Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 listopada 2023 r., sygn. II SA/Bd 835/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek (spr.) Sędziowie sędzia WSA Jarosław Wichrowski asesor WSA Mariusz Pawełczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 listopada 2023 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Decyzją z [...] kwietnia 2023 r. nr [...] Burmistrz M. N., działając na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4, ust. 1b, ust.4, ust. 5 oraz art. 20, art. 23 ust. 1-4, art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. z 2023 r., poz. 390 – dalej jako: "u.ś.r.), orzekł o odmowie przyznania A. J. (Skarżący) prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad matką J. J. z powodu stwierdzenia, że niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po ukończeniu 25 roku życia.

Po rozpoznaniu odwołania A. J. Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z [...] maja 2023 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 17 u.ś.r., utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przytoczył przepisy prawa materialnego regulujące zasady przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego. Następnie wskazał, że mając świadomość, iż organy administracji publicznej zobowiązane są do działania na podstawie przepisów prawa przychylił się do stanowiska sądów administracyjnych, które wskazują na konieczność stosowania art. 17 ust. 1b u.ś.r. z pominięciem kryterium momentu powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 października 2014 r., sygn. akt K 38/13.

W ocenie Kolegium decyzję odmowną uzasadniał natomiast brak spełnienia przez Skarżącego przesłanki z art. 17 ust. 1 u.ś.r. Kolegium wskazało, że pomimo posiadania znacznego stopnia niepełnosprawności matka Skarżącego jest w miarę osobą samodzielną. Biorąc pod uwagę treść wywiadu środowiskowego z [...] marca 2023r. Kolegium ustaliło, że J. J. nie jest osobą leżącą, porusza się przy pomocy kul, wymaga pomocy przy: przygotowaniu posiłków, przemieszczaniu się, czynnościach higienicznych (kąpiel), ubieraniu i rozbieraniu się, robieniu zakupów, zawożeniu na wizyty lekarskie. Kolegium podkreśliło, że schorzenia matki Skarżącego nie dotyczą narządu ruchu, a czynności wykonywane przez Skarżącego są czynnościami dnia codziennego, które nie zajmują znacznej części dni – co w konsekwencji doprowadziło organ odwoławczy do konstatacji, że zakres opieki sprawowanej przez Skarżącego nad matką nie uzasadnia konieczności rezygnacji z podejmowania zatrudnienia. Organ odwoławczy uznał, że Skarżący może podjąć pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy, w tej zaś sytuacji nie zaistniał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z pracy zarobkowej, a opieką nad niepełnosprawna matką.