1. Podstawą do ustalenia rozwiązań urbanistycznych i architektoniczno-budowlanych w planie realizacyjnym jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub wyznaczenie terenów budowlanych na podstawie przepisów o terenach budowlanych /art. 21 ust. 1 ustawy - Prawo budowlane/. 2. Na obszarach, dla których nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego /wyznaczenia terenów budowlanych/
Podpisanie decyzji administracyjnej bez podania imienia, nazwiska i stanowiska służbowego, z którego wynikałoby upoważnienie do jej wydania, przesądza o istotnej wadzie tej decyzji.
Osoba, która wykonuje usługi na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 1989 r. w sprawie wykonywania działalności usługowej przez emerytów i rencistów /Dz.U. nr 13 poz. 87/ nie ma tytułu do uzyskania przydziału lokalu użytkowego na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.
1. Stanowisko organu II instancji wyrażone w decyzji, według którego wykonanie obowiązku meldunkowego w miejscu pobytu czasowego stoi na przeszkodzie w uwzględnieniu wniosku o wymeldowanie na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach wymienionej ustawy. Cytowany przepis
1. W myśl par. 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie wykonywania obowiązku meldunkowego i prowadzenia ewidencji ludności /Dz.U. nr 32 poz. 176/ przy zameldowaniu na pobyt czasowy ponad dwa miesiące należy zgłosić odpowiednie dane wymienione w par. 7 rozporządzenia, adres miejsca pobytu stałego i czasowego oraz podać zamierzony czas trwania pobytu i
Usunięcie drzew i krzewów z terenu projektowanej budowy osiedla mieszkaniowego w związku z usytuowaniem - w miejscu istniejących zespołów roślinności - budynków mieszkalnych i innych obiektów służących realizacji budowy, nie może być uznane za usunięcie drzew i krzewów w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi /art. 48 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska
1. Paragraf 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1982 r. w sprawie upoważnienia organów administracji państwowej do ustalania niektórych cen urzędowych i marż handlowych urzędowych oraz określania zasad ustalania cen regulowanych /Dz.U. nr 18 poz. 134 ze zm./ nie mógł stanowić podstawy do określenia zasad pobierania opłat za świadczenia udzielane przez uspołecznione zakłady pomocy
1. Zarówno ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. nr 7 poz. 52/ jak i kolejne rozporządzenia Rady Ministrów upoważniają Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej do ustalania wysokości odpłatności za pobyt w uspołecznionym zakładzie pomocy społecznej, ale nie upoważniają go do ustalania osób mających ponieść tę odpłatność ani do wysokości w jakich osoby te mają partycypować w kosztach pobytu w
Jeżeli organ, który wydał decyzję zaskarżoną odwołaniem, uzna, że odwołanie tylko w części zasługuje na uwzględnienie, nie może zmienić lub uchylić swej decyzji na podstawie art. 132 Kpa, lecz jest obowiązany odwołanie wraz z aktami sprawy przesłać organowi odwoławczemu.
1. Decyzja administracyjna załatwia sprawę indywidualną. Oznacza to, że organ załatwiający sprawę ma obowiązek rozpatrzeć wszystkie okoliczności dotyczące tej sprawy, a w uzasadnieniu faktycznym decyzji odmownej wskazać fakty, które uznał za udowodnione, dowody, na których się oparł, przyczyny z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. W uzasadnieniu prawnym organ powinien
Polski Kodeks postępowania administracyjnego odrzucając zasadę "ignorantia iuris nocet", nakazuje pouczać stronę o przysługujących jej prawach, a zatem niedopełnienie przez organ obowiązku pouczenia strony, należy traktować jako takie naruszenie prawa, które miało wpływ na wynik sprawy.
Organ administracji państwowej nie może pozbawić strony udziału w postępowaniu administracyjnym, na przykład z uzasadnieniem, że jej udział w przeprowadzeniu dowodu nie jest konieczny.
