Dokumenty wydane przez urząd skarbowy na podstawie par. 10 ust. 1 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 16 listopada 1982 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania wartości wkładów inwestycyjnych zagranicznych podmiotów gospodarczych działających w zakresie drobnej wytwórczości oraz nadwyżki wpływów z eksportu nad wydatkami na import /M.P. nr 27 poz. 240 ze zm./ są zaświadczeniami, na które przysługuje
1. Wykładnia gramatyczna art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/, wskazuje, że przepis ten obejmuje wyłącznie "n o w e" wnioski złożone jeszcze pod rządami ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./, związane z wydaniem zezwolenia na utworzenie spółki,
Przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./, który określa zakres zwolnień od cła, zachowanych następnie przez art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./, nie uzależnia zwolnienia od cła przywozowego nabytych przez spółkę
Skoro przepis par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów /Dz.U. nr 25 poz. 119 ze zm./ ustanawia jedyny wyjątek od zasady, to jak każde rozwiązanie wyjątkowe musi być stosowany ściśle. Nie może być stosowany jako wskazówka
Przesłanki odmowy udzielenia koncesji /art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ mogą stanowić podstawę odmowy wydania promesy koncesji /art. 23 tej ustawy/.
W świetle przepisów art. 68 ust. 3 i 4 w związku z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, utrzymywanie wpisu na listę adwokatów bez wyznaczenia siedziby dla wykonywania zawodu adwokata z powodu pozostawania w stosunku pracy, dopuszczalne jest tylko do czasu zgłoszenia przez zainteresowanego adwokata wniosku o wyznaczenie siedziby w związku z
Przepisem art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ ustawodawca zdecydował zamknąć ostatecznie z mocy samego prawa, wszystkie dotychczasowe spory administracyjne na tle uwłaszczeń dokonanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw
Praca w gospodarstwie rolnym rodziców przypadająca przed 1 stycznia 1983 r. może być wliczona do pracowniczego stażu pracy pod warunkiem bezpośredniego objęcia tego gospodarstwa i rozpoczęcia jego prowadzenia osobiście. Wliczenia takiego dokonują zakłady pracy swoim pracownikom od dnia 1 stycznia 1991 r. /art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie
Przy ponownym wpisie na listę adwokatów w sytuacji przewidzianej w art. 75 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ nie stosuje się karencji, łączącej się z wyznaczeniem siedziby wykonywania zawodu, określonej w art. 67 cytowanej ustawy.
Dochodzenie w drodze sądowej uznania bezskuteczności wypowiedzenia udziału w dwuosobowej spółce cywilnej nie stanowi przeszkody do wykreślenia spółki z ewidencji działalności gospodarczej.
1. Nie zgłoszenie przez spółkę działającą na podstawie koncesji zmian o stanie faktycznym i prawnym rażąco uchybia warunkom wykonywania działalności gospodarczej /art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ i wypełnia dyspozycję art. 22a ust. 1 pkt 2 podanej ustawy. 2. Posługiwanie się przez osoby zatrudnione przez spółkę przy wykonywaniu
Przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej mają zastosowanie do wszystkich podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o jakiej mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy i to niezależnie od czasu ich powstania i prawnej formuły organizacyjnej.
Skoro podatnik nie zaewidencjonował w księdze podatkowej faktu sprzedaży towarów, organ podatkowy zasadnie uznał tę księgę za nierzetelną. To zaś stanowi podstawę do orzeczenia z mocy par. 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej
Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ zwolnieniu od podatku dochodowego podlega dochód spółki. Zwolnienie to ma charakter podmiotowy, gdyż dotyczy całego dochodu osiąganego przez dany podmiot. Nie jest zatem rzeczą organu podatkowego badanie z jakiej działalności spółka osiągnęła poszczególne
Zezwolenie na utworzenie spółki wydane z zastrzeżeniem dopełnienia przez stronę określonego warunku /art. 5 ust. 1 i 4 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych - Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ - uzyskania osobowości prawnej w określonym terminie - stanowi tzw. decyzją warunkową i nie dopełnienie tego warunku powoduje sytuację
W ramach umowy spółki jeden z jej uczestników nie może składać - bez upoważnienia ze strony drugiego - w sposób wywołujący skutki prawne - oświadczeń woli zmierzających do wykreślenia z ewidencji prowadzenia działalności gospodarczej swego wspólnika, o ile nie zachodzą przesłanki z art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./.
Powoływanie się /przy rozpatrywaniu wniosku o wykonywanie zawodu indywidualnie/ na plan rozmieszczenia zespołów adwokackich, adwokatów i aplikantów w odniesieniu do adwokata wpisanego już na listę adwokatów z precyzyjnym określeniem siedziby wykonywania zawodu stanowi naruszenie przepisów art. 4 ust. 3 w związku z art. 58 pkt 7 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124
1. Każdy przypadek prowadzenia na gruntach komunalnych handlu w formach określonych w art. 1 ust. 1 dekretu z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312 ze zm./ jest targiem w rozumieniu art. 3 tego dekretu i w sytuacji, gdy handel taki prowadzony jest poza targowiskiem, zlokalizowanym w trybie art. 5 dekretu stanowi wykroczenie z art. 12 ust. 1 dekretu. 2. Opłata targowa
Przez zniewagę w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. nr 19, poz. 145) należy rozumieć wyłącznie przestępstwo z art. 181 § 1 k.k.
1. Gdy w dniu wydania decyzji ostatecznej o wykreśleniu spółki cywilnej z ewidencji działalności gospodarczej umowa spółki była już rozwiązana, organ ewidencyjny na zasadzie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ orzeka o wykreśleniu spółki z ewidencji i zgodnie z art. 80 Kpa - na podstawie oświadczeń wspólników - określa termin
Osoba, która na rozpoczęła działalności we wskazanym przez siebie terminie albo ją okresowo przerwała bądź jej też zaniechała, ma obowiązek zgłosić o tym organowi rejestrowemu. Samo niepłacenie przez podmiot gospodarczy podatków, składek na ZUS lub innych świadczeń i opłat nie oznacza, że nie prowadzi on faktycznie działalności gospodarczej. Okoliczności te mogą mieć znaczenie przy ustaleniu, że dana
Plan rozmieszczenia adwokatów ogranicza nie tylko ich liczbę w danej miejscowości, gdy pracują w zespołach adwokackich, ale także kiedy wykonują zawód indywidualnie. Zgodnie z art. 58 pkt 7 ustawy - Prawo o adwokaturze Naczelna Rada Adwokacka ma obowiązek ustalać w porozumieniu z ministrem sprawiedliwości plan rozmieszczenia zespołów adwokackich. Wyznaczenie siedziby adwokatów może nastąpić tylko z
Osoba, która uzyskała wpis do ewidencji działalności gospodarczej w trybie określonym w art. 15 i 16 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. nr 41, poz. 324 z późn. zm.), lecz działalności tej faktycznie nie podjęła w okresie, w którym była zarejestrowana jako bezrobotna, nie traci statusu bezrobotnego, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. e ustawy z dnia 16 października
Zastosowanie art. 156 par. 2 Kpa może odnosić się także tylko do tej części decyzji, wydanej z rażącym naruszeniem prawa, w której do konkretnych części nieruchomości nastąpiły nieodwracalne skutki prawne. Jeśli w części nieruchomości przejętej na cele reformy rolnej skutki takie nie nastąpiły, miałby w tej części zastosowanie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
