Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 listopada 2023 r., sygn. II SA/Kr 1030/23

Wodne prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magda Froncisz Sędziowie: WSA Małgorzata Łoboz (spr.) WSA Mirosław Bator Protokolant: starszy referent sądowy Kamila Maśloch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2023 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w T. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia 13 czerwca 2023 r., znak:KR.RUO.4701.27.2023 w przedmiocie określenia opłaty zmiennej za pobór wód podziemnych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie na rzecz strony skarżącej T. Sp. z o.o. z siedzibą w T. kwotę 4631 (cztery tysiące sześćset trzydzieści jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi T. sp. z o.o. w T. (dalej: skarżąca lub Spółka) jest decyzja Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z 13 czerwca 2023 r. znak KR.RUO.4701.27.2023 utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w Nowym Sączu PGWWP z 12 kwietnia 2023 r. znak KR.ZUO.3.4701.1.3496.OZ.2021.RO w przedmiocie określenia opłaty zmiennej za pobór wód podziemnych.

W stanie faktycznym sprawy organ I instancji informacją z 22 października 2021 r. ustalił skarżącej wysokość opłaty zmiennej za III kwartał 2021 r. za pobór wód podziemnych z plejstoceńskiego poziomu wodonośnego za pomocą istniejących 11 studni: od S-30 do S 40 zlokalizowanych w międzywalu rzeki D. w m. K. w wysokości 121 245 zł. Pismem z 22 lutego 2023 r. organ zawiadomił skarżącą o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie określenia opłaty zmiennej za III kwartał 2021 r., po czym decyzją z 12 kwietnia 2023 r. organ określił skarżącej wysokość przedmiotowej opłaty na 155 020 zł. Organ wskazał, że w dniach 24-29 czerwca 2022 r. przeprowadził u skarżącej kontrolę w celu weryfikacji i ustalenia wielkości oraz celu korzystania z wód pobieranych przez skarżącą na podstawie posiadanych pozwoleń wodnoprawnych. Kontrola wykazała, że ilość pobranej wody odpowiada zadeklarowanej, natomiast odmiennie określono cel poboru wody. Jak podał organ, skarżąca w ramach zbiorowego zaopatrzenia w wodę prowadzi działalność polegającą na ujmowaniu wód do celów dostarczenia wody zarówno dla gospodarstw domowych, przedsiębiorców, podmiotów publicznych, jak i odbiorców hurtowych. Skarżąca zakwalifikowała cały pobór wody do realizacji zadań własnych gminy w zakresie zbiorowego zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi. Zdaniem organu zaistniała przesłanka obligująca do wydania decyzji określającej wysokość opłaty zmiennej za przedmiotowy okres. W związku z brakiem danych dotyczących ilości pobranej wody z podziałem na pobraną do celów realizacji zadań własnych gminy w zakresie zbiorowego zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz wodę pobraną do celów poboru, uzdatniania i dostarczania wody, dokonano wyliczenia ilości pobranych wód w drodze oszacowania, opartej na obliczeniu procentowego udziału wody sprzedanej dla gospodarstw domowych oraz dla pozostałych odbiorców na podstawie danych dotyczących całego poboru wody przez skarżącą w III kwartale 2021 r. Organ następnie przytoczył dane uzyskane podczas wspomnianej kontroli. Wynika z nich, że skarżąca w przedmiotowym okresie sprzedała 1 981 517 m3 wody, z czego 1 182 915 m3 (59,697444 %) gospodarstwom domowym, a 798 602 m3 (40,302556 %) pozostałym odbiorcom. Pobór wód z przedmiotowego ujęcia w przedmiotowym okresie wyniósł 891 510 m3, zatem należało przyjąć, że 359 301,32 m3 (40,302556 %) pobrano na cel poboru, uzdatniania i dostarczania wody, natomiast na cel realizacji zadań własnych gminy 532 208,68 m3 (59,697444 %). Określiwszy wysokość opłaty na podstawie art. 272 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2027 r. – Prawo wodne (Dz.U. z 2020 r. poz. 310 ze zm.; dalej: Prawo wodne), organ stwierdził, że do zapłaty pozostaje kwota 33 775 zł.