Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Gd 591/23

Kombatanci

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Diana Trzcińska Asesor WSA Wojciech Wycichowski (spr.) po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi U. J. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 19 czerwca 2023 r., nr DSE2-K0218-WT20513-12/23 w przedmiocie przyznania uprawnień dla wdowy po kombatancie 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącej U. J. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Wnioskiem z 19 listopada 2021 r. U. J. (dalej: "Wnioskodawczyni", "Strona", "Skarżąca") wystąpiła do Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej: "Organ", "Szef Urzędu") o wydanie zaświadczenia

o uprawnieniach do ulg i świadczeń przysługujących wdowom - emerytom lub rencistom po kombatantach i osobach uprawnionych, po mężu S. J. Do wniosku załączono kopię legitymacji członkowskiej S. J. wydanej przez Stowarzyszenie Polaków Represjonowanych przez III Rzeszę, z której wynika, że był on deportowany na prace przymusowe rodziców do miejscowości Schachendorf Kreis Oberwart w okresie od 10 marca 1944 r. do 25 kwietnia 1945 r.

Decyzją z 24 stycznia 2022 r. Szef Urzędu, na podstawie art. 22 ust. 1 i 2 w zw.

z art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2021 r., poz. 1858) - dalej: "ustawa o kombatantach", odmówił Stronie przyznania uprawnienia przysługującego wdowom lub wdowcom - emerytom i rencistom oraz osobom pobierającym uposażenie

w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinne pozostałym po kombatantach.

W uzasadnieniu Organ wskazał, że mąż Wnioskodawczyni nie posiadał uprawnień kombatanckich określonych w przepisach ustawy o kombatantach. Szef Urzędu przyznał, że S. J. pracował przymusowo na rzecz III Rzeszy, lecz okoliczność ta nie stanowi przesłanki do przyznania uprawnień kombatanckich. Podkreślono, że organ wydający decyzję nie jest uprawniony do czynienia samodzielnych ustaleń odnośnie do tego, jakie tytuły uprawniają do przyznania uprawnień przewidzianych w ustawie; uregulowanie ustawowe wyklucza możliwość dowolnego interpretowania przepisów ustawy. Organ wskazał, że postanowienia art. 1-4 ustawy o kombatantach enumeratywnie wyliczają okoliczności, które mogą być uznane za działalność kombatancką lub działalność z nią równoważną oraz kategorie represji uzasadniające przyznanie uprawnień kombatanckich.