Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 grudnia 2023 r., sygn. III SA/Kr 989/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Michna Sędzia WSA Jakub Makuch (spr.) Asesor WSA Marta Kisielowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 7 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi S. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 6 kwietnia 2023 r., znak SKO.ŚR/4111/1570/2022 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie decyzją z dnia 6 kwietnia 2023 r., znak: SKO.ŚR/4111/1570/2022, działając na podstawie art. 17 ust. 1 i 4 oraz art. 24 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2023 poz. 390 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania S. T. (dalej "skarżący") od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Myślenice z dnia 12 grudnia 2022 r., znak: ŚR.I.5020.408.11946.2022, odmawiającej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką K. T. – utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

Powyższa decyzja zapadła w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia 21 czerwca 2022 r., znak: ŚR.I.5020.280.11946.2022, wydaną na podstawie art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 615) Burmistrz Miasta i Gminy Myślenice odmówił przyznania skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką z uwagi na brak związku przyczynowo-skutkowego między rezygnacją z zatrudnienia (2010 r.) a sprawowaną opieką (niezdolność do samodzielnej egzystencji od 2019 r.) oraz powstanie niepełnosprawności u matki wnioskodawcy później niż wymaga tego art. 17 ust. 1b u.ś.r.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie decyzją z dnia 8 września 2022 r., znak: SKO.ŚR/4111/904/2022, po rozpatrzeniu odwołania skarżącego , orzekło kasatoryjnie. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wytknął pominięcie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. (sygn. akt K 38/13). Następnie organ odwoławczy wskazał, że w aktach sprawy brak jest informacji o sytuacji rodzinnej wnioskodawcy i jego matki, a zwłaszcza o tym, czy istnieją inne, spokrewnione w linii prostej osoby, które mogłyby podjąć się sprawowania opieki lub ją zapewnić. Nie wiadomo, kim jest osoba, której rachunek bankowy wskazał wnioskodawca, ani ile dzieci i wnuków ma matka wnioskodawcy. Dla należytego wykazania, że wnioskodawca jest jedyną osobą zdolną do realizowania opieki i tym samym zmuszoną do rezygnacji z pracy zarobkowej, należy wezwać go do złożenia dodatkowych wyjaśnień. Po wskazaniu adresów zamieszkania dzieci i wnuków matki wnioskodawcy należy wezwać je do przedstawienia własnej sytuacji finansowej i życiowej, w tym do złożenia dokumentacji określającej możliwości finansowe. Na tej podstawie trzeba ocenić możliwość współudziału tych osób w opiece, pamiętając przy tym, że ani brak chęci sprawowania opieki po stronie pozostałych osób objętych obowiązkiem alimentacyjnym, ani chęć wnioskodawcy sprawowania opieki z pominięciem tych osób, nie stanowią podstawy do przyznania świadczenia. Dalej organ odwoławczy wskazał, że stanowisko organu pierwszej instancji co do braku związku przyczynowo-skutkowego nie zostało właściwie uzasadnione, albowiem nie można z góry na podstawie zestawienia dat (2010 r. i 2019 r.) stwierdzić braku takiego związku. Wobec tego należy zbadać, czy rezygnacja wnioskodawcy z zatrudnienia była skorelowana ze znacznym pogorszeniem stanu zdrowia jego matki, i w tym zakresie wezwać wnioskodawcę do wyjaśnień. Przedłożony przez niego formularz "P45 Part 1A – Details of employee leaving work" ani żaden inny dokument nie pozwala na ustalenie okoliczności rozwiązania stosunku pracy. Co prawda organ pierwszej instancji poinformował wnioskodawcę, że na podstawie przedłożonych dokumentów nie ma możliwości ustalenia związku przyczynowo-skutkowego, jednakże wezwanie do przedłożenia dodatkowych dowodów było zbyt ogólne.