Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 listopada 2023 r., sygn. II SA/Ol 786/23

Inne

Dnia 16 listopada 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2023 roku sprawy ze skargi J. B. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...], nr [...] w przedmiocie potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 17 stycznia Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej: "Szef Urzędu", "organ") odmówił J.B. (dalej: "skarżący") potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w rozpoznawanej sprawie jedyną udowodnioną okolicznością był udział skarżącego w tworzeniu Partii A (dalej: "P.") od maja 1989 r. Skarżący nie spełnił więc wymogu 12 miesięcy prowadzenia działalności zagrożonej odpowiedzialnością karną, przewidzianego w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 388) – dalej jako: "u.d.o.a.". Szef Urzędu zaznaczył, że przyjmując, iż wnioskodawca zakładał tę partię w grudniu 1988 r., to także w tym wypadku działalności w jej ramach nie prowadził łącznie 12 miesięcy. Nie udowodnił bowiem konsultacji politycznych z siłami opozycyjnymi w latach 1985 - 1988. Organ ocenił, że nawet takie działania trudno byłoby uznać za działalność zagrożoną odpowiedzialnością karną, skoro mająca powstać w wyniku tych konsultacji partia miała być zaakceptowana przez władze komunistyczne. Wnioskodawca nie udowodnił też zatrzymań, rewizji i nieprzyjemności w miejscu pracy, niezależnie od faktu, czy możliwe jest uznanie ich za represje w rozumieniu ustawy. Zaznaczył, że w materiałach archiwalnych IPN nie ma dowodu na działalność antykomunistyczną na rzecz odzyskania przez Polskę suwerenności i niepodległości lub respektowania w Polsce politycznych praw człowieka. Wnioskodawca nie wykazał się też żadnym wystąpieniem wolnościowym na rzecz odzyskania przez Polskę suwerenności i niepodległości lub respektowania w Polsce politycznych praw człowieka.