Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 września 2023 r., sygn. II SA/Wr 398/23

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński, po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 września 2023 roku sprawy ze sprzeciwu V. [...] sp. z o.o. z/s we W. od decyzji Wojewody Dolnośląskiego z dnia 14 czerwca 2023 r. Nr IF-O.7840.1.161.2022.BL w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę zespołu sześciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych oddala sprzeciw.

Uzasadnienie

Decyzją z 12.04.2022 r. (nr 879/2022), podjętą na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z 07.07.1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021r., poz. 2351 ze zm.) – dalej: u.p.b., Prezydent W. zatwierdził projekt budowlany i udzielił V. sp. z o.o. z siedzibą we W. pozwolenia na budowę zespołu sześciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie bliźniaczej wraz z elementami zagospodarowania terenu (dojścia, dojazdy, miejsca postojowe, mała architektura) oraz niezbędną infrastrukturą techniczną, z wyłączeniem sieci, przy ul. [...] we W., działka nr [...] i [...], obręb B.

Wydanie opisanej decyzji poprzedziło sprawdzenie zgodność projektu zagospodarowania działki oraz projektu architektoniczno-budowlanego z ustaleniami uchwały nr [...] Rady Miejskiej W. z [...].11.2011 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego w rejonie ulic: [...], [...] i [...] we W. Organ administracji architektoniczno-budowlanej wskazał również na zgodność projektu budowlanego z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2019 r., poz. 1065) - dalej: rozporządzenie WT.

Od powyższej decyzji odwołania wniosły T. K. oraz B. G., które powołując się na prawo własności działki sąsiadującej z terenem objętym pozwoleniem na budowę (działa nr [...]), zarzuciły organowi I instancji naruszenie przepisów m.p.z.p. W ocenie odwołujących się stron, sporna inwestycja polega na budowie trzech zespołów budynków mieszkaniowych wielorodzinnych, gdzie każdy z tych zespołów składa się z czterech budynków w zabudowie szeregowej, ponieważ co do formy, architektury, konstrukcji, funkcji, komunikacji, dachu są to oddzielne budynki. Ponadto, na każdej z trzech kondygnacji tych budynków zaprojektowane są pomieszczenia, których funkcje umożliwiają utworzenie samodzielnych lokali mieszkalnych. Zdaniem odwołujących, miejscowy plan nie przewiduje dla terenów, na których leżą działki inwestora, przeznaczenia pod zabudowę szeregową, a wyłącznie pod zabudowę jednorodzinną (domy wolno stojące lub w zabudowie bliźniaczej). Ponadto odwołujące podniosły, że na działce inwestora nr [...] projektuje się budowę czterech zespołów budynków jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie bliźniaczej, a powierzchnia tej działki wynosi [...] m², co także jest niezgodne z miejscowym planem, bowiem działka wymagana pod realizację takiej inwestycji powinna mieć powierzchnię przynajmniej 1800 m². Z kolei druga z działek inwestora, tj. działka nr [...], ma powierzchnię [...] m², a planuje się na niej budowę dwóch zespołów budynków jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie bliźniaczej, podczas gdy minimalna powierzchnia tej działki powinna - w świetle miejscowego planu - wynosić co najmniej 900 m². Miejscowy plan w § 5 pkt 11 stanowi, że budynki mieszkalne dopuszcza się wyłącznie na działce budowlanej o powierzchni nie mniejszej niż: a) 600 m² dla budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolno stojących, b) 450 m² dla budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej, c) 1200 m² dla willi miejskich, o ile ustalenia dla terenów nie stanowią inaczej. W ocenie odwołujących się projektowana inwestycja narusza § 19 ust. 3 pkt 4 m.p.z.p. stanowiący, że wymiar pionowy budynku lub budowli przekrytej dachem, mierzony od poziomu terenu do najwyższego punktu pokrycia dachu a także do najwyższego punktu obudowy estetycznej urządzeń i instalacji na dachach, nie może być większy niż 10 m, bowiem według ustaleń odwołujących kalenice zaprojektowanych budynków znajdują się na wysokości 10,63 m od poziomu terenu na rzędnej 122,00 m n.p.m., podczas gdy budynki zostały zaprojektowane na nasypie znajdującym się na wysokości 123,13 mn.p.m. Odwołujące się strony wskazały następnie, że nie został spełniony wymóg przewidziany § 19 ust. 3 pkt 9 m.p.z.p., ponieważ dla działki budowlanej inwestora położonej na obszarze oznaczonym w miejscowym planie symbolem [...]MN/12 projektuje się 610,62 m² powierzchni biologicznie czynnej, gdzie wymagane jest 720m² takiej powierzchni.