Przyczyna określona w art. 145 par. 1 Kpa należy do grupy przyczyn które istniały przed wydaniem decyzji, a mianowicie ujawnienie nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji, nie znanych organowi, który wydał decyzję. Jeżeli organ administracji państwowej wznowił postępowanie na podstawie okoliczności mu znanych w dniu wydania decyzji bądź też okoliczności
Możliwość uzyskania przez kandydatów na I rok studiów, pochodzenia robotniczego lub chłopskiego, punktów dodatkowych za pochodzenie społeczne, przewidziane w par. 2 ust. 3 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 27 grudnia 1982 r. w sprawie określenia zakresu egzaminu wstępnego na I rok studiów w akademiach medycznych oraz zasad przyznawania punktów dodatkowych w 1983 r. /nie opublikowanego
1. Przez opuszczenie lokalu rozumie się nie tylko dobrowolne wyprowadzenie się z dotychczasowego miejsca pobytu stałego, ale także pozostawienie tego miejsca pobytu w drodze postępowania egzekucyjnego. 2. Uchylenie decyzji administracyjnej w przedmiocie przydziału zastępczego pomieszczenia mieszkalnego nie jest równoznaczne z ponownym nabyciem praw do lokalu, z którego następuje eksmisja.
Wzruszenie ostatecznej decyzji administracyjnej organu pierwszej instancji w trybie odwoławczym, nadto bez uprzedniego wniesienia odwołania przez stronę postępowania, stanowi rażące naruszenie przepisów art. 138 i art. 16 par. 1 Kpa i skutkuje stwierdzenie nieważności takiej wadliwej decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
1. Jeżeli obowiązujący ogólny miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przeznacza teren na cele budownictwa mieszkaniowego bez bliższego określenia rodzaju tego budownictwa, to w świetle art. 54 ust. 5 w związku z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ brak jest podstaw do odmowy udzielenia pozwolenia na rozbudowę budynku mieszkalnego
Skoro pracownik nie posiada decyzji kierownika zakładu pracy o przydziale mieszkania funkcyjnego, przepisy par. 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników lasów państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 328/ nie stanowią podstawy do zameldowania go na pobyt stały w tym mieszkaniu. Przepisy te stwarzają jedynie uprawnienia do uzyskania takiej decyzji.
Żądanie powtórzenia w postępowaniu podatkowym wszystkich uprzednio przeprowadzonych dowodów byłoby niecelowe, naruszające zasadę szybkości i prostoty postępowania wyrażonej w art. 12 par. 1 Kpa. Kodeks postępowania administracyjnego nie zawiera przepisu bezpośrednio upoważniającego organ do wykorzystania jako dowodu protokołu przesłuchania świadka, sporządzonego w odrębnym postępowaniu, to jednak takie
Pomieszczenie nie nadające się do zamieszkania ze względu na stan techniczny nie może być przydzielone jako zastępcze pomieszczenie mieszkalne, choćby nawet osoba ubiegająca się o przydział nie kwestionowała jego przydatności na taki cel.
1. Samowolne wprowadzenie zmian do projektu w tych jego elementach, które są dołączone do wniosku o pozwolenie na budowę, prowadzi do wykonywania robót w sposób odbiegający od ustaleń i warunków określonych w udzielonym pozwoleniu. 2. Żądanie naprawienia szkody spowodowanej działaniami właściciela zakłócającymi normalne korzystanie z sąsiedniej nieruchomości /art. 144 Kc/ jest roszczeniem cywilnym
Naczelny Sąd Administracyjny nie rozpoznaje skarg na decyzje organów administracji państwowej, co do ich celowości, słuszności lub sprawiedliwości, lecz tylko i wyłącznie bada te decyzje pod względem legalności czy dana decyzja jest zgodna z prawem. W myśl art. 196 par. 1 Kpa decyzja organu administracji państwowej może być zaskarżona do sądu administracyjnego z powodu jej niezgodności z prawem.
