Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 7 listopada 2023 r., sygn. I SA/Wr 248/23

Podatkowe postępowanie; Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Horobiowski (sprawozdawca),, Sędziowie: Sędzia WSA Tadeusz Haberka,, Asesor WSA Iwona Solatycka,, po rozpoznaniu w Wydziale I, na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym, w dniu 7 listopada 2023 r., sprawy ze skargi: P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 2 lutego 2023 r. nr 0201-IEW1.4250.2.2022.DL w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2016 r.: postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

1.1. W dniu 13 marca 2023 r. (data wniesienia drogą elektroniczną) P. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: Strona, Spółka, Skarżąca), działając przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego S. M. (dalej: Radca prawny, Pełnomocnik), wniosło – datowaną również na dzień 13 marca 2023 r. – skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: DIAS, organ odwoławczy) z dnia 2 lutego 2023 r. nr 0201-IEW1.4250.2.2022.DL (dalej: zaskarżone postanowienie) utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wałbrzychu (dalej: NUS, organ I instancji) z dnia 25 października 2022 r., nr 0222-SEW.4250.2.2022 o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji organu I instancji z dnia 3 października 2022 r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania Spółki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT) za 2016 r. (dalej: decyzja wymiarowa).

W skardze wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz poprzedzającego go postanowienia NUS z dnia 25 października 2022 r. nr 0222-SEW.4250.2.2022, przy czym datę wydania postanowienia organu I instancji omyłkowo określono jako 25 listopada 2022 r.

W uzasadnieniu wskazano, że – jak wynika z chronologicznego biegu czynności w czasie, w terminie do uzupełnienia braków formalnych przedłożono stosowne pełnomocnictwo do reprezentowania Spółki przed DIAS we Wrocławiu przez Radcę prawnego, który zarzucił, że DIAS doręczył zaskarżone postanowienie Spółce, informując Pełnomocnika, że realizuje taki obowiązek wobec wpływu pełnomocnictwa do organu odwoławczego w dniu wysyłki kwestionowanego aktu. Tymczasem – jak argumentowano w skardze – doręczony Pełnomocnikowi w dniu 21 lutego 2023 r. – egzemplarz postanowienia nie spełniał wymogów minimalnych dla indywidualnego aktu administracyjnego, ponieważ nie posiadał cech trwałości oraz podpisu osoby upoważnionej. Jak bowiem podkreślono, doręczone postanowienie było edytowalne i można dowolnie ingerować w jego treść (wpisywać "co się chce"). Z tego względu powinno być ono wyeliminowane z obrotu prawnego jako nieposiadające waloru oryginalności oraz weryfikowalności podpisu elektronicznego. Wzmianka zawarta na treści dokumentu nie mogła być uznana za podpis elektroniczny, skoro możliwa była dowolna zmiana jej treści.