Pojęcie "drogi publicznej" dla potrzeb ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ rozumieć należy według przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./.
Skoro przepisów kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do decyzji z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /t.j. Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80 ze zm./, to tym bardziej przepisy te nie mają zastosowania do porozumienia, które organ założycielski ma obowiązek uzyskać z Ministerstwem Finansów, bądź też z dyrektorem izby skarbowej /por. art. 74 cyt.
Przepisów postępowania administracyjnego nie stosuje się w sprawach karnych skarbowych /art. 3 par. 1 Kpa/. Z tej przyczyny orzeczenia podejmowane w takim postępowaniu nie mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego /vide art. 16 par. 2, art. 196 par. 1 i par. 3 Kpa/.
Przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie zawiera ograniczenia czasowego odnośnie przeprowadzenia wywłaszczenia. W tej sytuacji zwrotowi w oparciu o wymieniony przepis podlegają także nieruchomości, które zostały wywłaszczone decyzją administracyjną wydaną pod rządami ustaw i innych aktów
Przepisy art. 196 par. 3 Kpa nie przewidują skargi na postanowienie w sprawie umorzenia lub odmowy umorzenia kosztów postępowania egzekucyjnego. Błędne pouczenie przez izbę skarbową o możliwości zaskarżenia jej postanowienia nie rodzi skutków prawnych. Organ podatkowy nie może bowiem stwarzać stronie uprawnień procesowych, które nie wynikają z ustawy, tak jak przez popełnienie błędu nie mógłby jej
Brak zgody osoby występującej o zwrot wywłaszczonej nieruchomości na zwrot zrewaloryzowanego odszkodowania nie może być utożsamiany z wycofaniem wniosku o zwrot nieruchomości.
Komunalizacja z mocy prawa może dotyczyć tylko mienia położonego w granicach administracyjnych gminy. Także przekazanie gminie mienia ogólnonarodowego na podstawie przepisu art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ może dotyczyć tylko mienia położonego na jej terenie.
Kwestia skutków finansowych ewentualnej decyzji stwierdzającej wydanie kwestionowanego orzeczenia o ustanowieniu przymusowego zarządu z naruszeniem prawa nie może usprawiedliwiać zwłoki organu administracji w wydaniu decyzji w takiej sprawie.
Odprawa wypłacona na podstawie ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela nie stanowi odszkodowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, wolnego od podatku.
Uznający się za niewłaściwy organ, który otrzymał wniosek o pomoc społeczną jest zobowiązany wskazać organ właściwy do określenia pomocy i tam przesłać sprawę do załatwienia. W sprawach o świadczenia z pomocy społecznej należy kierować się przede wszystkim dobrem osób korzystających z tej pomocy /art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej - t.j. Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60/.
Datą decydującą o sposobie obliczenia podstawy wymiaru emerytury lub renty jest data zgłoszenia wniosku o te świadczenia.
Data nabycia prawa do świadczeń przewidzianych w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.) jest związana z datą złożenia wniosku o te świadczenia (art. 99 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), a nie
Jednym z warunków niezbędnych do przekazanie gminie na własność gruntów na podstawie przepisu art. 14 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ jest wniosek gminy oparty na uchwale rady gminy, podjętej stosownie do przepisu art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o
Artykuł 11 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, w przeciwieństwie do jej art. 5, nie posługuje się formułą przynależności mienia, lecz przyjmuje kryterium funkcji organu. Bez znaczenia zatem jest w rozumieniu tego przepisu to, pod jakim tytułem prawnym państwowe jednostki
Zarządzenia i inne akty organu założycielskiego skierowane do przedsiębiorstwa państwowego nie mają charakteru decyzji administracyjnych i nie stosuje się do nich przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.
1. Zgodnie z uchwałą 7 sędziów z dnia 18 grudnia 1992 r. sygnatura akt III AZP 25/92 /OSNCP 1993 z. 5 poz. 68/ grunty zajęte na ośrodek wczasowy przedsiębiorstwa państwowego, który jest wykorzystywany sezonowo, są gruntami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 4 lit. "a" ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 12 poz. 50
1. Użyte w art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ sformułowanie, że organ "może" orzec o wygaśnięciu zarządu oznacza, że podjęcie rozstrzygnięcia w takiej sprawie leży w sferze uznania administracyjnego. 2. Wydana na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 powyższej ustawy decyzja o wygaśnięciu zarządu lub użytkowania
Związana z transformacją ustrojową państwa zmiana w zatrudnieniu dotychczasowych funkcjonariuszy państwowych, polegająca na zmianie podstawy prawnej zatrudnienia czy też na zmianie nazwy albo podporządkowania, przy zachowaniu zarówno struktury jednostki państwowej jak i ciągłości służby funkcjonariuszy a także zajmowanego stanowiska, nie może być uznana za nowe zatrudnienie uzasadniające roszczenie
Organ administracji, który na wniosek poprzedniego właściciela lub jego następcy prawnego wszczął postępowanie w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, stwierdzając w toku postępowania dowodowego, że istnieją przewidziane w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ przesłanki zwrotu wywłaszczonej
Nie jest dopuszczalne i prawnie uzasadnione powoływanie się na decyzję lokalizacyjną jako na wyłączną przesłankę odmowy zwrotu nieruchomości /art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ w sytuacji, gdy nieruchomość od wielu lat nie była wykorzystywana na cel dla którego została wywłaszczona zaś decyzja lokalizacyjna
Przepis art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ jak również żaden inny przepis obowiązującego prawa materialnego nie daje podstawy do wydania decyzji administracyjnej o zwrocie nieruchomości, która przeszła na rzecz Państwa w myśl dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości
Pod pojęciem niepodatkowych należności budżetowych, użytym w art. 20 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./, mieszczą się wyłącznie należności publicznoprawne - przepis ten jest bowiem konkretyzacją deklaracji zapowiedzianej przez ustawodawcę w art. 181a par. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr
