów /paragrafów, ustępów/ przepisów prawnych przyjętych za jej podstawę prawną nie spełnia warunku przytoczenia przepisów prawa, o jakim mówi art. 107 par. 3 Kpa.2. Mimo orzeczonego rozwodu i określenia przez sąd sposobu użytkowania lokalu mieszkalnego, rozwiedzeni małżonkowie, zajmujący nadal ten lokal, są jego współnajemcami
Nadkład zdejmowany przy budowie i eksploatacji kopalni odkrywkowej węgla brunatnego nie jest odpadem, za który ustala się opłaty zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6/. Przepis art. 86 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6/ nie stosuje się do składowania
Wyrażona w art. 15 Kpa zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego nie ma zastosowania do decyzji wydanych w trybie określonym w art. 36 i 38 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./. Od decyzji tych nie przysługuje więc odwołanie do organu wyższej instancji i sąd administracyjny nie jest sądem właściwym do rozpoznawania skarg na tego rodzaju
1. Rozstrzygając sprawę zgodnie z art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ w pierwszym rzędzie należy ustalić jaki był stan wody w gruncie istniejący od co najmniej 5 lat, jakiego rodzaju zmian w zakresie stosunków wodnych dokonał właściciel gruntu i czy zmiany te mogły w szkodliwy sposób oddziaływać na nieruchomości sąsiednie. 2. Brak gospodarczego
Warunkiem koniecznym do zastosowania art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ i wydania przez terenowy organ administracji państwowej decyzji o wymeldowaniu w obu sytuacjach określonych w tym przepisie, jest opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu stałego.
Możliwość zbliżenia budynku do granicy działki jest uprawnieniem, z którego można korzystać po rozpoznaniu zamierzeń zainteresowanych stron. Jest to konieczne ze względu na równość praw właścicieli sąsiednich działek, przeznaczonych do zaspokojenia ich potrzeb. Ta równość praw wynikająca z Konstytucji PRL, znajduje swe odbicie w.in. w Kodeksie postępowania administracyjnego. Zbliżenie budynku do granicy
Wycofanie ze sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi /"skreślenie" jej z wykazu/ jest odpowiednikiem /korelatem/ uprawnienia naczelnika gminy do przeznaczenia gruntów do sprzedaży osobom fizycznym. Z tego względu stanowisko w przedmiocie wycofania określonej działki ze sporządzonego wcześniej "wykazu" również nie jest decyzją administracyjną i w konsekwencji nie podlega sądowej kontroli
Jeżeli przepis ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ przewiduje stosowanie określonego nakazu, zakazu lub innego środka dyscyplinującego nie precyzując podmiotowo wobec kogo, środek taki orzec, należy w zależności od uwarunkowań faktycznych, wobec osoby odpowiedzialnej za wadliwy stan rzeczy, przy czym może nią być obok właściciela /zarządcy/ także inwestor
Prawo pierwokupu przysługuje także względem dzierżawionych państwowych nieruchomości rolnych. Dopuszczalne jest oddanie dożywotnio użytkowanej działki gruntu stanowiącej własność Państwa osobie trzeciej w dzierżawę, a taka umowa nie wymaga dla swej ważności żadnej zgody organu administracji państwowej. Prawo pierwokupu przewidziane w art. 695 par. 2 Kc przysługuje również osobie dzierżawiącej od rolnika
Samo pozostawanie strony w związku małżeńskim z synem najemcy lokalu nie przesądza o posiadaniu uprawnień przewidzianych w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/. Brak zgody najemcy lokalu na zamieszkanie w nim synowej daje podstawę do przyjęcia, że utraciła ona uprawnienia, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy.
Zasada sformułowana w art. 6 Kpa, że organy administracji państwowej działają na podstawie przepisów prawa odnosi się również do ścisłego przestrzegania terminów wyznaczonych do załatwienia spraw, określonych w art. 35 i art. 36 Kpa. Obowiązek załatwienia sprawy bez zbędnej zwłoki /art. 35 par. 1 Kpa/ pozostaje także w bezpośrednim związku z dyrektywami zawartymi w art. 7 i art. 8 Kpa, że organy administracji
Organ odwoławczy winien ustosunkować się do wszystkich podniesionych w odwołaniu zarzutów zgodnie z wymogami określonymi w art. 107 par. 3 Kpa przez wskazanie faktów, które uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł, oraz przyczyn, dla których odmówił innym dowodom wiarygodności i mocy dowodowej a także przyczyn, dla których wnioskowanych dowodów nie przeprowadził i dlaczego nie uznał zasadności
Utrzymanie w mocy decyzji organu I instancji oznacza w szczególności utrzymanie w mocy jej podstawowego, koniecznego elementu, jakim jest rozstrzygnięcie. W rozstrzygnięciu /osnowie/ decyzji zostaje bowiem wyrażona wola organu administracji załatwiającego sprawę w tej formie. O ile może być wydana decyzja bez uzasadnienia /np. decyzja uwzględniająca żądanie strony/, to nie można wydać decyzji bez rozstrzygnięcia
1. Przepis art. 216 Kpa stanowi podstawę do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego tylko w wypadku, gdy w ustalonym w przepisach prawa terminie organ administracji państwowej nie wydał decyzji. 2. Jeżeli organ administracji państwowej, który skargę w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uznał za bezzasadną i jej bezzasadność wykazał w uzasadnieniu, skorzystał z możliwości załatwienia
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego oddalający skargę oznacza jedynie, że w ocenie Sądu zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu zobowiązującym Sąd do jej uchylenia bądź stwierdzenia nieważności, nie wyłącza natomiast możliwości skorzystania przez organ administracji, który wydał decyzję, bądź przez organ wyższego stopnia, zmiany tej decyzji w trybie art. 154 lub art. 155 Kpa, jeżeli zachodzą
Użyte w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /Dz.U. nr 17 poz. 71 ze zm./, określenie "władanie Państwa" i "objęcie przez Państwo we władanie" nieruchomości, może oznaczać jedynie działanie prawne, a więc objęcie nieruchomości we władanie zgodnie
1. Jeżeli organ chce się powołać na szczegółowe fakty historyczne np. organizacje różnych jednostek wojskowych w 1939 r., a także ich dyslokację, to musi je udokumentować, albo powołując /cytując/ odpowiednią literaturę wojskowo-historyczną albo korzystając z biegłego. 2. Nie odpowiada przymiotowi dowodu notatka nie wiadomo przez kogo podpisana i na jakiej wiedzy oparta.
