Organ administracji państwowej orzekający w sprawie zmiany nazwiska w trybie przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ winien mieć na uwadze także prewencyjną ochronę nazwisk zagwarantowaną przepisami art. 23 i art. 24 Kc. Nie można bowiem wykluczyć dochodzenia roszczenia cywilnego w postępowaniu sądowym o ile będzie ono oparte na faktach i okolicznościach
Wniosek osoby fizycznej o rozwiązanie przez organ administracji umowy z użytkownikiem wieczystym działki budowlanej i o ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz wnioskodawcy, będącego osobą faktycznie władającą tą działką, ma charakter roszczenia cywilnoprawnego /art. 231 par. 1 Kc/ i jego rozpoznanie należy do właściwości sądów powszechnych. Nie można więc z wniosku tej osoby wszcząć postępowania
Do rozstrzygania sporów co do wysokości roszczeń związanych z rozliczeniem z tytułu rozwiązania umowy użytkowania wieczystego przed upływem okresu, na który prawo to zostało ustanowione, właściwe są sądy powszechne /art. 1 art. 2 par. 1 Kpc/, a nie organy administracji.
Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntu państwowego, chociaż jest wymierzana decyzją administracyjną /art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99/, jest świadczeniem okresowym w rozumieniu art. 118 zdanie drugie Kc i ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym stała się wymagalna /art. 120 par
1. Organ administracji ma obowiązek wykazać w uzasadnieniu decyzji ustalającej opłatę roczną z tytułu zarządu nieruchomością /lub w załączniku do tej decyzji/, za pomocą jakich obliczeń doszedł do ustalenia wysokości tej opłaty i jakie przepisy prawa uprawniały go do takiej - a nie innej - metody obliczenia. 2. Fakt, że w par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie
1. Ta sama nieruchomość nie może jednocześnie być przedmiotem własności osoby fizycznej i przedmiotem użytkowania wieczystego. 2. Zniesienie współwłasności nieruchomości osoby fizycznej ze Skarbem Państwa jest regulowane przepisami art. 210-212 Kc i nie może być przedmiotem orzekania organów administracji państwowej.
