Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Gd 882/23

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Joanna Zdzienicka- Wiśniewska, Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant Specjalista Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi P.Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 20 lipca 2017 r. nr 2201-IEW-2.4253.398-405.2017 w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do sierpnia 2014 r. i zabezpieczenia jej na majątku podatnika oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 lipca 2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor), po rozpatrzeniu odwołania P.Z. (dalej: Skarżący), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 10 lutego 2017 r. w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do sierpnia 2014 r., a także zobowiązań wynikających z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) oraz orzekającej o zabezpieczeniu na majątku P. Z. wykonania tych zobowiązań.

Dyrektor wskazał, że podatnik w ramach prowadzonej działalności za kontrolowany okres dokonał odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez: P., A. sp. z o.o., M. sp. z o.o., P1 sp. z o.o., F., Z. sp. z o.o., P2 S.A., C. sp. z o.o., które nie dokumentowały faktycznie przeprowadzonych transakcji. Ponadto ustalono, że podatnik wystawiał na rzecz A1 sp. z o.o., I. sp. z o.o., P., P1 S.A., A.., N. S.A., A1 S.A., P1 S.A., S.s.c. faktury VAT obejmujące towary pochodzące z zakwestionowanych faktur zakupu, czym zawyżono podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego.

Mając na uwadze treść art. 33 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), organ stwierdził, że strona pomimo wezwania nie złożyła oświadczenia o posiadanych nieruchomościach oraz prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem hipoteki przymusowej i rzeczach ruchomych oraz zbywalnych prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem zastawu skarbowego. Dodatkowo organ wskazał, że skarżący wyzbył się posiadanych nieruchomości oraz środków pieniężnych, a analiza jego sytuacji finansowej poddaje w wątpliwość możliwość wykonania przyszłych zobowiązań w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za zwłokę w przybliżeniu wynoszących 18.950.908 zł.